Gaziosmanpaşa’da kentsel dönüşüm 7 yıldır bitmedi: Bize evlerimizi teslim etsinler

Özlem Songül ABAYOĞLU
İstanbul

Gaziosmanpaşa’nın İslambey Mahallesi’nde 7 yıl önce AKP’li belediye tarafından “Evlerinizi 3 yıl sonra teslim edeceğiz” denilerek başlatılan kentsel dönüşüm hâlâ bitmedi. Kentsel dönüşüm başladığında halk direniş gösterse de evlerinden zorla çıkartılmış. Zorla evinden çıkarılan Şerife teyze kendilerini zorla evlerinden çıkaran belediyenin KİPTAŞ’a devrettiğini, KİPTAŞ’ın da kendilerine ödenek olmadığı için inşaatlara devam etmediğini söylediğini belirterek; “Bize evlerimizi teslim etsinler. O evlerin giderlerini karşılayamazsak satar, karşılayabileceğimiz bir yerden ev satın alırız ne yapalım” diyor.

BELEDİYE KİPTAŞ’A, KİPTAŞ İBB’YE...

Gaziosmanpaşa’daki evini kentsel dönüşüm gelince boşaltan Şerife teyzenin 4 çocuğu var, hepsi de evli. Bir eşi, bir de kendisi, yine bakıma ihtiyacı olan bir evde yaşıyorlar. Çünkü Şerife teyzenin bir geliri yok, eşi ise 3 bin 500 lira civarı bir emekli maaşı alıyor. Şu an yaşadıkları evin kirası ise zaten 3 bin TL. Şerife teyze günlerdir Gaziosmanpaşa Belediyesini aradığını, çabalarına rağmen elle tutulur bir cevap alamadığını söylüyor. “Belediyeyi arıyorum, KİPTAŞ’a devrettiklerini söylüyorlar, KİPTAŞ’ı aradığımda İBB’nin ödenek çıkarmadığını, bu yüzden inşaata devam edilemediğini öğreniyorum. Kısaca biri o tarafa diğeri diğer tarafa yönlendiriyor. Bizi insan yerine koyan yok” diye yakınıyor Şerife teyze.

"RIZAYLA ÇIKMAYANIN EVİ BAŞINA YIKILDI"

Kentsel dönüşümün ilk başladığı zamanları ve İslambey Mahallesi halkının direnişini anlatan Şerife teyze, “Herkes evini teslim etmemek için direndi. Direniş de bayağı bir sürdü ama ‘Ya çıkacaksın ya çıkacaksın’ dediler. Gelen yetkililer, mahallenin zaten kentsel dönüşüm alanı içine girdiği için eninde sonunda çıkacağımızı söylediler. Ben de daha fazla direnmedim, çıktım. Zaten ilk çıkanlardan biriyim. Ben çıktıktan sonra mahalle halkı direnişe devam etti. En sonunda evini rızayla boşaltmayanların eşyalarını kapı dışarı koydular, neredeyse evlerini başlarına yıktılar. Zaten yetkililer bize ‘Rızayla boşaltmazsanız evinizin değeri kadar parayı hesabınıza yatırıp, sizi buradan zorla çıkarırız’ demişlerdi. Yaptılar da bizden sonra” diye konuştu. Yeni yapılan evleri bile yıktıklarını söyleyen Şerife teyze, mahallenin risk alanı ilan edilmediğini ama gecekondu bölgesi olduğu gerekçesiyle yıkıldığını söyledi.

