Savaşın ateşinden geçen motorcu kulübü: Gece Kurtları

Okay DEPREM
Lugansk

Tüm dünyada motosiklet kulüpleri oldukça yaygındır ancak herhalde çok az yerde, neredeyse tüm üyeleriyle birlikte savaşa katılıp sonra da savaş araç-gereç ve teçhizatlarını bir müze kurup sergileyen ‘biker kulübü’ bulunur. Lugansk Halk Cumhuriyeti’nin (LNR) aynı adlı başkentine yolu düşen tüm yabancı delegasyonların, gazeteci ve uluslararası gözlemcilerin şehri ve bölgeyi tanıtma gezileri kapsamında götürüldükleri mekanların başında geliyor LNR’nin en büyük ve merkezi motosikletçiler kulübü, namıdiğer: “Gece Kurtları”. Yolda ‘alt tarafı bir motosikletçi kulübü’nün mekanı... ne kadar da büyük ve görkemli olabilir ki?..’ diye aklımdan geçirsem de, ne düşündüysem tam tersi bir manzara karşılıyor beni ‘Gece Kurtları’nın eski bir boru fabrikasının terk edilmiş bölümünden devşirdikleri devasa ‘tesis’lerinde.       

TEK SEFERDE 1000 ÇOCUĞA GÖSTERİ YAPMIŞLAR

Aarterden ayrılan bir yolun sonunda “Büyük Zaferimizin 71. yıl dönümü 9 Mayıs 2016’ta ‘Tüm Rusya Motosiklet Kulübü’ tarafından kurulmuştur” yazılı tabela karşılıyor bizi. Şaşaalı giriş kapısının direklerine asılı Rusya ve LNR bayraklarının yanında bir de ‘Zafer için, Stalin için!’ yazılı, J. Stalin’in resminin bulunduğu bayrak göze çarpıyor. Bizlerle kapıda buluşan kulübün birkaç üyesiyle birlikte adeta ‘bir başka dünya’ya adım atıyoruz. Öncelikle dikkatimizi çeken birkaç katlı ahşap tribünü, başta ilk ve orta öğrenim öğrencileri olmak üzere cumhuriyetin dört bir tarafından gelen gezi gruplarına dönük sergiledikleri şovlar için kendilerinin inşa ettiğini belirtiyorlar. Sadece son 2 senede burada 300’ün üzerinde motor gösterisi organize etmişler. Hatta bir seferinde aynı anda tam 1000 çocuğa şov tertip ettiklerini öğreniyoruz. Lojmana çevirdikleri üç katlı yapının ön cephesini ‘Biz neredeysek Rusya orada’, gibi sloganların okunduğu büyük pankartlar süslüyor.

MOSKOVA POLİTEKNİK MÜZESİ’Nİ ARATMAYAN OTOMOBİL PAVYONU

İlk olarak, zamanında spor salonu olarak kullanılan epey büyük kapalı bir mekana giriş yapıyoruz. Buradaki gerçek üstü manzara bir yönüyle ‘Moskova Politeknik Müzesi’nin kocaman sergi bölmelerini andırıyor. SSCB’de üretilmiş ve yüzde 80’i hâlâ çalışır durumda olan belli başlı bütün otomobiller kronolojik bir düzende sergileniyor. Pencerelerin aralarındaki kolonların üzerlerinde ise tek tek tüm Sovyet cumhuriyetlerinin resmi bayrakları görülüyor. Donbass Savunması’nda yer almış ve şimdi de ‘Gece Kurtları’nın “Kurt” lakaplı Başkan Yardımcısı Roman ile, Sovyet ordu ve donanmasının flamaları; Rusya, Sivastopol, DNR ve LNR bayraklarının altından geçerek müze kısmına geçiyoruz. Şu ana kadar hiçbir yerde şahit olmadığımız kadar ayrıntılı ve hacimli bir Donbass Savaşı Müzesi’ni bir motorcu kulübü bünyesinde görmüş oluyoruz.

