Arçelik-LG işçisi: Dayanışma ve birlikle kazanabiliriz

ARÇELİK-LG, metal direnişi döneminde Gebze’de en çok ses getiren direnişlerden oldu. Polis saldırısıyla işçilerin fabrika dışına atılması ve grev kırıcıların fabrikaya alınmasıyla biten direnişle ilgili bu mücadeleye katılan işçilerden Hüseyin Tohumcu ile bir araya geldik. “Biz zaten 2 yıllık bir örgütlenme süreci içerisindeydik sözleşme süreci 3 yıla çıktığı zaman artık içimizdeki direniş düşüncesi daha da kabardı” diye başladı konuşmasına. Bosch’ta alınan zammın Renault işçilerini etkilediğini, Renault işçilerinin ayağa kalkmasının da kendilerini etkilediğini söyledi.

VERİLEN SÖZLER TUTULMADI
Tohumcu ile ilk direnişe çıkış süreçlerini de konuştuk. Söze şöyle başladı: “Tek tek işçilerle görüştüğümüzde Renault’da olan ayaklanmalar biz de niye olmuyor diyordu işçiler. Biz aslında kimse birbirinden haberi olmadan bu sayede birleştik. Renault’da yaşanan direniş öncesi Türk Metal 3 yıllık sözleşme imzalamıştı. Bunu biz de öngörerek bir şeyler yapmak gerektiğini düşündük. Biz de Türk Metal Sendikasını fabrikamızda istemiyorduk. Bu sebeple hiçbir işçinin atılmasını da istemedik ve ek protokol belirleyerek seçtiğimiz temsilcilerle birlikte meramımızı anlatmak istedik. Protokol eşliğinde sözcülerimizin kabul edilmesi bizim için öncelikliydi.”
Renault’da kazanılan hakların kendilerine de verilmesini istediklerini aktaran Tohumcu, bu taleplerin kabul edildiğinin söylendiğini ancak daha sonra tutulmadığını söyledi. Tohumcu, “Fabrika içerisinde 10-15 kişilik bir komitemiz vardı. Bu komite en son zamanda 30 kişiye kadar çıktı. Mayıs ayında gerçekleştirilen her toplantıda Bursa’daki süreci de izleyerek, nasıl tepkiler aldıklarını nasıl destekler aldıklarını izleyerek kendi aramızda her gün toplantılar yaptık. Biz ne yapabiliriz? Kısmını biz bu sayede oturttuk ta ki 27 Mayıs’a gelene kadar… 27 Mayıs’ta biz Türk Metal’den komple istifa ettik ve direniş süreci başladı” diye konuştu.

‘BİZ DE GÜÇLÜ ŞEKİLDE BİRLEŞSEYDİK DAHA FARKLI OLURDU’
Direnişlerine desteğin sınırlı kaldığına işaret eden Tohumcu, şunları söyledi: “Gebze’de Türk Metal Sendikasının örgütlü olduğu fabrika sayısı oldukça yüksek. Çeşitli fabrikalardan elbette ki destekler aldık ama Bursa’da diğer fabrikaların kendi aralarındaki dayanışma ve disiplini belki burada sağlamış olsaydık hem bizim direnişimiz hem de bizimle birlikte direnişte olan ZF SACHS ve OPSAN gibi fabrikalarda başka türlü bir kazanım olurdu. Bu türlü kazanım aslında Türkiye’deki tüm işçilere bir durumu göstermiş olurdu.”

BİRLİK OLURSAK SAVAŞ DA İŞ CİNAYETİ DE OLMAZ!’

LG Arçelik İşçisi Hüseyin Tohumcu, sonu nasıl biterse bitsin Renault işçilerinin kazandığı çok şey olduğunu söyledi: “Birlik olduğunda nasıl haklar kazanılabildiğini herkese gösterdiler. İlk zamanlardaki destek belki de geçtiğimiz aylarda yaşanan direnişte olmadığı için, ülkenin siyasetinin durumuna bakıldığı zaman işçinin ne dediği veya direnişi kimsenin umurunda olmadı. 3 kuruşu işçiye çok görenler metal direnişindeki birlikle birlikte para saçıp direnişin önüne geçmeye çalıştılar. Renault’da yaşanan bu gelişmenin aynısı bizim fabrikamızdaki direnişte de yaşandı. Ben Renault üzerinden bütün işçilere sunu söylemek istiyorum: İşçi olduğunu unutma. İşçilerin birbirini desteklediği her ortamda muhakkak hak ettiğin çalışma ortamına, ücretine ulaşabilirsin. Biz birlik olsak ne savaş olur bu ülkede ne de fabrikalardaki iş cinayetleri olur. Bu yüzden sendikaların yapmadığını biz birlikte olup yapmalıyız.”