03 Şubat 2016 00:56

Haiti’de çocuklar çamurdan kurabiye yiyor

2010 yılında meydana gelen depremle 316 bin kişinin yaşamını yitirdiği, 1.5 milyon insanın evsiz kaldığı Haiti, Birleşmiş Milletlere göre Latin Amerika’da birinci, dünyada ise Afganistan’dan sonra ikinci yoksul ülke.

Paylaş

İspanya’nın Kantabriya Özerk Bölge Hükümeti ve hemşirelik koleji ile bir sivil toplum kuruluşu olan ‘Aytimon Yo’ iş birliği çerçevesinde Haiti’ye yardıma giden hemşireler Silvia Castro ve Maria Garcia, el Diario gazetesine verdikleri röportajda “yolsuzluk, kötü yönetim, dışlama bir Latin Amerika ülkesi olan Haiti’de halkı kaos ve açlığa mahkum etti,” dedi.

AÇLIKTAN ÖLME NOKTASINDALAR

Hemşireler, naylon ve palmiye yapraklarından yapılmış derme çatma kulübelerde yaşayan insanların bu ciddi açlık koşullarında bile onurlarını koruduklarını vurguluyorlar.

Hemşireler durumu şöyle aktarıyor: “Açlıktan ölme noktasında olmalarına rağmen bir avuç pirinç için uzun kuyruklarda sabırla bekliyorlar. Çuvallara saldırmıyor ya da şikayet etmiyorlar. Ayrıca aralarında müthiş bir dayanışma var.”

Milyonlarca insan bu ülkeyi 2010 yılında meydana gelen depremle tanıdı. Bu depremde yaklaşık 10 milyon nüfuslu Haiti’de 316 bin kişi yaşamını kaybetmiş, 350 bin kişi yaralanmış ve 1.5 milyon insan evsiz kalmıştı. Birleşmiş Milletlere göre Haiti, Latin Amerika’da birinci, dünyada ise Afganistan’dan sonra ikinci yoksul ülke.

‘TOPRAĞA KURABİYE ŞEKLİ VERİYORLAR’

Silvia ve Maria, “Vücutlarındaki mineral eksikliği o kadar üst boyutta ki toprağa ve çamura kurabiyeye benzer şekiller vererek güneşte kurutuyor ve yiyorlar” diyor.

15 yıldır çok sayıda ülkeye giden hemşireler ilk defa böyle bir olaya tanık olduklarını dile getiriyor:
“Bolivya’da da Ekvador’da yetersiz beslenmeye tanık olduk; ancak oralarda en azından pirinç yiyebiliyorlar. Yetersiz beslenme sorunu yok bu ülkede, açlıktan ölme sorunu var. Çok acı. Ailelerin içinde bulunduğu koşullar öylesine dehşet verici bir noktada ki burada annelerin çocuklarını başkalarına vermeleri “sıradan” bir olay. Sokakta yürürken bize ‘Beyaz! Beyaz!’ diye sesleniyorlar ve bizden karşılıksız olarak çocuklarını almamızı istiyorlar. Reddettiğimiz de dilimizi anlamadıkları için uzattığı çocuğu beğenmediğimizi düşünüp bir başka çocuğu teklif ediyorlar. Çocuklarını normalde de Haiti’nin başkenti Puerto Principe ve Dominik Cumhhuriyeti’nden zengin ailelere köle olarak veriyorlar.”

Ülkede yolsuzluk, kötü yönetim ve halkın dışlanmışlığı uç noktada. 2010 yılındaki deprem sonrası dünyanın dört bir yanından gönderilen para yardımları halka ulaşmamış.

GSMH’nin yüzde 90’ı, başkent Puerto Principe’de yaşayan nüfusun yüzde 1’inin elinde. Ülkede her şeyin kontrolünü elinde tutan az sayıda insan çitlerle çevrili bölgelerde lüks içinde yaşıyor. Geriye kalan yüzde 90’ın üstündekiler ise yaşamda kalma mücadelesi veriyor.

(Eldiario.es’ten çeviren: Hilal Ünlü)

ÖNCEKİ HABER

Manisa SP’de işçi kıyımı ve baskılar işçinin canına tak etti

SONRAKİ HABER

Maltepeliler barışa çağırıyor