18 Temmuz 2012 10:35

Kadıköylü Hulki ve Berlinli kardeşi

Şair Gültekin Emre 2009 yılı tarihli şiirlerini geçen yıl kaybettiğimiz Hulki Aktunç’a gönderir. Berlin’de yaşamaya başlamadan önce İstanbul’da başlayan dostlukları bu tarihten itibaren daha da sıkı bağlarla sağlamlaşır. Gültekin Emre son kitabı ‘Opus’la hem Aktunç’a gönderdiği şiirlerini hem d

ANASAYFA

KÜLTÜR

Paylaş

Sevda Aydın

ALLAH BELANI VERSİN

“21.11.08
Canım Gültekin Kankam,
Yazgıya inanmıyorsan, bu bir yazgıdır. Zaten elektrik dolu iki ozan, kucaklaşmaktadır. Gün ve dönem ve çağ. İkimizi tetikliyor. Bunu SÖZ’lerimizle yanıtlamaya çalışıyoruz. Senin o koskocaman yüreğinle benim her daim yaralı kalbim arasında olup biten şu dizeler. N’apalım, şiir de her daim olacaktır. Şimdiki vesilelerinden ikisi de, biziz.
Kadıköy’lü Hulki
Not 1: ‘Yoldaşım 40 Yıl’ı sana nasıl ulaştırayım?
Not 2: Tuzla’daki işçi ölümlerini yazmıştım, güncel opus’lara ekler misin?
Not 3: Allah belanı versin!

Yazılan maillerin gününe hatta saatine kadar pek çok şeyi atlamadan kitabına almış Gültekin Emre. Tarihlerden anladığımız kadarıyla 2008 yılının neredeyse her günü, saat hiç farketmeksizin şiir üstüne konuşmuşlar. Bir gün başını Opuslardan kaldıran Emre bu sefer Berlin’in havasından, suyundan bahsediyor Kadıköylü Hulki’ye
“Berlin’de inanılmaz güzellikte kar yağdığını yazmış mıydım? Hava boz, karlar yerde, bahçemizdeki kuşlar sere serpe değil artık, kim bilir nerededirler.
Kozhelvacı da yok bu memlekette.
Sabah kahvaltısını yine ben hazırladım. Cumbaya.
Ayvalık’ı konuşa konuşa yaptık kahvaltımızı.
Biraz sonra da Türk kahvesi içeceğiz.
Akşama Adnan Binyazarlar gelecek yemeğe.
Sana ne yollayacağım bil bakalım: ‘Kitsch Sözlüğü’
Çığlığını duyar gibi oldum. O koskocaman çalışma odanda fır fır dön şimdi sevinçten.
Yarın yola çıkıyor sözlüğünüz Kadıköy’e doğru, bilesin.
Sevinmek bizim de hakkımız değil mi?
İşte böyledir buradan haberlerim, hallerim.
Hiç eksilmeyen saygıyla,
Berlinli kardeşin”
(23.11.08, saat10.55:37)
Hulki Aktunç bu maili görmekte biraz gecikince açıklamasını yapıyor.
‘Bir iki gün iyi değilim kankam... iyi değilim ama fena olmayı yenecek şiirlerim var...merak etme...gelirim bir iki günde..
(24.11.08 saat 00.13:00)

TEK BİR ŞİİRDE BULUŞABİLEN İKİ ŞAİR

Birbirlerine bu kadar yakın iki şairin dostluğu çok etkileyici ama birbirlerinin yazdığı şiirlere gösterdikleri yakınlık da bir o kadar etkileyici oluyor. Hulki Aktunç kitap için şu Opus’u yazıyor ‘Emre Berlin’de şiir yazıyor
Ben Kadıköy’de şiir okuyorum
Uzakta durup çavıyor bulut
Yakında bir güzel yağmur iniyor (...)’
Gültekin Emre’de arkasından
‘Hulki şiir emziriyor kana kana
Ben Berlin’de şiir ölüyorum
Bir bulut ağıyor şuramdan aya
Günlerdir hayat biçiyor karmaşa (...)’
‘Opus’un sonuna Gültekin Emre, ‘Sondeyiş Yok’ başlıklı bir yazı yazmış.
Türkiye’de yayınlanan şiir kitaplarının sonunda Almanya’da olduğu gibi, bir ‘sondeyiş’ ‘Nachwort’ geleneğinin olmadığını söylüyor Emre. ‘Olsaydı böyle güzel bir gelenek, Opus 2009’un sonunda da yer alacaktı kitabın içeriğine ilişkin ayrıntılı bilgi(ler).
Yok diye bundan yoksun mu kalalım? (...) ‘Öndeyiş’ geleneği de şiir kitaplarında pek rastlanan bir uygulama değil. Onu da Hulki yazacaktı, yazdı mı acaba?
Kurtarılamamış bir haziranda kaybettiğimiz Hulki Aktunç’u bir şiir şölenin içinde Opus’ta bulmak, onun esprili, ironili diliyle ve edebi gözüyle Gültekin Emre’nin şiirlerini okumak önemli bir fırsat kaçırmayın deriz. (İstanbul/EVRENSEL)

Opus, Gültekin Emre
Sel yayıncılık, Şiir
115 sayfa