Mevsimlik TARİŞ işçileri: Ağır koşullarda çalışıyoruz

Emine UYAR
Eda AKTAŞ
Manisa

Alaşehir Tariş Entegre Üzüm İşletmeleri’nde mevsimlik olarak çalışan kadınlar, eşit sürelerde çalıştırılma, kıdem tazminatlarının düşürülmemesi ve daha insani bir zam talebi için greve çıkmıştı. Uzun yıllardır işçilik yapan kadınlar, işyerinde kamyon kullanmaktan, boyacılığa kadar her türlü işi yapmış. Erkeklerin bile dayanamayıp kaçtığı ağır iş koşulları kimisini sakat bırakmış. Ağır kaldırmaktan kaynaklı bel fıtığı ise en yaygın hastalık. Kadınlar psikolojik şiddete maruz kaldıklarını, işe tekrar çağrılabilmek için kendilerinden istenen her işi yaptıklarını anlatıyor.
Hülya Tuncer işyerinin en kıdemlilerinden, 20 yıldır çalışıyor. İşyerinde kendi deyimiyle parmağının olmadığı iş yok, şoförlükten boyacılığa kadar. Kamyon, kepçe, forklift gibi işletmede ne kadar araç varsa hepsini kullanmış. 

‘EŞİT ÇALIŞILSIN İSTİYORUM’

“Ben burada alnımın terini yedim. Bunca ortağın tüyü bitmedik yetimin hakkı var. 60 yaşında arkadaşlarımız var hâlâ çalışıyorlar. İş olduğunda da olmadığında da eşit çalışılsın istedim. Torpilli olanlar sadece bir gün askıda kalıyor. Köylü çocuğuyum işten yılmadım. Arkamda da birileri yoktu. Hakkımı istedim” diyor. 
Aliye Can Küçükkalfa 14 yıldır çalışıyor. O da her bölümde çalışmış. “En zor işlerde çalışıyoruz. Verilen her işi yapıyorum itiraz etmiyorum ama en çok askıda kalanlardan biriydim” diyor. 
İki çocuk sahibi Küçükkalfa, yılda 3-6 ay civarında çalışabildiğini belirtiyor.  Yıkama ve istifleme yaptığını belirten Küçükkalfa, “Bizim çalıştığımız yerde erkekler hiç durmuyor, kaçıyorlar. Bize psikolojik şiddet uygulanıyor” diyor.

BEL FITIĞI VE PANİK ATAK YAYGIN

Ayşe Erdemanar 18 yıllık işçi. Patronun ‘Devlet bizden desteğini çekti, biz özel sektörüz’ dediğini belirten Erdemanar, “İşyerimize sahip çıkılsın destek verilsin istiyoruz. Çalışmak istiyoruz psikolojik şiddet olmadan. Herkes umutlu, huzurlu çalışmak istiyor. Biz erkek işi yapıyoruz. Bel fıtığı var kadınların genelinde, üzüm kasalarını kaldırmaktan oluyor. Panik atak çok” diyor. 
Ayşe Turgut 2001’de girmiş, o da her işi yapmış. Bir gün üzüm kasalarını çok yükledikleri için kolunda lif yırtılması olmuş. Doktor iyileşmez demiş. “Bir ekmeği bile kaldıramıyorum şimdi” diyor. İşyerinde doktor olmasına rağmen çıkmamış, “Doktor ihtiyacım olduğunda dışarı gidiyorum” diyor.