ADIM ADIM BORÇ ÇIKMAZINA

Kemik kanseri ve karaciğerinin problemli olduğunu, üstelik daha birçok hastalığın da yakasını bırakmadığını söyleyen Şerife teyze, kendi evlerinin olduğu mahalleye kentsel dönüşüm gelince ne kadar daraldığını anlatıyor. “O süreç bizi mahvetti” diyen Şerife teyze “Şu an oturduğum yere 3 bin lira kira veriyorum, bana 1140 lira kira desteği veriyorlar. O süreçte hemen ev bulamadık, burası da bayağı bir harabeydi. Az çok tamir edip oturduk. Birikmiş paramız da yoktu. Ev sahibi depozitonun yanında 2 kira birden istedi. Bunların yanı sıra elektrik, doğal gaz ve suyu üzerimize almak için de bayağı masraf yaptık. Elde avuçta olmayınca da mecbur emekli maaşının üzerine kredi çektik. 2 yıl da o krediyi ödedik” diye konuşuyor. Aynı zamanda tek ödemesinin bu olmadığını, o dönemde belediyeden, doğru düzgün bir evde oturabilmek için 40 metrekare yer satın almak zorunda kaldığından ve bunun için de 65 bin lira kredi çektiğinden bahsederken, “65 bin lira kredi çektim ama onu ödeyene kadar 80 bini buldu. Borç üstüne borç” diyor Şerife teyze.

"ZAM DAHA MAAŞA GELMEDEN ERİYOR"

Eşiyle beraber yaşadıkları sıkıntıları anlatan Şerife teyze, “Benim zaten gelirim yok, eşimin maaşı da belli. Zam geldi şimdi maaşına ama zam gelse ne olur ki. Zam daha maaşa gelmeden eriyor. Bir teneke yağ olmuş 216 lira. Bakıldığı zaman biz bir karı kocayız. Her türlü geçiniyor olmamız lazım bir maaşla ama biz bile karnımızı zor doyuruyoruz. Şuradan bir kilo dolma biber alacam 25 lira diyor. Hadi kışın yemiyoruz, yazın da mı yemeyelim. Zaten pazarın, manavın, kasabın yolunu unuttuk. Gitmiyoruz. Yine yazın neyse ama kışın çok zor oluyor. Yine yiyeceğimizi, içeceğimizi çocuklarımız az çok destekliyor” diyor. Bunun bu şekilde nereye kadar gideceğini sorduğumuzdaysa “Herkes kendine yontuyor. Bal tutan parmak yalar da bu kadar da olmaz. Ben kendimi bildim bileli Erdoğan’a oy veriyorum. Hatta onun için kavga bile ederdim ama bu kadarı da yapılmaz. Şimdiyse kime oy vereceğimi bilmiyorum. Muhalefetin de doğru düzgün bir çözüm önerisi yok. Oradan da umutlu değilim. Biz daha kötüye gidiyoruz ve gideceğiz de” diye cevap veriyor Şerife teyze.

Belediyeden yer satın almasının sebebinin diğer oğlu olduğunu ve kendi evlerinde oğluyla altlı üstlü oturduklarını anlatan Şerife teyze, “O oğlumun 4 çocuğu var. Kendisi kirada ve kiraya 3 bin 500 veriyor. Dükkanına ayrı kira ödüyor. Üstelik faturası, çocuklarının giderleri var. 4 çocuğu da okuyor” diye oğlunu anlatınca maddi sıkıntının onları da nasıl etkilediğine değiniyor. “Maddi olarak önünü göremeyince evde saracak yer arıyor. Paran yoksa huzurun bile yok diye konuşuyor.

"BARİ ÖNCE BÜTÇENİZİ AYARLASAYDINIZ"

Yapılan evlerin çok lüks olacağını, aidatının bile uçuk fiyatlarda olacağını duyduğunu anlatan Şerife teyze, “En azından bir teslim etseler, geçip geçemeyeceğimizi anlardık. Buradan bile belli kendilerine yonttukları. Olsun ama razıyız. Bize evlerimizi teslim etsinler. O evlerin giderlerini karşılayamazsak satar, karşılayabileceğimiz bir yerden ev satın alırız ne yapalım” diyor. Yapılan evlerin 3 yıl içinde teslim edileceği sözünü verdiklerini tekrar tekrar hatırlatan Şerife teyze, “Bize yapılacak evlerin karşısında oturan bir ahbabımız ustaların ara sıra gece geldiğini, ara sıra hiç gelmediklerini söylüyor. Belki de bizim ömrümüz evleri görmeye yetmeyecek. O dönem müteahhitle anlaşalım da dedik ama belediye kabul etmedi. Şimdi de ödenek yok diye evleri bitirmiyorlar. Bari önce bütçenizi ayarlasaydınız” diye anlatıyor.