11 Ocak 2021 22:22

Bakıma muhtaç, sokakta yaşıyor

Diyarbakır’ın Sur ilçesinde esnafın Xalê Kemal (Kemal dayı) dediği yaşlı adam el arabasıyla yük taşıyarak, geceleri surların içinde ya da harabelerde kalarak hayatta kalmaya çalışıyor.

Fotoğraf: Fırat Topal/Evrensel

Paylaş

Fırat TOPAL
Diyarbakır

Diyarbakır’ın Sur ilçesinde esnafın Xalê Kemal (Kemal dayı) dediği yaşlı bir adam el arabasıyla yük taşıyarak hayatta kalmaya çalışıyor. Geceleri surların içinde ya da harabelerde kalan Xalê Kemal için esnaf, “Birinin ona bakması lazım” diyor. 

Pandemi nedeniyle hafta sonları sokağa çıkma kısıtlaması devam ediyor. Diyarbakır’ın yoksul ilçelerinden Sur’un dar sokaklarında çocuklar kendi aralarında oyun oynuyor. Küçük olan evlerde çocuklar için yeterli oyun alanı olmadığı için hava da güzelse çocuklar kendilerini dar sokaklara atıyor. Gazeteci kimliğimizden dolayı hafta sonu gezdiğimiz Sur’da sokaklarda bunlar gözümüze çarpıyor. 

EL ARABASI EVİ GİBİ

Sur’da sokakları adımlıyorum. Yaşlı bir adamı cadde başında bir el arabası içinde oturmuş sigara sararken görüyorum. El arabasında çok sayıda kıyafet ve fazladan bir mont vardı, bir de yanındaki ağaca yelek asılıydı. El arabası bütün evi gibiydi. Daha önce de görmüştüm onu, sohbet de etmiştik. Bir süre sonra ne konuştuğunu hatırlamıyor, beni bir yakınıyla karıştırdığı için terslemişti hatta. Selam verdikten sonra yanına çömeldim, ne yaptığını sordum. “Güneşleniyorum” dedi. Sokağa çıkma kısıtlaması olduğunu hatırlattığımda, “Polisler beni tanıyor, evim yok benim” dedi. Geceleri surların içinde ya da bir harabede bulursa orada kaldığını anlatıyor. Günlük ihtiyaçları için “El arabası ile günde 10-20 TL kazansam yeter. Onunla iki döner alıyorum yetiyor bana” diyor. Yaşının 60 olduğunu söylüyor fakat daha fazla olduğu her halinden belli. Yaşını da hatırlamıyor büyük ihtimal. 

Kış mevsiminde surlarda uyumanın hem soğuk hem de tehlikeli olduğunu söylediğimde, “Boş ver” yanıtını veriyor. Gazeteci olduğumu söyleyince sohbeti sürdürmek istemiyor, “Boş ver, gerek yok” diyor. Sonra kendi kendine konuşmaya başlıyor. Pandemi nedeniyle de çok da rahatsızlık vermemek için yanından ayrılıyorum. 

ESNAFLAR: BİRİNİN ONA BAKMASI LAZIM

Adının Xalê Kemal (Kemal Dayı) olduğunu bir gün sonra görüştüğüm esnaftan öğreniyorum. Esnaflar da hakkında fazla bir bilgiye sahip değil. Melikahmet Caddesi üzerinde bulunan esnaflardan Hacı, sokaklarda kalıp, uyuduğunu biliyor. Daha önce birçok kez yardımcı olmaya çalışmışlar ama kabul etmemiş Xalê Kemal. Hacı, “Para kabul etmiyor, yemek kabul etmiyor. Daha önce bir arkadaşımız ev tuttu. Oraya da gitmedi, çünkü akli dengesi yerinde değil, unutuyor. Birinin ona bakması lazım, sürekli gözetiminde olmalı, bu bizim ona ev tutmamızla olacak iş değil” ifadelerini kullanıyor. Xalê Kemal’in Dicle ilçesinden olduğunu söylüyor. Paşa adında biri yanımıza geliyor. O da Xalê Kemal ile sohbet ettiğini fakat Xalê Kemal’in ona da bir şey anlatmadığını söylüyor. Paşa, “Hakkında bir şey anlatmıyor, Fakat Surların içinde uyuyor. Geçen hatta hırsızlar cebine girmiş, fark ettiği halde korkudan sesini çıkarmamış. Geçen yıl iki ay belediyede kalmıştı. Gelip anlattı bana, orada kalmak ona iyi de gelmişti. Şimdilerde yine burada el arabası gezdiriyor” diyor. Yardım edilmesi gerektiğini de söylüyor.

ÖNCEKİ HABER

Bakanlık "Cumhurbaşkanına hakaret" davalarının bilgisini istedi

SONRAKİ HABER

İzmir ve Denizli’de üniversite öğrencileri: Kayyum rektörler gidecek biz kalacağız

Sefer Selvi Karikatürleri
Evrensel Gazetesi Birinci Sayfa
Evrensel Ege Sayfaları
EVRENSEL EGE

Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...