Roman’ın anlattığına göre, Anayurt Savaşı seksiyonu dahil kompleks toplam üç müzeyi barındırıyor. 2014 sonbaharında Devlet Başkanı İgor Platnitskiy kendilerine burayı tahsis etmiş. Bu denli muazzam bir organizasyonu ve bu çapta bir yerleşkeyi nasıl çekip çevirdiklerinin yanıtı ise Rusya’daki kardeş motosikletçi kulüplerinin desteğinde gizli. Hiçbir kurumdan maaş almadıklarını, gönüllülük esasında çalıştıklarını aktaran ‘Kurt’, 80’i LNR’den olmak üzere her iki bağımsız cumhuriyetten de toplam 100 resmi üyesi olan ‘Gece Kurtları’nın Donbass’ın en büyük motorcu kulübü olduğunu dile getiriyor.      

500 KAMYON DOLUSU ÇÖP ÇIKARTARAK KENDİLERİ TEMİZLEMİŞ            

En az bir futbol sahası genişliğindeki alanda çoğunluğu Ukrayna ordusundan ele geçirilerek kazanılmış çok sayıda tank, personel taşıyıcı, füze bataryası, askeri kamyon, top ve havan topu sergileniyor. Bunların mühim bir kısmı da artık hurdaya çıkmış, harap vaziyetteki tanklar. Uzunca süre atıl kalıp sonradan bir bölümü çöplük olarak değerlendirilen eski fabrika sahasının bahçesi, tam 500 harfiyat kamyonu kullanılmak suretiyle ancak bugünkü temiz ve düzgün haline getirilebilmiş. Savaşın ateşinden geçip, günümüzde sosyal ve kültürel içerikte çok farklı kamusal hizmetlere imza atan ‘Gece Kurtları’ belli ki “gündüzleri” de boş durmadan çalışmayı sürdürüyor.  

MOTORCULAR KENDİ ASKERİ BİRLİKLERİNİ KURUP SAVAŞMIŞLAR

Savaş Müzesi’nin girişinde, “Faşizme Geçit Yok!” sözünün altında ‘Gece Kurtları’nın Debaltsebo Muharebesi esnasında şehir tabelasının altında çektirdiği fotoğraf ile gene bir tankın üzerinde toplu halde seyir halindeyken kaydedilmiş görüntüleri beliriyor. Motosikletçiler kendi üyelerinden oluşturdukları milis birliği ile 2014’ün mayısından 2015’in ocak ayına kadar çarpışmalara aktif olarak iştirak etmişler. Lugansk vilayet binasının 2014 haziran başında Ukrayna savaş uçaklarınca bombalandığı fotoğraflar, doğrudan büyük top ve tank mermilerinin hedefi olup kolu bacağı kopmuş sivillerin ve Ukrayna ordusunun açtığı ateş sonucu hayatlarını kaybeden Rus muhabirlerin görüntüleri tüylerimizi fazlasıyla diken diken etmeye yetiyor. Ukrayna İç Savaşı’nda kullanılmış; harp esnasında ve sonrasında motorculardan kurulu milis birliği tarafından toplanan ve aralarında insan boyunu geçen füzelerin, 15-20 mm’ye kadar çıkan roket bataryası ve top mermilerinin yer aldığı cephaneler dört bir tarafa serpiştirilmiş. Yanlarında  bir dolu Amerikan menşeli silah ve donatı örnekleri de mevcut çünkü harbin başlarında Lugansk Havalimanına ağzına kadar savaş aracı ve muhimmat dolu bir Amerikan askeri kargo uçağı iniş yapmıştı. Finalde Lugansk’ın şehir bayrağının dibinde Lenin ve Stalin’in portreleri ile SSCB’nin devlet arması rölyefi bizi uğurluyor. Her köşe başında, sosyalizm dönemine dair bu kadar çok envanterin sergilendiğini gözlemek ister istemez “Gece Kurtları”nın dünya görüşünün tam olarak ne olduğu sorusunu akla getiriyor. “Bizler eski Sovyet dünyasının birliğinden yanayız” diye özetliyorlar ideolojik çizgilerini. Beraber bahçeye çıkmamızla bu kez de ‘Gece Kurtları’nın bitmek bilmeyen sergi materyallerinin gerçek savaş araçları kısmına tanık oluyoruz.