13 Ekim 2016 00:11

Ahmet Tulgar: Sıradanlıklar içindeki sır perdesi aralanıyor

Elif Ekin Saltık, Ahmet Tulgar’la son öykü kitabı Trajik Nüans'ı konuştu.

Paylaş

Elif Ekin SALTIK
İstanbul

“Ama aileyi aile yapan onun trajik nüanslarıymış”

Bu cümle, Ahmet Tulgar’ın son öykü kitabı Trajik Nüans’ın kilit cümlesi benim için. Trajedi nerede diye sorarsanız ailede, bireyde. Dışarıdan görünen tüm o sıradanlıkların içinde bir çatışma ortamı, sır perdesi; bir bağ ile ortaklaştığın ama aslında ortaklaşamadığın alanda.
Trajik Nüans’ı tabii ki tek bir öykü üzerinden özetleyemeyiz. Bireyi analiz etmesi, öykülerdeki kişilerin kaçmak istedikleri mekanken aslında bir türlü de bırakamadıkları İstanbul, tesadüfler, sarsıntılar öyküleri okurken büyük bir huzursuzluk yaratıyor. Aşkı, mücadeleyi, öfkeyi, kabullenmişliği veren hikayelerde o huzursuzluk bir anda bir ‘hiç’liğe dönüşüyor. Öykülerdeki kadın kahramanların yaşamlarını kabullenişi benim için rahatsızlık verirken Ahmet Tulgar değişmeme yönünde karar almanın trajik ve kahramanca olduğunu söylüyor.

Kitabı okurken dikkati çeken en önemli şey İstanbul’du. Öykülerin geneli ya İstanbul’da yaşanıyor ya da kahramanların dönüşü İstanbul oluyor. Hatta kahramanlar sanki İstanbul’dan kaçmak istiyorlar ama bir türlü terk edemiyorlar İstanbul’u. Sizin için ne ifade ediyor, neden İstanbul?
Ben İstanbul’da doğdum, yaşıyorum. Bu kentle ilişkim de öykülerimde anlattığım gibi. Çok seviyorum, hep gitmek istiyorum, gidiyorum ve dönüyorum. Yaşadığımız kentler bizi forme eden çok önemli etkenler. Kahramanlarımın da yaşadıkları kentlerle ilişkileri böyle. Kentleriyle hem aşk yaşıyorlar hem kavga ediyorlar.
Yine öykülerde karşılaştığımız kadınların birçoğu kendi halinde, yaşadıklarını kabullenmiş kadınlar, bu kabulleniş neden?
Bu kitabımdaki kahramanlarımın çoğu değişmek değil değişmemek yönünde kararlar alıyorlar. Bu kararın daha önemli, daha cesur bir karar olduğunu düşünüyorum. Belki de bu yüzden bazı öykülerim yılbaşlarında, insanların hayatlarıyla ilgili kararlar almak zorunda hissettiği gün ve gecelerde geçiyor. Değişmeme yönünde karar almanın trajik ve kahramanca olduğunu düşünüyorum. Bu kahramanlığı daha çok kadınlara, özellikle de evli ya da aşık kadınlara yakıştırmışım demek.

Kitapta kişiler arasında bir sevgi bağı olsa da hep bir çatışma durumu var. Aile öykülerinde bu, özellikle daha ön plana çıkıyor. Hep bir zıtlık yanında bir bağlılık barındırıyor. Aile bir çatışma, bir savaş alanı mı sizce?
Evet, aile bir savaş, çatışma ortamıdır. Biyolojik zorunluluktan doğan bir yapıya uzak mesafeden öyle çok ulvi anlam yüklenmiş ki burada büyük bir çelişki oluşmuş. Bu çelişki aşılamıyor. Bu da aile bireylerini trajik kahramanlar olmaya zorluyor. Dayatılmış bir kahramanlık aile bireylerinin ki.

Son olarak sizin trajik nüansınız ne?
Buna cevap veremem. Çünkü benim değil kahramanlarımın hayatlarındaki trajik nüanslar önemli kitabımda.

TRAJİK NÜANS
Yazar: Ahmet Tulgar
Tür: Öykü
140 Sayfa
Fiyatı: 13 TL
Yayın tarihi:
1Eylül 2016