İşsiz kalan bir işçinin mektubu: Sahi neydi suçumuz?

Adana’dan bir işsiz

İşsiz olmuyor. Kaç gündür iş arıyorum? Bilmiyorum. Organize sanayide ordan oraya yürüdüm. Fabrikalara gidiyorum. İş var mı diye soruyorum. Bazıları kapıdan içeri almıyor. Bazıları ‘Form doldur, getir’ diyor. Her fabrikaya form doldurup veriyorum. ‘Seni arayacağız’ diyorlar, aramıyorlar. Ben arıyorum dönüş bile yapmıyorlar. Anlayacağınız iş bulamadım. Aç günlerim oluyor. Allah razı olsun anamın ocağına sığındım, utanıyorum eline bakmaktan. Gözlerimi kaçırıyorum anamdan. İş aramaya devam edeceğim. Bulamazsam ne yapacağım? Kendi sorduğu soruya cevap vermeye korkar mı insan? Korkuyorum...

Bir yandan memleketin gündemine bakıyorsun, neler mi var? Özellikle hak aradığı için dövülen işçileri görüyoruz son zamanlarda. Hakkını ararken dayak yemek nasıl hissettirir bilir misiniz? Biz sadece hakkımızı arıyorduk. (Biz derken ekmeğini arayan bütün işçiler adına konuşuyorum…) Ne taşkınlık yapıyorduk ne suç işliyorduk. Tamamen yasal bir hakkımızı kullanıp bizi haksız yere tazminatsız işten çıkartan şirketi protesto ediyorduk. Neydi suçumuz? Yıllarca şirketler, fabrikalar için alın teri akıtmak mı yoksa çoluğumuzun çocuğumuzun hakkını bizim üzerimizden para kazanıp hakkımıza göz diken zihniyete bırakmama çabamız mı? Sahi neden dövdü polis bizi? Neden anlamadılar halimizden? Emir kulu cümlesinin yanlış olduğunu daha birkaç sene evvel 15 Temmuz darbe girişimi öğretmedi mi bize? Eğer bir emir insan haklarına aykırıysa neden yerine getirilir? Rahat mı vicdanlarınız? Biz çok bir şey istemiyoruz. Haklarını arayan bir avuç çocuğuna defter alamayacak babalarız, hasta anasına sıcak ekmek götüremeyecek oğullarız, evine ekmek götüremeyecek ve işsiz kalıp aç yatacak insanlarız. Sahi bizi niye dövdünüz?

Ben yıllarca büyük bir fabrikada işçilik yaptım, pandemi sürecinde de kod-29’dan dolayı işten atıldım. Patronlara kıyak geçilen kod-29’dan dolayı… Tazminatımı da alamadım, iş de bulamadım. Sahi neydi suçumuz? Memleket işsizler ile doldu, taşıyor. Memleket aynı zamanda yaşamak için hakkını arayan işçilerle de dolu…