05 Nisan 2020 00:19

Koronavirüse karşı dökümhane işçilerinin hayatı hiçe sayılıyor

"Yüz yüze dip dibe çalışıyoruz, 2 bin derecenin karşısında terimiz birbirine karışıyor. Kir pas içinde yarım yamalak yıkanmış ellerle yemek mi yenir. Mecburen yiyoruz."

Fotoğraf: Pixabay

Paylaş

İMES D bloktan dökümhane işçisi
İstanbul

Ben 34 yıla yakındır İMES’te çalışıyorum. Son 15 yıldır dökümhanede çalışıyorum. İnsanların hayatı nasıl hiçe sayılıyor en çarpıcı örneği dökümhanelerde yaşanıyor.

Demir tozlarının, kulakları sağır eden zımpara seslerinin arasında 2 bin derece sıcaklık karşısında lavların çıkardığı gazları soluyarak çalışıyoruz. 8-10 saat aralıksız çalışıyoruz bu da yetmez, patron ya da ustabaşı bugün mesaiye kalacaksınız dediğinde gece 10-11’de ancak çıkıp evimize gidebiliriz. Ekstra ücret bize çoğu zaman verilmiyor.

Koronavirüs salgını başladığından bugüne kadar işyerlerimizde kendiliğinden işten ayrılan arkadaşlarımız hariç hiçbir önlem alınmadı. Ortak kullandığımız tuvaletlerde, soyunma dolaplarımızın olduğu odalarda hijyen koşulları yok. Tuvalet ve lavaboların sağlıksızlığından dolayı kaç arkadaşımız sarılık, hepatit B oldu. Yeterli havlu kağıt, tuvalet kağıdı yok. Sıvı sabun var o da oldukça etkisiz. Ne koruyucu eldiven, ne maske verildi. Sulandırılmış dezenfektan ile mi bizi koruyacaklar? Yüz yüze dip dibe çalışıyoruz, 2 bin derecenin karşısında terimiz birbirine karışıyor. Kir pas içinde yarım yamalak yıkanmış ellerle yemek mi yenir. Mecburen yiyoruz.

Bu arada akciğerlerinden rahatsız olmayan bir tek dökümcü yok. Verem (tüberküloz) olanların sayısı hayli fazla. Düzenli olarak Dökümhane işçilerinin hayatı hiçe sayılıyor röntgen çekilmesi, kan tahlili yapılması gerekmez mi? Şimdi bunun üzerine koronavirüs belası çıktı. Önceden de önlem yoktu, şimdi de yok. Aynı kara düzen devam ediyor. Hükümet de yine patronları koruyor. Gerçek önlem için küçük büyük demeden tüm işyerleri en az 2 ay ücretli izin vermelidir.

Biz işçilerin artık aklımızı başımıza almamız gerekiyor. Sağlığımız her şeyden önce gelir. Ve işçi sağlığı ve iş güvenliği tedbirleri ancak komiteler kurar ve bunun üzerinden bir denetim yaparsak olur. Biz işçiler tedbirimizi almazsak patronların umurunda bile değiliz.