Çalışmamıza rağmen ailemizden para alıyoruz

Meslek lisesi öğrencisi

---

Merhaba Evrensel okurları.

Ben, meslek liselerinin fabrikalara, atölyelere, iş yerlerine ara eleman olarak; ucuz, hatta ücretsiz çalışmak için gönderdiği genç işçilerden (stajyerlerden) yalnızca biriyim.

Çalıştığımız yerlerde yaşça küçük olduğumuz ve yeterli deneyime sahip sayılmadığımız için çoğu zaman vasıfsız görülüyor, herhangi bir sorunumuzu ustaya ya da sorumlu personele ilettiğimizde dikkate alınmıyor, hatta hakaretle karşılaşıyoruz.

Peki, aldığımız 6 bin 300 lira maaşla bir sonraki aya kadar nasıl geçiniyoruz? Bu paranın 380 TL’si abonman ücretine gidiyor. İş yerinde yemek veriliyor fakat hafta sonu arkadaşlarla yapılan tek aktivite çekirdek-kola olunca, okul çıkışı dışarıda yediğimiz dönere ayda yaklaşık 2 bin TL harcıyoruz. Geriye kalanla da yaşam mücadelesi vermeye çalışıyoruz.

Lisenin başında staj yaparken aileme destek olacağımı, en azından onlardan para istemeden geçinebileceğimi düşünüyordum. Ancak gelin görün ki, ayın ortasına doğru yine ailemizden para istemek zorunda kalıyoruz. Stajyerlik sistemi yalnızca emeğimizi ucuza sömürmekle kalmıyor, çoğumuz 18 yaşını geçmiş olmamıza rağmen hâlâ ekonomik olarak ailemize bağımlı olması, gururumuzun da ayaklar altına alınmasına sebep oluyor.

Bir ay yetmeyecek ücret için 10 saat çalışıyoruz

Ben stajımı İETT’nin garajlarından birinde yapıyorum. Sabah 8, akşam 6 saatleri arasında, günde 10 saat çalışıyorum. Oysa bir işçinin 8 saatten fazla çalışması kanunen yasakken hem diğer işçiler hem de biz stajyerler, bir aya bile yetmeyecek bir ücret için 10 saat çalışıyoruz. Üstelik bu ücretin zamanında yattığını 9 ay boyunca bir kez bile görmedim.

Ayrıca işe giriş sözleşmemizde yol ücretinin her ay ek olarak ödeneceği belirtilmişti, ancak bu ödeme de 9 aydır yapılmadı. Bu ay ise sadece gecikmeyle yetinmeyen firma, ödemeleri ay sonuna kadar erteledi. Temel ihtiyaçlarım olan yemek, yol ve sigara gibi masrafları da ailemden karşılamak zorunda kaldım. İETT, bu gecikmeyi 3 aylık ödemenin bloke edilmesiyle açıkladı. İETT’de şoför ya da tamirci olarak çalışan işçiler de benzer sorunlar yaşadı ya borçlandı ya da ailesinin temel ihtiyaçlarını karşılayamadı.

Buradan sormak istiyorum: Acaba firma yöneticileri de bizimle aynı sorunlarla karşı karşıya kalmışlar mıdır?

Okuldan mezun olduktan sonra normal bir işçi olarak çalışmak zorunda kalacağım. İş Kanunu’nda işçi alacakları için bir güvence sağlanmalı. Devletin bunu kendi isteğiyle vermeyeceği açık ancak bizim mücadelemizle bu hakkın alınabileceğini, para yatmadığı için çalıştığım garajda yaptığımız iki günlük iş bırakma eyleminin ardından ödemenin yapılmasıyla fark ettim.