06 Haziran 2012 12:26

Hayata çapa sallıyorlar

Diyarbakır’ın Bismil ilçesindeki pamuk tarlalarında kızgın güneşin altında günde 10 saat çalışan kadın ve çocuklar, ancak 20 lira kazanabiliyorlar.Geçen yıl 20 TL’ye çalışan çapa işçileri, bu yıl da aynı ücrete çalışmak zorunda kaldıklarını belirtiyorlar. Yaşıtları okuldayken kendiler

Paylaş

Yılmaz Erkek

Geçen yıl 20 TL’ye çalışan çapa işçileri, bu yıl da aynı ücrete çalışmak zorunda kaldıklarını belirtiyorlar. Yaşıtları okuldayken kendileri ellerinde çapa pamuk tarlalarında çalışan çocuklar, “Burada çalışmak zor ama mecburuz” derken, Karacadağ eteklerindeki köylerden gelen kadınlar, “Çocukluğumuz, gençliğimiz göç yollarında geçiyor” diyorlar.

‘ZOR AMA MECBURUZ’

Okulun bitmesine günler kala birçok arkadaşı okullarda karne heyecanı yaşarken, eline aldığı boyundan büyük çapayla pamuk tarlasında çapa yapan 7. Sınıf Öğrencisi Barış Tutan (12), ailesine katkıda bulunmak ve okul harçlığını çıkarmak için çalışmak zorunda olduğunu söylüyor. Barış, “Karnemi almadan buraya çalışmaya geldim. 5 kardeşiz. Ailede benimle birlikte çalışabilecek iki kişi var” diyor. 4. sınıf öğrencisi olan ve daha çocuk yaşta ailenin yükünü omuzlayan Berivan İlknur (12) ise, “Bu yaşta tarlada çalışmak zor değil mi?” diye sorunca, “Mecburuz. Ekmeğimizi kazanmak için, Okul harçlığımızı çıkarmak için çalışmaya geliyoruz. 7 kardeşiz. On gündür okulu bırakıp, tarlaya geldim, karnemi almadım” diyor.

‘KENDİMİ BİLDİM BİLELİ ÇAPADAYIM’

Kızgın güneşten korunmak için tüm yüzlerini puşilerle sarıp kapatan kadınların, söyledikleri şarkılara çapalarının sesleri eşlik ediyor. Ekonomik nedenlerden dolayı hiç okumadığını belirten Birgül Tilki (23), “Yaklaşık 7 yıldır tarlada çalışıyorum, halimiz rezilliktir. Minibüslerle gidip geliyoruz ve gidip gelene kadar canımız çıkıyor. Günlük yevmiyemiz 20 TL’dir. Saat 05.00’de kalkıp hazırlanıyoruz. Saat 17.30’a kadar pamuk tarlasında çapa sallıyoruz” diyor. Kardeşi Halime Tilki (13) ise, ablası gibi kendisinin de okuyamadığını söylüyor. Çocuk yaşta tarlada çalışmak zorunda kaldığını belirten Sultan Tutan (20) da, “Hiç okula gitmedim, kendimi bildim bileli bu işi yapıyorum” diyor.

‘BÜYÜK ZULÜM GÖRÜYORUZ’

Tarım işçiliğinin zor olduğunu, büyük zulüm ve haksızlıklara maruz kaldıklarını belirten çapacı işçilerin çavuşu, 7 çocuk babası Fesih Tutan ise, “Bunların çoğu okulda okuyan öğrenciler. Kendi ailelerinin geçimi için okullarının bitmesini bile beklemeden çalışmaya geliyorlar. Tarım işçiliğinin zorluğunun yanı sıra insanlardan da büyük zulümler görüyoruz. Haksızlıklara maruz kalıyoruz. Hakaretlere uğruyoruz. Güneşin altında çoğu zaman bu çocuklar, gençler dayanamayıp, bayılıyor. Hastalanıyorlar. Evden getirdikleri yemekler güneşin altında ısınıyor. Yedikten sonra bu yemeklerden zehirlendikleri oluyor” diye anlatıyor koşulları. “Çapanın ardından batıya fındık ve domates toplamaya gideceğiz. Pamuk çıkınca pamuk toplamaya geleceğiz, kışa kadar bu şekilde tarlalarda çalışıyoruz” diyen Tutan, “İşçilik de ucuzladı” diyor. (Diyarbakır/DİHA)

ÖNCEKİ HABER

A.Hicri İzgören’e mektup

SONRAKİ HABER

Sessiz propaganda!