Bu 8 mart sınırların ötesinde de çok renkli!

Lili CAN

Kürtaj yasakları konusunda Avrupa’nın en gerici ülkelerinden biri İrlanda. Annenin yaşamına zarar vermediği sürece her ne olursa olsun kürtaj yaptırmak anayasanın 8. Maddesine göre yasak. Kadının tecavüz sonucu hamile kalması ya da fetüsün rahim dışında yaşayamaması da bu yasağı etkilemiyor. Tecavüz Kriz Merkezleri’nin verilerine göre, 2013 yılında yaklaşık 197 kadın ve kız çocuğu tecavüz sonucu hamile kalmış ve bunların yüzde 25’i ya yasadışı kürtaj hapları kullanarak ya da başka ülkelere giderek hamileliklerini sonlandırmış. Aynı şekilde, çoğu ölümcül olan doğum sorunları nedeniyle kürtaj için Britanya’ya gitmek zorunda kalan kadınların sayısı da bir o kadar var. Yasak yüzünden kürtaj için yurtdışına gidenlerin ya da haplarla kürtaj yapanların tam sayılarına ulaşılamıyor ama elde edilen bilgilere göre her gün neredeyse 10 kadın Britanya’ya gidiyor. Aynı zamanda, eğer bir kadın İrlanda’da kürtaj yaptırırsa ya da herhangi biri o kürtaja yardım ederse 14 yıla kadar ceza alabilir.

Kadınlarsa bu yasağın kaldırılması için yıllardır mücadele ediyorlar. Seslerini duyurabilmek ve 8. Maddenin kaldırılması için 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü’nde alanlarda olacaklarını açıklıyorlar. Birçok kadın örgütünün dışında sendikalar da çağrı yapıyor. Çağrı yapanlardan biri de Strike 4 Repeal (Yasanın Kaldırılması için Grev) isimli grup. Adında ve çağrılarında grev geçse de, 8 Mart’ta yapmayı planladıkları grevin ‘geleneksel’ grevlerden farklı olduğunu söylüyorlar. Yani aslında çağrılarının özü, çeşitli eylem biçimleriyle taleplerini her yerde renkli bir biçimde dile getirmek. Kadınların o gün siyah giymesi ve bir gün hiçbir işe dokunulmaması üzerine duruyorlar. 8 Mart’ta yapılacak eylemlerle, 1983’te yasalaşmış 8. Maddenin iptali için hükümeti referandum yapmaya ikna etmek istiyorlar.

ÖYLE BİR SENDİKA Kİ ÜYELERİNİN YARISI KADIN!
YÖNETİCİLERİNİN DE!

İrlanda’da kürtaj hakkı kampanyasını yürüten sendikalardan SİPTU sendikasının bu ay çıkardığı Liberty adlı yayınında, Karan O’Loughlin kadınların çalışan nüfusun yarısını oluşturduklarını ve kendi kadın üyelerinin de yüzde 49’a çıktığını yazdı. Yazıdan öğreniyoruz ki sendika içindeki tüm yapılarda yüzde 33 kotası var ve tüm birimler ya bu kotayı tutturmuş ya da bu kotayı aşmış durumda. Sendikanın Kampanya ve Eşitlik Birimi Şubat ayında bir eğitim başlattı. Birimlerde başlayan eğitim yıl içerisinde sektörel komitelere kadar ulaşacak. Bu eğitimlerde amaç kadınların sendikaya üye olmalarını, işyerlerinde ve sendikalarda tam bir eşitliğe kavuşmalarını sağlamak, kadın aktivistlerin ülke çapında yaygın bir ağa sahip olması.

İrlanda Sendikalar Kongresine göre, asgari ücret seviyesinde çalışanların yüzde 70’inden fazlası kadın. Çocuk bakımında OECD ülkeleri arasında en pahalı olduğu ülke İrlanda. Kadınların düşük ücretli ve esnek çalışma saatleri olan işlerde çalışmasının en büyük nedenlerinden biri bu. Kadınların yoğunlukla çalıştıkları sektörler konaklama, gıda, toptan ve prekande sektörleri. Bunlar güvencesiz çalışmanın en yoğun oldukları sektörler. Ayrıca, kadınların erkeklere göre çok daha fazla part time işte ya da geçici anlaşmalarla çalışıyor bu yüzden de aldıkları ücret de tam zamanlıya göre çok daha düşük.

SİPTU sendikası da vereceği eğitimle ülkenin yarısını oluşturan kadın işçilerin kötü çalışma koşullarını hedefe koyuyor.

EŞİT ÜCRET AİLE BÜTÜNLÜĞÜNÜ NEDEN BOZSUN?

Amerika’nın Utah Eyaleti’nde Cumhuriyetçi partiden bir yönetici The ParcRecord Gazetesi’ne gönderdiği bir mektupta, kadınlara erkeklerle eşit ücret vermenin aile bütünlüğünü bozacağını iddia etti. Geleneksel olarak eve para getiren kişinin erkek olduğunu ve bu ‘basit ekonominin’ bu şekilde kalması gerektiğini söyleyen Wasatch İlçe Başkan Yardımcısı James Green, çok fazla tepki toplayınca bir özür mektubu yayınlayarak görevinden istifa etti.

Eşit ücretin kadınların evde ‘annelik görevini’ yapmasını engelleyecek bir unsur olduğunu ve gerçekleştiği takdirde erkeklerin ücretlerinden kesintiler yapılacağını belirtti. Bu durumda erkekler ailelerine yetecek kadar kazanamayacak, kadınlar da kalmayı isteseler de evlerinden çıkıp iş bulmak zorunda kalacaklar. Ayrıca, eğer daha fazla kadın işgücüne girerse, ‘erkek işlerinde’ bile bir rekabet yaşanacağı için ücretlerin düşürüleceğini söyleyen Green, öngördüğü ücret düşüklüğü meselesinde devletin ve patronların suçu olup olmadığına hiç değinmedi bile.

İşçilerin ücretleri arasındaki eşitsizliğin azaltılması ve ücretlerin düzenlenmesine ilişkin bir başka Cumhuriyetçi Senatör Jacob Anderegg’in verdiği yasa tasarısını (Senate Bill 20) hedef alan Green’in mektubu bir tartışma yarattı ve aynı bölgedeki Cumhuriyetçiler bile eleştirdiler.

Bu arada Utah ülkedeki en eşitsiz eyaletlerden biri. Erkeklerin kazandığı her 1 dolar için kadınlar 71 cent kazanıyor. Erkeklerin 1 dolarına karşılık siyah kadınlar 56 cent, Latin kökenli kadınlar ise 47 cent kazanıyor.