Cevap değil sorumluluğumuzdan yanıtlıyoruz

Biz işçiler, direniş boyunca, bize verilen desteklerle ayakta durmaya çalıştık. Öte taraftan yaşamak için gerekli ihtiyaçlarımızı karşılamak giderek zorlaştı ve çalışmak zorunda kalan arkadaşlarımızın sayısı giderek artmaya başladı. Bu nedenle pek çok işçi arkadaşımız çalışmak zorunda olduğunu ifade etmiş ve direnişten ayrılmıştır. Direniş boyunca çalmadığımız kapı kalmadı. Zaten malumunuz; hükümet de bu konuda işçilere destek olmamış, hep patronları kollamış ve bu sorunun çözümü için tek bir adım dahi atmamıştır. Gelinen yerde direnişi mevcut haliyle sürdürmek olanaksız hale gelmiştir. Bütün direniş sürecini tartışmak ve konuşmak için 16 Temmuz’da 35 işçi arkadaşımızla yaptığımız toplantıda 29 işçi direnişi bitirme kararı almış, 7 kişi de devam etmek istemiştir. Biz Direniş Komitesi olarak, 29 arkadaşımızla birlikte 16 Temmuz’da yapılan toplantı ile direnişi bitirdik. Bundan sonraki mücadelemiz bir yandan hukuk yoluyla, diğer yandan da dönemsel eylem ve açıklamalarla devam edecektir. Bir kez daha direnişimize ve hak alma mücadelemize destek veren tüm işçi dostlarına, emek ve demokrasi güçlerine teşekkür ediyoruz. Direniş için bize verilen ses düzeni vb araçları aldığımız kurumlara teslim ettik.

Kamuoyuna daha önce bir açıklama yapmadık, çünkü direnişe devam etmek isteyen 7 arkadaş bizden açıklama yapmamamızı, direnişi devam ettirmek istediklerini ve saygı duyulmasını istediler. Biz işçi arkadaşlar olarak bunu kabul ettik ve kamuoyuna herhangi bir açıklama yapmadık. Ancak daha sonra yapılan kimi açıklamalar bize bir şeyi daha öğretti; bu iş böyle olmuyormuş! Birkaç dergide ve internet ortamını kullanarak yapılan yalan yanlış açıklamalarda söylenenler, sadece Komiteye değil yaşam koşullarından dolayı çalışmak zorunda kalan tüm işçi arkadaşlarımıza yapılmış bir saygısızlıktır. Yapılan karalamalar, aynı zamanda bu zor direniş boyunca yanımızda olan bütün kurumlara karşı da yapılmış bir saygısızlıktır. Yaptığımız bu açıklama, hakkımızda yapılan açıklamalara bir cevap değil, direnişimiz boyunca bize destek veren sendikalara, emek dostu basına ve kurumlara olan sorumluluğumuzdandır.

Direnişimizi bitirdikten sonra davet edildiğimiz Emek Yaz Kampı’na gittik, daha gelecek arkadaşlar da olacaktı ancak Ramazan nedeni ile gelemediler. Kampa katılan işçiler olarak İzmir’de bulunan direnişteki Billur Tuz ve Micha işçilerini ziyaret ederek onların yanında olduk. Bundan sonra da olmaya devam edeceğiz. Ama gelin görün ki, biz işçiler hakkında yalan yanlış yazanlar bu kampa katılmamızı da sorun etti.

Buradan kamuoyuna sesleniyoruz; kimse işten atılan işçileri grupçu heveslerine malzeme yapmasın. Çünkü bunlar, aylardır direnmiş ve işten atılmış biz işçilere yarar değil zarar vermektedir. Biz onurumuzla, şerefimizle direndik. Bu kara çalmalar; bizi aylardır açlık ve zulümle terbiye etmek isteyen Hey Tekstil patronlarının ekmeğine yağ sürmekten başka bir işe yaramaz. Biz direnişimizi devam ettirebilmek için bir bütçe oluşturduk. Direniş boyunca tüm harcamalarımızı bütçemizden karşıladık, bütçemize giren her miktarı ve hangi kurumdan geldiğini toplantılarda işçi arkadaşlarımızla paylaştık. Direnişimizi 16 Temmuz’da bitirirken kalan bütçemizi tüm işçi arkadaşlara imza atarak eşit şekilde dağıttık. Tüm gelir ve giderlerimiz kasa defterine işlenmiştir. Tüm bunlar mevcuttur. Destek veren tüm dostlara ve kurumlara olan sorumluluğumuzun bir gereği olarak bu bilgiyi paylaşıyoruz.

Direnişimizi ve irademizle aldığımız kararları hiçe sayan, işçilerin birliğine zarar veren bu ve benzeri tartışmalar, bundan sonra bizim için bağlayıcı değildir. Bizden çalınmış haklarımızı almak için hukuk mücadelemizi sürdüreceğiz. Ve her ortamda Hey patronlarının, ona destek veren hükümetin bize yaptıklarını anlatmaya devam edeceğiz. Direniş boyunca birçok şey kaybetmiş olabiliriz, işimizden, evimizden, çocuklarımızdan ayrı kalmış olabiliriz. Ama kazandığımız bir şey var; işçilerin birliği ve sınıf dayanışması! Şimdi her yerde bu birliği sağlamak için çaba göstereceğiz!

Hey Tekstil İşçileri Direniş Komitesi