Şam’daki canlı bomba

Bugün Şam’da, üst düzey yetkililerin yaptığı bir toplantı esnasında bir canlı bomba saldırısı düzenlendi ve aralarında Savunma Bakanı Davud Racha ve Suriye ordusu Kurmay Başkanı Yardımcısı ve Beşar Esad’ın eniştesi Asıf Şevket de bulunan yetkililer hayatını kaybetti. bölgeye giden gazeteciler olayı araşyırıyor, örneğin Time ve The Independent gazetesinden Omar Waraich canlı bombanın “islamcı” olduğunu yazdı. Söylemeye gerek yok sanırım, eğer böyle “islamcı” nitelikte bir canlı bomba saldırısı Batılı bir hükümeti ya da onların bölgedeki müttefiklerini hedef alsaydı, derhal terörist saldırı olarak nitelenir, şiddetle kınanırdı. Sanki bu şekilde gerçekleşmiş gibi konu üzerinde kafa yormaya gerek yok. Amerika’nın askeri karargahı olan Pentagon kulelerine saldırıldığında nasıl tepki verildiğini gördük. Daha benzer bir örnek 2009 yılında Nidal Hasan’ın Fort Hood’daki ABD üssünde yaptığı, ABD medyası, Washington yetkilileri ve Amerika’nın büyük çoğunluğu tarafından direk terörizm olarak nitelendirilen saldırıydı.
Öte yandan, bu tarz bir saldırı bölgedeki – Suudi Arabistan ya da Bahreyn gibi -  Batı destekli bir diktatörlüğe yapılmış olsa da, ana akım Batı medyası tarafından terörizm etiketi geniş bir şekilde yapıştırılırdı. Aslında Suudi Büyükelçiyi öldürmek için İran’ın düzenlediği tezgah sivillere yönelik değildi, şiddetli bir baskı rejimi uygulayan tek bir siyasi yetkiliye yönelikti, ancak anında “terörizm” ilan edildi.
Fakat Şam’daki saldırıyla ilgili Batılı ana akım medyanın bu terimi kullanacağı oldukça kuşku uyandırıcı. The New York Times’da olayla ilgili yayınlanan haberde bu terim yalnızca bir kez kullanılmış, o da Esad rejiminin resmi açıklamasına yer verilen kısımda geçiyor: “Resmi haber ajansı SANA, saldırıyı ‘terörizm’ olarak adlandırdı”. BBC keza aynı şeyi yaptı, Esad-karşıtı güçleri “isyancılar” olarak adlandırırken “terörizm” ifadesini yalnızca Esad hükümetinin açıklamasından alıntı yaparken kullandı. Batılı ana akım medya ya da yorumcuların bu saldırıyı terörizm olarak nitelemesi tasavvur bile edilemiyor.
Anlamından öte, Twitter ve birçok ortamda bu saldırının azımsanmayacak oranda onaylandığı görülebilir. Örneğin Dış Politika Editörü Blake Hounshell bu sabahki olaylara atfen, Twitter’da “#thatawkwardmoment (o tuhaf anda) Batılılar ve seküler Araplar bir canlı bombayı kutluyorlardı” yorumunu yazdı. BM analisti Hayes Brown ise benzer şekilde, “o tuhaf anda, Batı hükümetleri BM Güvenlik Konseyi’nde saldırıyı kınayıp kınamamaları gerektiğini düşünmeyi bıraktılar” yazdı. Durumu daha da rahatsız hale getiren, ABD hükümetinin kendisinin Suriye isyancı güçlerinin içeriye gizlice El Kaide tarafından sızdırıldığını açıklaması oldu. Bu da, ABD’nin bir kez daha kendisini baş düşmanıyla aynı tarafta, hükümet görevlilerini canlı bombalarla öldüren grupla aynı safta bulması demek.
Burada bu eylemin bir terörist eylem olduğunu tartışmıyorum, genel olarak bu terimin geniş anlamda bir anlam ifade ettiğini de düşünmüyorum; bence askeri hedefler üzerinde yapılan saldırılar herhangi bir şekilde derecelendirilemez. Aynı şekilde, bu bombalamanın meşruiyetini de tartışmıyorum. Ayrıca, çirkin saldırıların doğruluğunu ve Suriye rejiminin baskısını, Batılı manişeist bilgilendirmenin bu çatışmaların doğasına ve isyancıları tipik bir şekilde özünde aşırı basitleştirerek anlatmalarına rağmen,  kesinlikle tartışmıyorum. Burada anlatmak istediğim asıl nokta, terörizmi sanki objektif bir anlamı varmış gibi kullanmamız ve kategorileştirilmiş bir şekilde İyi Batılı ulusların saygın insanlar olarak birilerini saf şeytan olarak tanımlaması. Bütün bu iddialarının hiçbirinin gerçeklerle uzaktan yakından ilgisi yok.

Çeviren: Alev Yıldırım