03 Nisan 2016 04:12

Sennur Sezer’den barış mesajı

Savaş tüm ağırlığıyla hayatları karartmaya devam ederken 'Dünyayı bilenlerin' bilgeliğine bel bağlıyoruz bu çılgınlığın durması için. Sennur Sezer, ölümünden 16 gün önce Cigerxwîn’in şiirini bu yüzden okumuştu. Adnan Özyalçıner de bugün Sezer’in anısını bu yüzden hatırlatıyor.

3 Nisan 2016

Paylaş

Adnan ÖZYALÇINER

21 Eylül 2015 günü, Bursa-Nilüfer Belediyesi’nin düzenlediği “Dünya Barış Günü” etkinliğinde Sennur Sezer, ölümünden tam 16 gün önce, savaşsız bir dünya, bir arada kardeşçesine yaşamamız dileğiyle şöyle seslenmişti:

Mamoste Cigerxwîn’in, yani ciğeri kan ağlayan ustamızın şiiriyle başlayacağım Em Şer Naxwazin-Savaş İstemiyoruz.

Savaş kazancıdır zenginlerin,
Düzenidir sömürgecilerin

Yalnız çiftçi ve işçiler
Savaşta zarar görür, acı çeker.

Zenginler masalarının ardında oturur
Kasalarına durmadan altın doldurur.

Bizim gibiler aslanlar gibi şehit olur
Altınlar da onların olur

Çünkü biz bilinçsiziz
Dünyayı bilmeyiz.

Aşağıda hep biz, onlar hep tepemizde
Zorbalık ve baskı da hep üstümüzde.

Zarar hep bizim için, kâr hep onlara
Biz çobanız, onlar paşa, ağa..

Savaş felakettir, savaş yıkımdır
Savaş yangındır, savaş talandır.

Çiğnenir tüm değerler savaşta
Aç, yoksul ve perişan tüm insanlar da.

***

Cigerxwîn’in şiirinden bu alıntı, 4. Divanı’ndan aslından okuyabilirsiniz.
Bu şiir benim: Yazıt.

“Toplandılar büyük alanına kentin
çünkü oğullar ölüyodu.
‘Benim oğlum’ diye hıçkırdı kadının
biri,
‘kardeşimin oğlu ve düşmanımınki yan yana gömüldü...’
‘Kızlarımız’ diye yanıtladı öteki ‘kocasız kaldı, nişanlısız’.
Genç bir kız ‘sevgilileri olmayacak ergenlerin’ diye sızlandı,
saçları ağarmıştı.
.........
Ve çekirdeksiz meyveler büyüdü ağaçlarda.
O yılın hasadından sonra
ot bile yeşermedi toprakta...”

Kırık bir mermere kazınmış bu öykü,
kanla lekelenmiş,
ne başı var ne sonu.
Kim bilir eski mi,
ne kadar eski,
yoksa az önce mi attı kalemini taşçı...
Kan damlaları ıslak.
Ve uzakta bir uğultu.

Bu topraklarda yaşayan ve şarkılarının sözleri birbirine benzemeyen bütün anneler adına söylüyorum: Artık çocuklarımızın başındaki damı toplar uçurmasın; çocuklarımıza kan değil süt emzirelim. Çocuklarımızı ancak ecel öldürsün. Çocuklarımızı şehit değil can, güvey, oğul, üniversiteli, liseli, meslek sahibi olarak istiyoruz.
Biz anneler artık savaş istemiyoruz!

ÖNCEKİ HABER

‘Ev mahremiyeti’

SONRAKİ HABER

Bu kadınlar direnmesin de n’apsın allasen?