Pancar ekilsin, fabrikalar çalışsın
Gebze Organize Sanayi Bölgesinden bir işçi, şeker fabrikalarının özelleştirilmesine dair görüşlerini yazdı.
Gebze OSB'den bir işçi
Balıkesirliyim. Gebze Organize Sanayi Bölgesinde bir fabrikada işçi olarak çalışıyorum. Memleketteyken askere gitmeden önce Edremit’e zeytin toplamaya, Karacabey, Susurluk’a pancar toplamaya giderdik. Ailem hâlâ Balıkesir’de tarım ve hayvancılıkla geçimini sağlamaya çalışıyor. Biz köyden pancar toplamaya gittiğimizde, toplanan pancarlar Susurluk Şeker Fabrikasına işlenmeye giderdi. Balıkesir’in birçok ilçesinin köylerinde pancar ekip geçimini sağlayan çiftçi sayısı az değildir. Şimdi şeker fabrikalarının satılıp, kapatılması demek pancar eken çiftçinin, şeker fabrikasında çalışan işçinin ekmeğine el uzatmak değil de nedir?
Hani biz tarımda kendine yeten bir ülkeydik. Buğdayı, pirinci, kuru fasulyeyi, nohudu dışarıdan alır olduk. Hayvancılığımız neredeyse bitti, sığırı koyunu dışarıdan alır olduk. Bunlarla bir de övünüyoruz. Kaz Dağlarını bile zehirle (siyanür) altın arayan şirketlere çekinmeden veriyoruz. Tarımı ve hayvancılığımızı bitirdiğimiz yetmezmiş gibi toprağımızı, suyumuzu zehirlemekten çekinmiyoruz.
Şeker fabrikalarının satılması yeni bir şey değil bence. Bunun ilk adımı bana göre pancara getirilen kotadır. Bizim oralarda bu yüzden tonlarca pancar dökülüp gitmiştir. Bizim Savaştepe’de tarım bitirildiğinde insanlar geçimini sağlamak için Soma madenlerinde çalışmak zorunda kalmış, madenlerde can vermişlerdi.
26 yaşındayım Balıkesir’de meslek lisesini bitirdim. İş yok Gebze’ye ağabeylerimin yanına geldim. Sık sık kendime soruyorum, ben ne arıyorum Gebze’de. Şimdi sıra pancar çiftçisine, şeker fabrikalarında çalışan işçilere geldi. İnsanları ekmeksiz bırakıp yerlerinden yurtlarından edecekler. Çiftçiyi destekleme, şeker fabrikalarını geliştirme, kasıtlı zarar etmesini sağla ama holdinglerin vergi borçlarını bir kalemde sıfırla, onlara teşvik ver.
Bugün Gebze’de hangi işçi kardeşimiz et yiyebiliyor? En ucuz kuzu eti 55-60 lira, kıyma 42 liradan az değil. Et diye tavuktan başka bir şey yemiyoruz, o da hormonlu. Tabii mazotu, gübreyi, yemi, ilacı pahalıya sat sonra da dışarıdan et al, buğday al. Birileri daha çok para kazansın diye pancara kota getir, yetmedi kapat şeker fabrikalarını. Çiftçi ve işçi de acından kıvransın gitsin.
Ne var ki Gebze’deki işçiler çiftçilerin dertlerinden uzak, çiftçiler işçilerin dertlerinden uzak. Kimin canı yanarsa onun biraz sesi çıkıyor, herkes sıranın kendine gelmesini bekliyor. Mesela ben şimdiye kadar Gebze’de şeker fabrikalarının satılmasına, pancar çiftçisinin perişan edilmesine ses çıkaran hiç sendika duymadım. Bu hepimizin derdi sorunu değil mi?
İsrail-İran güç gösterisi nereye varacak?
Vatan millet ıstakoz
Istakozun faturası!
Çocuklar ve gençler kime emanet?
Köy Enstitüsü farkı, şehre ve geleneğe uymazlığı: Hümanist, yararcı, bütüncül köy rehberi
AB, İran’a karşı Türkiye’ye rol verme peşinde
EVRENSEL EGE
Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...
