İşçi kendi sorununu dert etmeli

Eku Fren işçisi

Kocaeli

Merhaba Evrensel okurları. Yaklaşık 400 kişinin çalıştığı, Türk Metal’in örgütlü olduğu Eku Fren fabrikasında çalışıyorum. Bu fabrikada fren diskleri üretiyoruz. En çok üretim yaptığımız firmanın Ford olduğunu biliyorum. 29 yaşındayım, kendimi bildim bileli çalışıyorum. Geçmişte asgari ücretin iki katı maaş alırken bu oran şimdilerde çok düştü. Maaş düşük de zamlar duruyor mu? Hayır. Daha kış gelmeden elektrik ve doğal gaza zam yaptılar. Şimdi vergi dilimi, enflasyon, zamlar derken her çalışanın alım gücü düştü. Biz bunları yaşarken üretimde bir aksama henüz gözükmüyor. Siparişler yetişsin diye ekstra mesai bile yaptırıyorlar. Tasarruf olsun diye yemeğe giderken ışıkları dahi söndürüyorlar. Kârları azalmadı aksine büyüyor. Şirket yeni yatırımlar yapıyor. Yeni CNC robotları getiriyorlar. Depo kısmını daraltıp, dökümhanede kapasite artırımına gidilecek.

Yaşadıklarımız ortada, hayat standartlarımız ortada. Bir işçi olarak, bu halimi ben umursamıyorsam kimse gelip benim yerime bir şey yapmaz. Kısaca işçi kendi sorununu dert edinmeli. İşçiler olarak sineye çekmeyelim.

Gelelim sendikacılara... İşyerinde promosyon ve ek zam tartışmaları oldu. Ama kısır döngü bir tartışma sürüyor. Yüzde 26.97 enflasyon zammı aldık, yüzde 27 vergi dilimine girdik. Sendikacıya soruyoruz. Ek zam yok mu, böyle olmaz diyoruz. Sözleşmeye sadık olduklarını söylüyorlar. Bu anlayıştan bize hayır gelmez. Gündüz vardiyasına gelirler, 5-10 dk. görünüp giden sendikacılık olduğu sürece biz kaybederiz. Yoksulluk sınırına bakalım, bir de kendi maaşımıza bakalım. Aradaki fark bize zaten ne yapmamız gerektiğini söylüyor.