Fantastik bir adam | Doğa Kaygısız'ın anısına

Anıl YURDAKUL
İstanbul

"… vee sonunda ışın tedavim bitti artık. On kaplan gücündeyim! Mutluyum ve pencereme kavuştum"

Bu sözler 1973 doğumlu Mimar Sinan Üniversitesi Sinema TV Bölümü Mezunu, karikatürist, çizgi romancı, illüstratör, film ve dizi dünyasının vazgeçilmez storyboard ve shootingboard artisti (sahnelerin şematik anlatımı/hikaye tasarımı) Doğa Kaygısız’a ait. Yaklaşık bir yıldır kansere karşı mücadele veriyordu Kaygısız. Eğer bu satırları görseydi içten, sıcak ve sempatik olan gülümsemesi ile “Başka bir evrene ışınlandı yazabilir misin” diyeceğinden eminim. Sıkı bir Tom Waits hayranı, öykücü, sinema hastası, çizgi emekçisiydi.

Çizerlerin dünyasını çalışma ortamlarında fotoğraflarını çekerek en doğal hallerini görüntüleyecek, objektifimi sanatçıların mahrem yanlarına yöneltecektim. Doğa Kaygısız ile sosyal medya aracılığı ile tanışmıştık. Bir türlü boş imkan yaratamıyor, bağışlamamı istiyordu içten mütevaziliğiyle. Sıkı bir şekilde çalışıyor kendisine dahi boş vakit yaratamıyordu. Netflix dahil olmak üzere piyasadaki tüm dizi, film ve reklamlar için storyboard hazırlıyor, toplantılara gidiyor, gidemez ise Skype üzerinden toplantıya dahil oluyordu. Güneşli bir şubat günü ‘Müsaitim’ demesiyle fotoğraf makinemi kaparak stüdyosunda ziyaret ettim Kaygısız’ı. Tom Waits hayranı sanatçının ilk sorusu “Oyunlarla aran nasıl?​”dı. Modern bir western oyunu oynuyordu Play-Station’da. Kütüphanesinin tamamı çizgi romanlara ayrılmış, çizim masası ise oyuncaklar, biblolar, eskizler, kağıtlar, kalemler, fırçalar, panosuna asılmış notlar, karakter tasarımları ve tabletiyle hınca hınç doluydu. Ustaları olan Aydın Gündüz ve Bülent Morgök’ten sık sık bahsediyor, onların doksanlarda yayınlamış olduğu dergileri gösteriyordu. Sık sık Corto Maltese’in filminin ne zaman geleceği hakkında, Tom Waits’in şiirlerini içeren yayınlanmış bir kitaptan, kısaca tüm güzel şeylerden bahsediyorduk. Kaygısız, başka bir usta çizerin fotoğraflarını çekmem için aracı olacağını söylemişti. Ama bir yakını hastaydı ve bu yüzden çekim işini ayarlayamadığı için arayarak özür dilerdi. Utanırdım Doğa Kaygısız’ın özür dilemesinden, ne diyeceğimi bilemezdim.

ÜLKÜ TAMER İLE OLAN ANISI

Halen ne diyeceğimi bilemiyorum. Tanı konmasının ardından doktorlara “Klasik Türk Sineması okudum, verem falan deseydiniz bari dedim” diyebilecek kadar hastalığı ve kendisiyle eğlenebilecek bir sanatçıydı. Doğa Kaygısız için hayatını kaybetti sözünü kullanmak çok zor, olsa olsa fantastik bir dünyaya yelken açtı. Doğa Kaygısız’ı en iyi anlatabilecek olan ise Şair Ülkü Tamer ile olan anısını anlattığı yazıdır:

“Liseye yeni başlamıştım bir gün, her boşlukta gittiğim Can Yayınları'ndaydım ve hayranlıkla Melisa Gürpınar’ı dinliyordum. Erdal Öz beni çağırdı ve Ülkü Tamer’in benimle tanışmak istediğini söyledi. Onun bir çocuk kitabını resimlemiştim. Şiirlerine zaten hayrandım, hatta bazılarını ezberlemiştim bile. Heyecanlandım, yapamam utanırım dedim. Çizgimden utanıyordum bana kızacak diye düşünmüştüm. Erdal Bey, gülümseyerek peki kim olduğunu söylemem dedi. Sonraları bu olay aklıma geldiğinde söylediğini farkettim tabi çünkü bir saat içinde Ülkü Tamer geldi. Heyecandan başım dönüyordu. Benimle çok ilgilenmişti. Sessiz bir anlaşma vardı sanırım o gün. Çizimlerim, öykülerim ve o zamanlar Doğan Kardeşte yayınlanan çizgi romanım üstüne konuşmamıza rağmen elimden geldiğince resimlediğim o güzel kitabından hiç bahsetmedik. Unutulmaz bir gündü benim için.

Şiirlerini çocukluğumdan beri yanımdan ayırmadım hiç ve öğüdünü tutup amatör gibi yaşadım hayatı. Yitirdiğimizi öğrendiğimde büyük bir hüzün duydum. Şiirleri ve o büyülü gün için teşekkür eder dururum sessiz sedasız. Çocukluğumun o asil kahramanları bir bir yitiyor ve bu gerçekten de canımı çok yakıyor...”

Bu sefer canımızı yakan Doğa Kaygısız oldu, umarım ki kahramanları ile buluşur ve fantastik dünyasında artık dinlenebilir…