İsviçre’de 10 binden fazla inşaat işçisi hakları için yürüdü

Metin Alan
[email protected]

Lozan- İsviçre’nin Zürih ve Lozan kentlerinde 10 binden fazla inşaat işçisi, yeni ulusal toplu iş sözleşme (CN) görüşmeleri öncesinde sokağa çıkarak çalışma koşullarının iyileştirilmesi için güçlü ve kararlı bir şekilde taleplerini dile getirdi. İnşaat işçileri, aile yaşamıyla uyumlu çalışma saatleri, makul ücret artışları ve işe gidiş-geliş sürelerinin ücretlendirilmesini istiyor.

İnşaat sektörünün 80 bine yakın çalışanını kapsayan ve 2023 başında yürürlüğe giren mevcut ulusal toplu sözleşme bu yıl sonunda sona eriyor. Bu nedenle, ülkenin dört bir yanından gelen işçiler iki büyük eylemle seslerini duyurdu. Talepler açık: Günlük 8 saatle sınırlı çalışma, Cumartesi günlerinin çalışmaya kapatılması, sabah molasının ücretlendirilmesi, işe servisle gidilen sürenin mesai saatinden sayılması ve hayat pahalılığı karşısında alım gücünü koruyacak gerçek ücret artışları.

Eylemlerde taşınan pankartlarda “Duvar ustaları direnişte”, “Daha fazla koruma”, “Sağlığımız ve onurumuz için mücadele ediyoruz” ve “İş yerinde daha az baskı – daha fazla alım gücü” gibi sloganlar öne çıktı. Davullar, düdükler, müzikler ve sık sık atılan “Duvar ustası yoksa ev de yok” sloganı meydanları inletti.

Zürih’te binlerce inşaat işçisinden “emeğimize saygı” yürüyüşü

Zürih şehir merkezinde binlerce inşaat işçisi yürüyüş düzenledi. Gösteriye katılan işçiler, başta ücret artışı, aile dostu çalışma saatleri ve emeklerine saygı talep etti. Yürüyüş korteji boyunca hoparlörlerden işçi marşları çalındı. Katılımcıların büyük çoğunluğunu erkek işçiler oluştururken, Unia ve Syna sendikalarının bayrakları taşındı. Ayrıca İklim Grevi ve Sosyalizm Hareketi gibi daha küçük gruplar da gösteride yer aldı.

İnşaat işçileri İsviçre’nin Almanca konuşulan bölgelerinden ve İtalyanca konuşulan Ticino kantonundan gelerek eyleme katıldı. Yüzlerce düdük sesi ve birden fazla davul grubunun eşliğinde yürüyüş gerçekleştirildi. Yol boyunca yakılan işaret fişeklerinden kırmızı dumanlar yükseldi.

Yürüyüş yaklaşık bir saat boyunca şehir merkezinde devam ederek, Emek Anıtının da bulunduğu ve 20. yüzyıl boyunca işçi hareketinin 1 Mayıs kutlamalarının ve gösterilerinin yapıldığı bir meydan olan Helvetiaplatz’da sona erdi. Finalde müzik, kırmızı duman ve işçiler ile sendika temsilcilerinin konuşmaları yer aldı.

Yapılan konuşmalarda, ücret artışlarının yanı sıra çalışma saatlerinin azaltılması, yol süresinin ücretlendirilmesi ve sabah ara öğünü için ücretli mola hakkı gibi talepler dile getirildi. Syna sendikası Başkanı Yvonne Feri, “Şimdi sıra İnşaat İşverenleri Derneği’nde” diyerek işveren tarafına çağrıda bulundu.

“Bu ülkeyi biz inşa ediyoruz”

“Emeğimize saygı” sloganıyla düzenlenen gösteri, yıl sonunda süresi dolacak olan ulusal çerçeve sözleşmesini gündeme taşıdı. Unia ve Syna sendikaları, zorlu bir toplu sözleşme sürecine hazırlıklı olduklarını belirtti. Gösteri sırasında Zürih’te bazı tramvay hatlarında kesintiler yaşandı, trafik başka güzergâhlara yönlendirildi.

