Sırtımızdaki kırbaç: Vergi

Metal işçisi
Gebze

Birileri lüks içinde yaşasın, son model arabalarda, uçaklarda, yatlarda gezsin, saraylarda otursun biz ise eve ekmek götürmek için gece gündüz çalışalım. Bir de sırtımızda zam ve vergi kırbacını eksik etmesinler.

Elektrikten benzine, doğal gazdan telefona, yiyecekten giyime, içtiğimiz sudan sigaraya tüm tüketim maddelerine bindirilen ÖTV-KDV gibi dolaylı vergilerin yükü kimin sırtında? Tabii ki nüfusun büyük çoğunluğunu oluşturan biz işçi ve emekçilerin sırtında. Devletin geliri dediğimiz şey bizlerden toplanan vergiler değil midir? Başbakanlığı döneminde Recep Tayyip Erdoğan’ın söylediği şu cümle her şeyi açıklamıyor mu: “Bizim tek petrol kuyumuz VERGİDİR.”

Örneğin 2017 bütçesinde en büyük vergi geliri 136.5 milyar ile özel tüketim vergisi olurken, sırtımızdan milyonlar kazanan Koç’ların, Sabancı’ların onların şirketleri Arçelik’in, TOFAŞ’ın, Ford’un, Sarkuysan’ın, Kroman’ın vb... büyük şirketlerin, holdinglerin ödeyeceği kurumlar vergisi sadece 46 milyar olarak öngörülmüştür. Gelir vergisi olarak alınacak vergi geliri 109 milyar olarak hesaplanmış olup bu gelir vergisinin büyük bölümünü de daha elimize geçmeden ücretlerimizden kesilen vergiler oluşturacaktır. 

Hepimiz biliyoruz ki vergi dilimlerinin artışı ile de yıl içinde bile ücretimizden kesilen vergi artmakta elimize geçen ücretimiz azalmaktadır. Asgari ücretten bile 226 lira gelir vergisi, 13 lira damga vergisi kesen devlet asgari ücretli bir işçi kardeşimizden 239 lira her ay vergi almaktadır. Bu 109 milyarlık gelir vergisinin yarısından fazlasını biz işçiler ve emekçilerin ödeyeceği ortada iken sermaye sınıfından alınacak olan kurumlar vergisinin sadece 46 milyar olması bile verginin kime kaynak aktarmak için kullanıldığını göstermiyor mu?

Aylık geliri 2 bin lira olan bir işçiyle aylık geliri 100 bin lira olan bir patronu ele alalım. Her ikisi de varsayalım 100 liralık elektrik harcasın. Sermaye devletinin sözcülerine göre ödeyecekleri KDV miktarı eşittir: Yüzde 18. Ancak bu böyle midir? Gerçekten bir eşitlik var mıdır? Bu kocaman bir yalan ve aldatmacadır. Devletin aldığı bu dolaylı vergiyi işçinin ve patronun gelirine oranladığımızda karşımıza bambaşka bir durum çıkmaktadır. 100 liralık bir elektrik karşılığında işçi gelirinin yaklaşık yüzde 5’ini KDV olarak ödemekteyken, patron gelirinin sadece binde 5’ini ödemektedir. Bu adaletsizlik etten  süte, sudan doğal gaza, telefondan benzine, ekmeğe kadar en yaşamsal ürünlerde ortaya çıkmaktadır. 

Bu mu ADALET? Sonuç ortadadır, sayıları birkaç bini geçmeyen küçük bir azınlık yaratılan toplam zenginliğin büyük bir kısmına el koyup servetine servet katarken, milyonlarca işçi ve emekçinin payına yalnızca sefalet düşmektedir.

GEÇENDEN DE, GEÇMEYENDEN DE...

Artık biliyoruz ki şu meşhur Osmangazi köprüsünün parası bizden alınan vergilerle ödeniyor. Köprüyü ve otobanları yapan firmalara verilen garanti araç sayısı yılda 14 milyon 600 bin iken köprüden geçen araç sayısı sadece 7 milyon 660 bindir. Ve aradaki yaklaşık 7 milyon aracın geçiş parasını hazinenin müteahhit firmaya ödediği biliniyor. Bu kadar da değil. Afyon-Kütahya arasına yapılan Zafer Havalimanı için yapan firmaya, aynı Osmangazi köprüsünde olduğu gibi yolcu garantisi verilmiş. Buradaki devasa fark yine hazine tarafından yapımcı firmaya ödenmektedir. Sırtımızdan elde edilen vergi gelirleri bu yolla sermayeye kaynak olarak aktarılmakta, para aktarmakta zora düştüğünde vergi oranlarını bir gecede yükseltmektedir. Son yapılan ve yüzde 40’ı bulan vergi zamları gibi.

BU KADAR DA DEĞİL

Vergi gelirlerinin büyük çoğunluğunu sırtımızdan elde eden devlet, bu gelirleri sermayeye aktarırken, silahlanmaya devasa paralar aktarırken bütün bunlar yetmezmiş gibi bir de şirketlerin, holdinglerin vergi borçlarını sıfırlamakta büyük kısmından vazgeçmektedir. Asgari ücreti vergi dışı bırakmayanlar patronlar söz konusu olunca milyarlarca liralık vergi borçlarını sıfırlamaktadır. Vergi borcu silinen şirketlere bile bakmak yeterli.