İki sınıfı memnun edecek asgari ücret mümkün mü?

Orhan KARAKAYA
SES Denetleme Kurul Başkanı

Cumhurbaşkanı Erdoğan, kabine toplantısı sonrası milyonların merakla beklediği asgari ücretle ilgili, “Yıl başında çalışanlarımızın ücretlerinde genel ekonomiyi sarsmayacak bir artış yapılacak. İşçilerimizin onayını alacak, işverenlerimizi yormayacak, istihdama zarar vermeyecek bir hedef ile bu süreç yönetilecek” dedi. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Vedat Işıkhan da benzer içerikte bir açıklama yaptı. Bu söylenenler yaşadığımız patron düzenine göre gerçekten mümkün mü?

Özetle; patron sınıfı ve işçi sınıfı arasındaki emek-sermaye çelişkisini ve mücadelelerini ele aldığımızda hangi sınıfın örgütlü olduğu, süreci belirliyor. Kısacası binlerce işçi, emekçi çalıştıran, çalıştırdıkları işçilere de genellikle asgari ücret veren patronlar, bütün ücretleri asgari ücrette sabitlemek isteyen sermaye sınıfı kârlarından zarar etmemek için işçilere yüksek ücret vermek istemezler. Bırakın yüksek ücret vermeyi işçilerin hakkı olan servis, yemek gibi hakları vermemek için ellerinden geleni yapmaktadırlar. İşçilerin çalışırken can güvenlikleri için gerekli ortamı ve malzemeleri de sağlamadığı için her gün onlarca işçi cinayeti yaşanmaktadır. İşçiler, emekçiler ise insanca yaşamalarına yetecek hem kendi hem de ailelerinin, çocuklarının ihtiyaçlarını karşılayacak, geleceklerini güvenceye alabilecekleri bir ücret istemektedirler. Patronlar, işçilerin hakkı olan ücreti vermemek için uğraşan, yanına da devlet (polis, asker, yargı vb.) ve hükümet gücünü alan sermaye sınıfıdır. İnsanca yaşamak ve yaşamaya yetecek ücret isteyen, almak için birlikte mücadele eden, sendikalaşmaya çalışanlar ise işçi sınıfıdır.

BEKLEMEK YERİNE HAREKETE GEÇMELİYİZ

Tüm bu nedenlerledir ki hem patronları (sermaye sahiplerini) hem işçileri, emekçileri hem de ekonomiyi sarsmayacak, istihdama zarar vermeyecek, her sınıfı memnun edecek bir ücret belirlemek mümkün değildir. Şöyle ki; asgari ücrete yapılan artış patronların istediği oranda onları memnun edecek oranda artarsa, işçiler, emekçiler memnun olmayacaktır. Memnun olması mümkün değildir. Bu şekilde asgari ücret belirlenme şekli ile gerçekleşmesi mümkün olmasa da varsayalım işçilerin, emekçilerin istediği, beklediği bir oranda asgari ücret belirlendi diyelim; o zaman patronlar, bundan memnun olur mu? Üzülüp kızmazlar mı? İşçi çıkartırız, işçileri kapı önüne koyarız diye tehdit etmezler mi?

Son olarak bu düzende, bu şekilde (5 patron temsilcisinin, 5 patron sınıfının siyasi temsilcileri olan bakanlık, 5 de bürokratik sendika yetkililerin belirlediği işçiden oluşan komisyon) asgari ücretin, geçim, yaşam ücretinin belirlendiği durumda işçilerin, emekçilerin beklentisinin karşılanması mümkün değildir, şimdiye kadar da olmamıştır. Örneğin açlık ve yoksulluk sınırı açıklayan bürokratik sendikacılar, masaya oturduklarında açlığa imza atıyor. Propagandasını ise yoksulluk şöyle yoksulluk böyle diye yapıyor. Ancak işçiler, emekçiler patronlardan yana olan, adına sarı denen, bürokratik sendikalarda yönetimleri ele geçirir ya da mücadeleci sendikalarda örgütlenerek, sendikalı/sendikasız bütün iş yerlerinde birlikte mücadele ederse, asgari ücretin belirlenmesini televizyonlarda izlemek, beklemek yerine sokaklara çıkarak, taleplerini, isteklerini dile getirirse ancak o zaman istediklerini alabilir, almaya başlayabilirler.