Şiddet gördüğü eşinden boşanmak isteyen E.C., hastalığından dolayı çalışamıyor
15 yaşında evlendirildiği ve sistematik şiddet gördüğü eşinden boşanmaya çalışan 3 çocuk annesi E.C., sağlık sorunları nedeniyle çocuklarının masraflarını karşılayamıyor, destek bekliyor.
Fotoğraf: Evrensel
Yıldıray COŞKUN
Deniz TEPE
Elazığ
Bir akrabasıyla 15 yaşında evlendirilen E. C., 10 senedir evli. 2 kız 1 erkek çocuğu olan ve evlendiği günden bugüne şiddet gören E.C. maddi yetersizliklere rağmen şiddete dayanamayarak evden ayrılmış ve boşanma davası açmış. 3 çocuğuyla birlikte hayata tutunmaya çalışan E.C. yardım bekliyor. Mutlu bir evliliği olmadığını söyleyen E.C. ailesinin tutumunu da aktarıyor: “Her gün dayak yiyip ailemin yanına gidiyordum, ailem de maddi olanaksızlıklar yüzünden beni ikna edip tekrar eşimin yanına gönderiyordu.”
"ŞİDDETİN DOZU ARTINCA DAYANAMADIM"
E.C. birçok kez boşanmak istemiş; bir işte çalışmadığı, parası olmadığı için hep vazgeçmek zorunda kalmış. Artık dayanamadığı ve boşanma davası açtığı süreci şöyle paylaşıyor: “Eşim sürekli hem bana hem de çocuklarıma şiddet uyguluyordu. Ben de dayanamayıp kadın sığınma evine gittim. Zaten şiddet gördüğüme dair raporlarım da mevcut. Sürekli ayrılmayı denedim ama dediğim gibi maddi olanaksızlıklar ve çocuklarımın durumu buna müsaade etmedi. Daha sonra şiddetin dozu artınca dayanamayıp boşanma davası açtım. Eşim göğüslerime sıcak ütü bastı, iltihap topladı. Maddi imkansızlıklar tedavi olmama engel. Sadece bir ağrı kesici ilaçla idare ediyorum.”
"AİLEM VE KOMŞULARIMIN DESTEĞİ İLE YAŞAMAYA ÇALIŞIYORUM"
E.C. yeni bir ev tuttuğunu, evin çok kötü halde olduğunu dile getiriyor: “15 gündür bu eve taşındık. Çocuklarım da ben de evin durumuna alışamadık. Evin içinde zaten bir sürü eksiğimiz var. Çok zor imkânlarda hayata tutunmaya çalışıyoruz. Ailem ve komşularımın desteği ile yaşamaya çalışıyorum onun dışında ihtiyaçlarımı karşılayacak halde değilim. Ailemin ‘Sana bakamıyoruz yeni bir ev bul” demesi ise cabası.”
"UFAK BİR EŞYAYI BİLE KALDIRIRKEN YARDIM İSTİYORUM"
Sağlık sorunları nedeniyle çalışamadığını da söyleyen E.C., ağır bir şey kaldırdığında burnundan ve ağzından kan geldiğini, bayıldığını ifade ediyor. “Evde ufak bir eşyayı bile kaldırırken çevremden yardım istiyorum” diyen E.C. çocuklarının ve evin ihtiyaçları nedeniyle kaygılanıyor: “Okullar açılacak, kış gelecek... Hiçbir hazırlığım yok. Kadın sığınma evinde kalırken çocuklarım psikolojik tedavi görüyordu. Çocuklarımı okula gitmesi gerek fakat ihtiyaçlarını karşılayamıyorum, sürekli muhtarlığa ve kaymakamlığa gidip yardım istiyorum. Eşimden resmi olarak ayrılamadığımdan henüz yardım alamadım. Kış hazırlıkları da başladı başlayacak ama henüz odun-kömür alamadım, çocukların kışlık ihtiyaçlarını karşılayamadım.”
Yaşamını sürdürdüğü koşulları anlatan E.C. bunlara ek olarak her türlü yardıma muhtaç olduğunu belirtiyor.
İsrail-İran güç gösterisi nereye varacak?
Vatan millet ıstakoz
Istakozun faturası!
Çocuklar ve gençler kime emanet?
Köy Enstitüsü farkı, şehre ve geleneğe uymazlığı: Hümanist, yararcı, bütüncül köy rehberi
AB, İran’a karşı Türkiye’ye rol verme peşinde
EVRENSEL EGE
Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...
