Asır Plastik işçileri verilmeyen hakları için direniyor

Hilal TOK
İstanbul

İstanbul Kartal’da 120 işçinin çalıştığı Asır Plastik’te patron fabrikayı kapatarak işçilerin alacaklarını vermeden işlerine son verdi. İşçilerin; 1.5 aylık ücreti, yıllık izin ücretleri ve kıdem tazminatları ödenmedi. Alacakları içeride kalan işçiler 22 gündür fabrikada direniyor. Bir muhatap bulamadıklarını söyleyen işçiler, alacakları verilinceye kadar mücadele etmekte kararlı. Geçtiğimiz gün fabrika önündeki bekleyişlerini fabrika içine taşıyan işçiler, polisin biber gazlı müdahalesiyle karşılaştı. Birkaç hafta önce haklarını alabilmek için mahkemeye giden işçiler o gün devletin kendilerini görmezden geldiğini söylüyor, mevzu bankaların icralık makineleri olunca ise devletin polisini işçilerin karşısına çıkıyor.

Tek geçim kaynaklarının aldıkları ücretler olduğunu söyleyen Asır Plastik işçileri bugün geçinebilmek adına devamlı borçlanıyor, kiralarını, faturalarını ödeyemiyor. Yıllarca verdikleri emeğin karşılığını alabilmek isteyen işçiler Asır Plastik önündeki bekleyişini sürdürüyor. O işçilerden biri olan Metin Bektaş, “20 gündür perişanız, kış günü burada bekliyoruz, mağduruz, kimsemiz yok. Hepimizin buradan binlerce liralık alacağı var” diyor. Fabrikada 7-8 yıllık çalışanların olduğunu söyleyen Bektaş, fabrikadaki makinelerin çoğunun apar topar kaçırıldığını, kalan makinelerin ise banka tarafından icralık olduğunu anlatıyor. Asır Plastik’in ihracat üzerine bir üretimi olduğundan bahseden Bektaş: Hep yurt dışına üretim yapıyordu. Fransa, Almanya, İsrail…

EVDE 9 NÜFUS EKMEK BEKLİYOR

3 yıllık Asır Plastik İşçisi Hammed Sadak 9 nüfuslu evin tek çalışanı. Kirası, faturası bir yana günde en az 20 ekmek alması gerekiyor. 1.5 aydır ücretini alamayan kıdem tazminatı ödenmeyen Sadak, “Bir kızım üniversite öğrencisi. Torunlarım var. Kiracıyım. Evli oğlum da yanımda, mecburen birlikte yaşıyoruz, evin tek çalışanı da benim, oğlum işsiz. Faturalarım hep birikmiş. Biz buraya gidip geliyoruz, karşımızda muhatap yok. Sürekli bizi oyalıyorlar” diyor.

Uğur ise 3 kardeşi ile Asır Plastik’te çalıştıklarını, bir gecede üçünün de işsiz kaldığını söylüyor. “Patron bize ‘Ham madde yok, bir hafta iş duracak’ dedi, sonra makineleri alıp götürdüler. Fabrikayı kapattı, kaçtı gitti patronlar. Biz savcılığa başvurmuştuk, ona bile ret gelmiş. Herkes hakkını arıyor burada başka bir şey istemiyor” diye anlatıyor. Bir başka işçi söz alarak, “Ben 5 sene çalıştım. En az 200 bin alacağım var içeriden. Günde 12 saat çalışıyorduk. Kirada yaşayanlar var, kiramızı ödeyemiyoruz. Kredi kartları borçlarımız var ödeyemiyoruz” diyor.

“ÇOCUKLARI OKULA GÖNDEREMEYECEĞİZ”

10 aylık üçüz bebekleri olduğunu söyleyen bir işçi ise “Cebimizde para yok. Hastaneye gidip geliyoruz sıkıntı yaşıyoruz. Mecbur kredi kartına yükleniyoruz. Ödeme günü ayın 5’inde, ödeme yapmam lazım ne yapacağız? Biz diyoruz ki bunlar gelsinler bizim haklarımızı versin. Biz burada bayram seyran demeden çalıştık. Onlar kaçtı gitti biz de ortada kaldık. Avukatlarımız sürekli onlarla görüşmeye çalışıyor ama görüşemiyorlar. Şirket şu anda faal görünüyor iflası verilmemiş. Bizim de çıkışımızı vermişler. Maaşımızı yatırsınlar, tazminatımızı versinler. Sesimiz duyulsun. Eğer bizim çıkışımızı verdilerse tazminatımızı vermek zorundalar. Hepimiz mağduruz” diye sitem ediyor. Zübeyir Aytekin de 6 senedir çalıştığını, 150 bin liradan fazla tazminatının içeride kaldığını belirtiyor, “Evde beş tane çocuğum var. Bakamıyorum, ikisi okul okuyor. Borçlarımız arttı, günlük işe gidiyorum, o da bir gün var bir gün yok. Böyle giderse çocuklarımı bile okula gönderemeyeceğim. Kiradayız, ‘Yarın ödeyeceğiz’ oyalıyorlar bizi” diyor.

“DİRENE DİRENE KAZANACAĞIZ”

İşçilerle görüştüğümüz gün, bir türlü muhatap bulamayan işçiler fabrikada bekleyişe geçiyor. İşçiler, icralık makinelere “İşçiler zarar vermesin” diye sürekli banka güvenlikleri gelip kendilerini rahatsız ettiğini anlatıyor. “Biz zarar versek bugüne kadar verirdik, niye zarar verelim? Biz hakkımız için buradayız” diyen işçiler daha sonra polisin geldiğini, kendilerine biber gazıyla müdahale ettiğini söylüyor. Birkaç hafta önce haklarını alabilmek için mahkemeye giden işçiler o gün devletin kendilerini görmezden geldiğini söylüyor, mevzu bankaların icralık makineleri olunca ise devletin polisini işçilerin karşısına çıkıyor. İşçiler, avukatların yeniden randevu vermesi üzerine fabrikadan ayrılırken, sloganlarını yineliyor, “Direne direne kazanacağız.”