Fabrika Öncesi Eğitim: Meslek Liseleri
Mehmet Peker
Murat Zeren
Kayseri
Komedi programlarına konu olmuş bir hikaye bizimkisi… Meslek liseliyiz biz. Dergimizin önceki sayılarında meslek liselerindeki staj ücretlerinin ödenmemesi ve yürüttüğümüz çalışmalardan bahsetmiştik. Bu kez de Kayseri’de büyük meslek lisesi diyebileceğimiz liselerde okuyan öğrencilerin durumunu ve geleceğe dair ne düşündüklerini, meslek liselilerin derdini öğrenmek üzere yola koyulduk.
‘TEK HAYALİM MÜHENDİS OLMAK’
İlk sırada ‘meslek liselerinin fabrikası’ olarak bilinen, 4 bine yakın öğrencinin bulunduğu Mimar Sinan Endüstri Meslek Lisesi bekliyor. Lise çıkışında bizi, ellerinde takım çantasıyla bir grup öğrenci karşılıyor. Başlıyoruz sohbete. Öğrenciler; gerek okulda gerek atölyede eskiye nazaran daha rahat olduklarını söylüyorlar. Elektrik bölümü 10. Sınıf öğrencisi olan Okan, “Bölümümüzden memnunuz. Diğer bölümler ve özellikle makine bölümüne göre daha rahat iş bulabileceğimizi düşünüyoruz.” diyor. Hayalindeki mesleği sorduğumuz Okan, “Elektrik Mühendisi olmak istiyorum. Tek hayalim bu.” diye ekliyor.
‘HAYATA TEPKİMİ BÖYLE GÖSTERİYORUM’
Başka bir 10. sınıf öğrencisi Eren’e aldığı eğitim ve geleceği hakkında ne düşündüğünü soruyoruz. Bize soyulmuş ve hayli yıpranmış ellerini göstererek söze başlayan Eren, “1 aydır atölyede eğim yapıyorum. Ellerimin ne hale geldiğini görüyorsunuz. Bu hayattan bir şey olmaz ama ben inadına aletin sapını ters tuttuğum için elim böyle oldu. Ben de hayata tepkimi böyle gösteriyorum.” diyor.
BABADAN OĞULA SÖMÜRÜ!
Soluğu Kayseri’nin en fazla tekstil öğrencinin bulunduğu, Arif Molu Meslek Lisesi’nde alıyoruz. Dokuma operatörlüğü bölümünde okuyan ve fabrikada staj yapan Burak ile sözleştiğimiz yerde çay eşliğinde başlıyoruz sohbete. Öğrencilerinin genel durumunu sorduğumuz Burak, “Öğrenciler, özellikle bizim lisede geleceğe dair umutsuzluk hakim. Bizim lisede eğitim tarzı büyük çoğunlukla Boydak’lara (Boyteks fabrikası) işçi yetiştirmek. Biz öğrencilere fazla seçenek bırakılmıyor.” diyor ve ekliyor Yusuf, “Babam taşeron işçi. Asgari ücret henüz yansımadı ve yansımayacağını düşünüyor. Neden diye sorarsan bir yerden verip bir yerden alarak insanların gözünü boyuyorlar. Hem babam hem kendim ağır çalışma koşulları ve düşük ücrete mahkum ediliyoruz.” diyor.
‘KENDİ GELECEĞİMİZİ ELİMİZE ALMAK İÇİN MÜCADELE EDELİM’
Meslek liselilerle yaptığımız sohbetler, bizlere açıkça gösteriyor ki fabrikaların bir yansıması olarak meslek liselerinde durum iç açıcı değil. Fakat tepkiler bir hayli fazla. Tüm bu “kötü tablo”nun çözümünde yine bizim ortak talepler etrafında vereceğimiz birlik gösteriyor. Ve son olarak Tekirdağ’ın Hayrabolu ilçesinde staj yerinde soba yakmaya çalışırken iş cinayetine kurban giden metal bölümü öğrencisi olan Ufuk Özcanların olmaması için gençliğin kürsüsünden, tüm meslek lisesi arkadaşlarımızı birlik olmak ve sorunların çözümlerini hep birlikte aramak için, kısacası kendi geleceğimizi elimize almak için mücadele etmeye çağırıyoruz.
EVRENSEL EGE
Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...
