Sırbistan futbolunda menajer ve sponsor ablukası

Hakan KARAKOCA
Ankara

Bu transfer dönemi de gösterdi ki Sırbistan futbolunda kulüpler, menajerlere ve şirketlere karşı direnmeye çalışan son kaleler. Altyapılardan yetişen genç yıldızlar, kulüplerin zorlu ekonomik şartlardan geçtiği dönemlerde menajerler ve fon şirketleri tarafından satın alınıyor, kulüplere bu satın almalarda küçük bedeller ödeniyor. Maaş ödemekte zorluk çeken, borç batağındaki kulüpler de pazarlıksız tekliflere evet diyorlar.

Rakamlar üzerinden bir örnek vermek gerekirse, Vojvodina’nın genç oyuncusu Mijat Gaciovic bir fon şirketi tarafından 500 bin avroya satın alındı. Dönemin yönetimi futbolcularına maaş ödeyebildikleri için mutluydu ve bu paranın ne kadar değerli olduğundan bahsediyordu. 6 ay sonra ise aynı fon şirketi Gacinovic’i Eintracht Frankfurt’a 2 Milyon avroya satıyordu.

ZIVKOVIC SORUNU ÇÖZÜLEMİYOR

Aynı tehdit katmerli olarak Partizan’ın kapısına dayandı. Partizanlı genç yıldızın bonservisi 3 parçaya bölünmüş durumda. Yüzde 50’si ünlü menajer Pini Zahavi’de olan bonservisin geri kalan kısmı aile ve kulübe eşit olarak bölüştürülmüş. Partizan, sözleşmesi haziranda sona erecek oyuncuya yeni bir sözleşme teklif etti. Zivkovic ve ailesi bu teklifi reddederken daha önce kulübe verdikleri sözü hatırlattılar: “Dünyanın en iyi, en yüksek bedelli teklifi de gelse Andrija, haziran 2016’ya kadar Partizan forması giyecek”
Babası 15 milyon avroluk Real Madrid teklifini dahi reddettiklerini söylüyor. Sözleşme imzalamıyorlar, herhangi bir teklifi kabul etmiyorlar. Bu da menajer Pini Zahavi’nin elini güçlendiriyor. Sebebi ise Zahavi’nin yüzde 50’lik payı satın alırken sözleşmeye koydurduğu bir madde. Eğer sözleşme tarihi son bulana kadar Partizan oyuncuyu satamazsa menajere 2.5 milyon avro tazminat ödeyecek. Yani Partizan servet kazanmayı umduğu oyuncuya servet ödeyerek vedalaşacak. Onlar da yapılabilecek en yanlış şeyi yapıp oyuncuyu kadro dışı bıraktılar. Geçtiğimiz sezon da sözleşme yenilemeyen Danilo Pantic’e aynı tarife uygulanmıştı. Sözleşme yenilemeyen oyuncu kadro dışı kaldıktan sonra ücretsiz olarak Chelsea’nin yolunu tutmuştu.

KIZILYILDIZ’IN ENGELİ SPONSORLUKLAR

Belgrad’ın diğer ekibi Kızılyıldız da 17 yaşındaki forvetini Benfica’ya uğurlarken herkes nasıl bir bonservis kazandıklarını sorguluyordu. Ama beklendiği gibi değildi burada da işler. Kızılyıldız, Jovic’in bonservisinin sadece yüzde 30’una sahipti. 2 milyon avroluk transferden Kızılyıldız’a sadece 600 bin avro civarı bir pay düşüyordu.
Kızılyıldız’ın transferde elini kolunu bağlayan bir başka sebep de sponsorluk anlaşmaları. Kulübün en büyük sponsoru olan Gazprom, Avrupa çapında da birkaç kulüple farklı içeriklerde sponsorluk anlaşmalarını imzalamış durumda. Kızılyıldız’ın can damarı olan bu sponsorluk anlaşması bir transfer görüşmesinde tehdit olarak karşılarına çıktı. Sponsoru Gazprom olan Zenit, ortak sponsor ilişkilerini kullanarak Vukosin Jovanovic için 2.5 milyon avroluk bir teklif yaptı. Kızılyıldız’ın sponsorluk kaybı korkusu her şeyin üzerinde bu aralar. Öyle ki Rusya ile Türkiye’nin yaşadığı siyasi krizde Gazprom’u küstürmemek için Antalya kampı planlarını iptal ederek Kıbrıs’a gittiler. O nedenle her sponsorluk değerli onlar için. Kızlyıldız’ın İtalyan kulüplerine 4 milyon avroya kapı açtığı transfer için, Zenit’in düşük teklifi kabul edilmek zorunda kaldı.
Bu işte sevindirici taraf ise Rusya’ya kadar giden Jovanovic’in sözleşme görüşmelerinden kalkarak yeniden takım kampına katılması oldu. Jovanovic, maaşta anlaşamadığını belirterek Avrupa’nın büyük kulüplerinden gelebilecek teklife sıcak baktığını söyledi.
Balkan futbolu giderek menajerlerin, sponsorların ve fon şirketlerinin sömürge toprakları olma yolunda ilerliyor. Altyapıda bu kadar öndeyken bundan faydalanamayan Sırp kulüpleri ise yine çıkışı dev sponsorluk anlaşmaları imzalamakta görüyor. Devletin kurtarma planı ise kulüpleri özelleştirmek gibi geçici çözümler.