05 Eylül 2012 09:19

İş bu kitap*

GÖKHAN Yılmaz’ın ilk öykü kitabı Biraz Kuşlar, Azıcık Allah; Yapı Kredi Yayınları’ndan haziran ayında yayımlandı. Kendi özgü yaklaşımı ile daha ilk sayfada okuyucuyu etkisine alan kimi zaman eğlenceli ve kesinlikle dikkat çekici bir kitap Biraz Kuşlar, Azıcık Allah. Kitapta yirmi üç öykü yer alıyor. Arka kapa

İş bu kitap*
Paylaş
Bahar Çelik Omur

GÖKHAN Yılmaz’ın ilk öykü kitabı Biraz Kuşlar, Azıcık Allah; Yapı Kredi Yayınları’ndan haziran ayında yayımlandı. Kendi özgü yaklaşımı ile daha ilk sayfada okuyucuyu etkisine alan kimi zaman eğlenceli ve kesinlikle dikkat çekici bir kitap Biraz Kuşlar, Azıcık Allah. Kitapta yirmi üç öykü yer alıyor. Arka kapağında da yazdığı üzere “Gökhan Yılmaz’ın dili bir oyun hamuruna çevirdiği, yaptığı yineleme ve yakınlamaya dayalı sessel çağırışımları kovalayarak ürettiği öyküler” bunlar; “çok eskiden bir kitapta görmüştüm seni, hiç de gerçeğe benzemi yordun gözlerimi. Benzin selüloz rengiydi, kokuyordu, zam gelmişti sayfa sayına.”
Yaptığı kelime oyunları ile okuyucunun dikkatini bir an olsun üzerinden düşürmeyen yazar kimi zaman hayli çarpıcı, kimi zaman dokunaklı kimi zaman ise eğlenceli öyküler anlatıyor bize. Yazar, alışıldık öykü biçimlerinden farklı yapısı ile bazı okuyucuların aşina olmadığı bir metin sunuyor olsa da kısa zamanda kendi biçimine adapte etmeyi başarıyor okuru. Bu aslında hayatın içinde alışılagelmiş pek çok şeye farklı bir gözle bakmaya da sebep olabiliyor; “Kriz an’ı değiştirmiş her şeyi”. Ve sonrasında her kelimeye başka bir anlam katıyorsunuz artık.
Öykülerinde anlattığı olay ya da kişileri karikatürize etmesi metnin değerini düşürmediği gibi, okurun öykü üzerine daha çok düşünmesini sağlıyor.
Yazarın anlattıkları mutlak olarak kendi yaşamından kesitleri aktarır gibi bir savımız olmasa da öykülerde yer alan anneye övgü ve özlem, babaya olan öfke ve sitem gözlerden kaçmıyor. öyk... isimli öyküsü de  bunlardan biri; “insan neresinden başlar, diye soruyorum yine kendi bendime. ellerimden tutuluyorum bir anne tarafından. naftalinden bahşediyorum annem. annem bana toprağı söylüyor. kollarına bakıyorum, simetrimi görüyorum. annem bakıyorum aynama anneme aynam. aynen görülüyorum oradan bakılınca. suyu görüyorum anneme kızınca. teyemmümüm bozuluyor su. dan! bir ses duruluyor bir kulak tarafından: sen hiç kendi toprağına su döken ölü gördün mü?​”
Biraz Kuşlar, Azıcık Allah alışıldık metin biçimleri dışında farklılıklar arayan okur için olduğu kadar öykü severler için de oldukça iyi bir seçim olacaktır.
[email protected]

*Kitapta yer alan öykülerden birinin adı

Gökhan Yılmaz
Biraz Kuşlar, Azıcık
Allah, YKY 151 sayfa

ÖNCEKİ HABER

Taşeron işçiler işten atıldı

SONRAKİ HABER

Danıştay altıncının ‘acele’sine izin vermedi

Sefer Selvi Karikatürleri
Evrensel Gazetesi Birinci Sayfa
Evrensel Ege Sayfaları
EVRENSEL EGE

Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...