Lozan’daki eylemde konuşan bir inşaat işçisi şunları söyledi: “Her gün şantiyelerde çalışıyorum. Yaptığımız işten gurur duyuyorum. Bu ülkeyi biz inşa ediyoruz! Ama bir şeyler ters gidiyor: Giderek daha fazla kalifiye arkadaşımız işi bırakıyor. Gençler bu mesleğe yönelmiyor. Artık bir şeylerin değişmesi gerekiyor.”

“Zaman hayat demektir”

İşçilerin büyük bölümü tarafından desteklenen talepler, kısa süre önce gerçekleştirilen bir anketle de somutlaştırılmıştı. Anket sonuçlarına göre:

• Günlük çalışma süresi 8 saatle sınırlandırılmalı.
• Sabah molası ücretli olmalı.
• Şirket talimatıyla işe gidilen yol süresi mesai olarak sayılmalı ve ilk dakikadan itibaren ücretlendirilmeli.
• Tüm çalışanlar için anlamlı bir ücret artışı sağlanmalı ve otomatik enflasyon farkı uygulaması getirilmeli.

Sermaye daha uzun mesai, yaşlıya düşük ücret istiyor

Sözleşme görüşmeleri nisan ayında taraflar arasında başlatıldı. Ancak geçmiş deneyimler, bu görüşmelerin kolay geçmeyeceğini gösteriyor. İsviçre Müteahhitler Birliği daha önceki müzakerelerde günlük çalışma süresinin uzatılmasını, fazla mesainin artırılmasını ve yaşlı işçilere daha düşük ücret ödenmesini talep etmişti. Sendikalar ise bunun mevcut sorunları daha da derinleştireceğini belirtiyor.

İsviçre’nin en büyük sendikası Unia‘nın inşaat işkolu sorumlusu ve müzakere heyeti başkanı Nico Lutz, eylemde yaptığı konuşmada “Bu sözleşmenin yenilenmesi kolay olmayacak. Ancak inşaat işçileri geçmişte olduğu gibi bu kez de hakları ve emeklerinin değeri için mücadeleye hazır” dedi.

Her ay bir işçi ölüyor

İsviçre Sendikalar Birliği (USS/SGB) Başkanı Pierre-Yves Maillard Lozan’daki gösteride yaptığı konuşmada şu ifadeleri kullandı: “Ücretli mola, ücretli yol süresi, hafta sonunun aileye ayrılması ve enflasyonu karşılayacak ücret artışı devrim değil, sadece sağduyu ve insanlık meselesi. Son 10 yılda 127 inşaat işçisi iş başında hayatını kaybetti. Her ay bir işçi ölüyor. Bu utanç verici rakamlar karşısında iş baskısını azaltmak şart.”

Pierre-Yves Maillard’ın konuşması öncesinde, hayatını kaybeden işçiler için bir dakikalık saygı duruşunda bulunuldu. Fransızca, Portekizce ve İtalyanca yapılan konuşmalarda “Zaman para değil, hayattır” vurgusu öne çıktı.

“Sıcak bir sonbahar bizi bekliyor”

Eylemin sonunda konuşan Unia Genel Başkanı Vania Alleva ise “Son 10 yılda sektördeki iş hacmi yüzde 20 arttı, çalışan sayısı ise azaldı. Çalışma saatleri uzarken ücretler yerinde sayıyor. Elbette iş gücü sıkıntısı yaşanır! Bu gidişata son vermeliyiz. Bugün burada 10 binden fazlayız. Bu toplu sözleşme görüşmelerinde ciddi kazanımlar elde etmeliyiz. Bu sonbahar sıcak geçecek, ama kazanacağız!” diyerek konuşmasını “Birlikte güçlüyüz!” sloganıyla tamamladı.

SATRANÇ

İster bilgisayara isterse rakiplere karşı oyna...

Reklam