Düğün erteleniyor; direniş sürüyor

Gazetemize konuşan Türk Metal Sendikası Samsun Bölge Temsilcisi Orhan Demir, Çalışma Bakanlığına yaptıkları yetki başvurularının farklı bahaneler uydurularak halen sonuçlandırılmamış olmasından dolayı direnişlerinin 15 Hazirandan beri devam ettiğini belirtti.

Demir, süreç uzadıkça patronun baskısının daha arttığını dile getirdi. Direniş süreci  içerisinde 5 arkadaşlarının daha işine son verildiğini, içeride çalışan üye arkadaşlarına işverenin adamları tarafından  aşırı baskılar yapıldığını, ailelerin rahatsız edildiğini, hatırlı kişilerin devreye sokulduğunu dile getirdi.

TEKKEKÖY’DEN DUYARLILIK BEKLENİYOR

İçerde baskı yapan işveren vekillerini mahkemeye verdiklerini, hukuki sürecin sürdüğünü kaydeden Demir, şu bilgileri verdi: Atılan  işçilerin hepsi evli ve çoluk çocuk sahibi... Bu süre içinde çok zorluklar çektiler, Aileleri de perişan oldu, huzursuz oldu. Yine de arkadaşlarımız gece gündüz 24 saat çadırda nöbet tutarak direnişlerine devam ediyor. Bu süreçte bir de ramazan yaşadık. Burada çalışan arkadaşlarımızın büyük çoğunluğu Tekkeköy’de  oturuyor, buranın çocukları. Destek sağlamak ve kamuoyu oluşturmak için biz Tekkeköylülerle görüştük, kahvehanelerde, çay ocaklarında yüz yüze geldik, derdimizi anlattık, ama şu ana kadar bu konuda yeterince ikna edemedik. Bu konuda çalışmalarımız devam edecek. Yine bir çok işçi ve memur sendikası , dernekler ve siyasi partiler bizleri ziyaret ettiler, yalnız bırakmadılar, desteklediler, destekleyeceklerini söylediler.

DÜĞÜN ERTELENDİ

Atılan genç işçilerden Hasan Ay, 4 yıldır fabrikada çalıştığını, nişanlı olduğunu, içinde bulunduğumuz bu ay içinde düğün yapmayı planladığı işten atıldığı için düğünü bir yıl ertelemek zorunda kaldığını söylüyor.   Ramazan erzakları konusunda sendika sayesinde kazanım elde ettiklerini dile getiren Ay, “Bu aslında sendikanın bir kazanımıdır, bir şeylerin iyiye gideceğinin de bir işaretidir. İşyerinde sendikamız yetkiyi aldığında  bunun yanına ikramiyeler, mesai ücretleri, izinler, yakacak vb. yardımlar da eklenecektir. Bizler bu yüzden kazanana kadar mücadelemizi sürdüreceğiz. Ve kazanacağız” diye konuştu.

ANTEP’TEN ÖĞRENMEK GEREKİR

İşçileri ziyaret eden EMEP İl Başkanı Sait Kocaman işçilerin önemli bir mücadele verdiklerini, mücadelenin genişletilmesi gerektiğini vurguladı.

Mücadelenin halka anlatılması ve desteğinin sağlanması  açısından daha fazla çaba gösterilmesi gerektiğini dile getiren Kocaman şu çağrıyı yaptı: “İşçiler ülkenin ve dünyanın her yerinde aynı sorunları yaşıyor. İşverenlerin karşına örgütlü bir güç olarak çıkıldıkça hakların alınabileceğini yakın zamanda bir kez daha gördük. Antep’te 5 bin tekstil işçisi görkemli eylemlerle büyük kazanımlar elde etti. İşçilerin birbirlerinin deneyimlerinden öğrenmeleri gerekir.” (Samsun/EVRENSEL)

AİLEM KOŞULLARIMI YENİ ÖĞRENDİ

Evli ve iki kız çocuğu babası olduğunu,  ailevi olarak büyük sıkıntılar yaşadığını, atıldığında ailesinin sendikanın ne olduğunu bilmediği için ters tepki verdiğini dile getirerek sözlerine başlayan direnişçi işçilerden Mustafa Sancak sözlerini şöyle sürdürdü: benim içeride ne koşullarda nasıl çalıştığımı bilmiyorlardı. Bu süreçte hem sendikanın ne olduğunu hem de benim nasıl çalıştığımı öğrendiler. şimdi beni ve mücadelemi destekliyorlar. Çalıştığım yere bir çok kişi geldi koşullara dayanamayıp gitti. Ama ben çoluk çocuğumun geçimi için mecburum başka şansım yok. Çalıştığım iş çok tehlikeli, ne kadar önlem alırsan al zehirli gazlara maruz kalıyorsun, ilerisi için büyük hastalık riski taşıyor. Koskoca fabrikada bir ambulans bile yok. Doğru düzgün sağlık hizmeti yok. İki gün önce bir iş kazasında bir arkadaşın parmakları kesildi. Dışarıdan ambulans tam 40 dakika sonra geldi. Bu sürede bir insan kan kabından ölebilir de dedi. Bizim mücadelemize Tekkeköy ve Samsun destek verirse daha iyi olur, kazanırız. Bu desteği sağlamak için halka yönelik çalışmalar yapılabilir. Hayat TV’ye ve Evrensel’e destekleri için teşekkür ediyorum.

KÖPEK KADAR DEĞER YOK!

İşçilerden Bahittin Oruç: 8 yıldır burada maden bölümünde zor koşullarda çalışıyorum ücretim hiç değişmedi, yıllardır 710 liraya çalışıyorum. Zorla fazla mesaiye bırakıyorlar. Mesai ücreti yok, onun yerine izin kullandırıyorlar, onu da keyiflerine göre. Bayram yok seyran yok, ikramiye yok. Her gün iş elbiselerimizi yıkıyoruz yine simsiyah oluyor. Maske yok eldiven yok diğer gereçler yok. Fabrika denen bu yerde  işçiye bir köpek kadar değer vermiyorlar. Sendikamızın sayesinde ilk kez bu sene ramazanda erzak dağıtıldı. Ailem ilk zamanlar bana karşı tavır aldı. Sendikanın faydalarını anlatınca ve gerçekleri öğrenince artık beni destekliyorlar.