Tarımda acımasız kölelik düzeni: Agromafya

Maged SROUR
ipsnews.net

İtalya’da yüz binlerce tarım işçisi yasa dışı şebekelerin emri altında kölece çalıştırılıyor. Ülkedeki tarım sektöründe yaygın olarak devam eden modern kölelik sistemine “Agromafya” (tarım mafyası) ya da “Caporalato” deniliyor ve ülke yönetimi bunlarla etkin mücadele etmekten uzak.

Tarımsal gıda üretim zincirinin köşebaşlarını tutan bu yasadışı düzen, ‘Caporali’ denilen temsilcileri tarafından yürütülüyor ve yüz binlerce işçinin çalışma saatlerine ve ücretlerine bu isimler karar veriyor. Sicilya ve Brescia’da sebze tarlalarında Lombardia ve Basilicata gibi yaygın mevye (üzüm çilek vb.)  üretimi yapılan alanlarda işçiler hiçbir güvenceye sahip olmadan kölelik koşullarında çalıştırılmaya devam ediyor.

SENDİKA RAPORU

İtalya’da çiftçilerin ve tarım emekçilerinin örgütlü olduğu Flai Cgil Sendikası ve Osservatorio Placido Rizzotto isimli araştırma enstitüsü tarafından hazırlanan bir dizi rapor devletin müdahale etmediği tabloyu ortaya çıkardı. Geçtiğimiz günlerde açıklanan dördüncü rapor, 400 binden fazla tarım işçisinin bu şebekelerim emrine girme tehlikesiyle karşı karşıya olduğunu ve 132 bin işçisinin de insanlık dışı koşullarda çalıştırıldığını gözler önüne serdi. Tarımda kurulan bu düzeni (Agromafya/Caporalato) raporda “modern kölelik” olarak nitelendiren araştırmacılar, bu suç endüstrisinin yılda yaklaşık 5 milyon avro üretim yaptığını bildirdi.

CGIL sendikası Genel Sekreteri Susanna Camusso “Mültecilerin de dahil olduğu bu insanlar için saygı kültürünü yeniden inşa etmek zorundayız. Bu insanlar yediklerimizin sofralarımıza ulaşması için beli bükülen ve ekonomimizi hareket ettirenlerdir” dedi.

Placido Rizzotto Araştırma Merkezi sözcüsü Roberto Iovino da, IPS Haber Ajansı’na yaptığı açıklamada ‘Caporalato’ düzeninin tüm toplum için bir kanser olduğunu belirterek; “Tarımsal gıda sektöründe yasal ve yasa dışı aktiviteler zaman zaman iç içe geçmekte ve bu noktada yasalara kimin saygı gösterip kimin göstermediğini saptamak güçleşmekte” şeklinde konuştu.

MÜLTECİ SÖMÜRÜSÜ

Caporalato Raporu’nda yer alan bilgilere göre, mafyanın emrindeki tarım emekçileri genellikle haftanın yedi günü ve günde 8-14 saat arası çalıştırılıyorlar ve yürürlükteki Ulusal Çiftçi Sözleşmesi’nde belirtilen ücretin sadece yarısını alabiliyorlar. İşçilerin saat ücretinin 3-4 avroyu geçmediği ayrıca Puglia  ve Campania gibi bazı güney bölgelerinde toplanan hasat miktarına göre ücret verildiği de raporda yer aldı.

Sendika araştırmacılarına konuşan bir tarım emekçisi “Bu adamlar (Caporali) saf değil. Yasaları iyi biliyorlar. Sözleşmelerde ve diğer Ulusal Sosyal Güvenlik Kurumu mekanizmalarında sahtekârlık  yollarını buluyorlar. Kesin bir suç profiline sahipler”  diyor:

Şebeke başları sadece İtalyanlardan da oluşmuyor. Araştırmalar Romanyalı, Bulgar, Fas ve Pakistan vatandaşı kişilerin de kendi teşkilatlarını kurduğunu ortaya çıkardı. Sektördeki kanun dışı çalıştırma İtalya dışında Fas ve Pakistan gibi ülkelerden getirilen mültecilerle de yapılabiliyor. 2017 yılında sektörde çalıştırılan bir milyon işçiden 287 bininin mültecilerden oluştuğu raporda yer alan bilgiler arasında. Ülkede hiç kaydı olmayan mülteci işçi sayısı ise 220 bin olarak tahmin ediliyor.

IRKÇILIK, DAYAK VE TACİZ

Afrika ülkelerinden gelen mültecilere daha düşük yevmiye ödendiği belirtilirken Agromafya örgütleri altında çalışan tüm işçiler hiçbir hakka sahip olmadan en sefil koşullarda yaşamaktalar. Şebeke liderlerinin mültecilerin evraklarına el koyarak zorunlu kölelikte silah olarak kullandığı belirtilirken, raporlarda dayak, yıldırma, taciz ve tecavüz vakalarına rastlanıyor. Sicilya Adası’ndaki köylerde çocuklarıyla beraber tecrit edilmiş durumda yaşamak zorunda bırakılan 5 bin civarında Romanyalı kadının, çiftçilerin yoğun cinsel şiddetine maruz kaldığı, tehdit edildikleri ortaya çıktı. Kurbanların çoğu çalışmak zorunda oldukları için tehdit ve saldırılar için şikayette bulunmaktan çekiniyor.

İŞÇİ SIRTINDAN DEV KAZANÇ

FLAI-Cgil Tarım Sendikası’na konuşan bazı işçiler, sadece 1 avro saat ücreti aldıklarını her gün küçük bir şişe su için 1.5 avro, ulaşım için 5 avro, basit bir sandviç için 3 avro ödemek zorunda olduklarını anlatıyorlar. Barınmaya uygun olmayan terkedilmiş binalarda ya da otele benzeyen yerlerde kalabilmek için aylık 100-200 avro kira ödüyorlar. Sömürünün ayrıntılı anlatıldığı rapora göre, şebeke liderleri çalıştırdığı her işçinin sırtından günlük 10-15 avro kazanaç sağlıyor ve her bir ‘Caporale’ 3 bin-4 bin tarım işçisi çalıştırıyor. Aylık yüz binlerce avro kazanç sağlayan bu yasadışı şebekeler vergi de ödemedikleri için yasal ve sigortalı işçi çalıştıran bazı firmaların işlerinin de önüne geçiyor.

(Çeviren: Ali Karataş)