Soma'da katledilen işçinin çocukları: Herkesin annesi babası var, bizim niye yok?
Soma Katliamı'nda babaları Sadrettin Güngör'ü, 1 ay önce de anneleri Seda Güngör'ü kaybettiler. 5 yaşındaki ikizler Alaattin ve Ali soruyor: Herkesin annesi babası var, bizim niye yok?
Sultan Gökmentekin ile torunları Alaattin ve Ali | Fotoğraf: DHA
Soma Katliamı'nda yaşamını yitiren 301 madenciden biri olan Sadrettin Güngör'ün (30) eşi Seda Güngör (30), 1 ay önce beyin tümörü nedeniyle yaşamını yitirdi. Çiftin, anneanne ve dedesiyle yaşamlarını sürdüren 5 yaşındaki ikizleri Alaattin ve Ali, soruyor: "Herkesin annesi babası var, bizim niye yok?"
Soma'da Eynez mevkisinde Soma Kömür İşletmeleri A.Ş. tarafından işletilen ocakta, 13 Mayıs 2014'te çıkan yangında galerilerin dumanla dolması sonucu yaşamını yitiren 301 madencinin acısı, 4 Aralık Dünya Madenciler Günü yaklaşırken hâlâ taze. Babası ve amcası gibi madenci olan, çocuklarına daha iyi bir gelecek sunmak, krediyle aldığı evin taksitini ödemek için yerin metrelerce altında çalışırken katliamda yaşamını yitirdi. Seda Güngör ise eşini toprağa verdikten sonra 3 aylık ikizleri Alaattin ve Ali ile Balıkesir'in Savaştepe ilçesi kırsal Söğütçük Mahallesi'ndeki babası Erdoğan ve annesi Sultan Gökmentekin'in yanına yerleşti.
Anne Güngör'e 23 Kasım 2018 tarihinde İzmir Ege Üniversitesi Hastanesi'nde, kötü huylu beyin tümörü (Glioblastoma Multiforme) teşhisi konuldu. Burada yapılan ameliyat sonrası taburcu edilen Güngör'ün hastalığı 6 ay önce yeniden nüksetti. Güngör, bu defa Balıkesir Şehir Hastanesi'nde tedaviye alındı. 1 ay tedavi gördükten sonra taburcu edilen Güngör, 31 Ekim günü evinde rahatsızlandı ve kaldırıldığı aynı hastanede yaşamını yitidi.
Soma Katliamı'nda yaşamını yitiren Sadrettin Güngör (solda) ve eşi Seda Güngör (sağda) ile çocuğu | Fotoğraf: DHA
"HEM DAMADIMIZI, HEM KIZIMIZI KAYBETTİK"
Damadının acısını yaşarken bir de kızı Seda Güngör'ün kaybeden Sultan Gökmentekin (55), Demirören Haber Ajansınnda Cemil Seval ve Şevket Yılmaz'a şunları söyledi:
"Kızımın ikizleri daha 3 aylıkken babasız kaldı. Babaları ölünce zor günler de başladı. Kızımızı yanımıza aldık. Beraber yaşamaya başladık. Torunlarım, babalarını görmedi, hiç hatırlamıyorlar. Onlara, babalarını bir şekilde anlatmaya çalışıyorduk. Ancak, şimdi de annelerini kaybettiler. Her şeyi yaptık, ama kızımı kurtaramadık. Kızımdan kalan yegane şey olan torunlarımıza, kendimizi adadık. Torunlarımla olduğum için mutluyum çünkü onlar da olmasa bu evlerde durulmaz. Yaşamak artık çok zor geliyor. Çifte acı yaşıyoruz. Torunlarımız, 'Annemizi, babamızı özledik' diye ağladığında, yüreğimiz yanıyor. 'Herkesin annesi, babası var bizim niye yok' demesi yüreklerimizi dağlıyor. Bu durum gerçekten çok acı. Allah kimsenin başına vermesin." (İŞÇİ SENDİKA SERVİSİ)
EVRENSEL EGE
Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...
