Barış gelecek Şebnem ablam yaşayacak

Eylem YILDIRIM
İlköğretim 7.sınıf öğrencisi / Sivas
 
10 Ekim 2015 günü her bir kişi farklı yerlerden Ankara’ya gelmişti. Şebnem ablam da aralarındaydı. O sadece barışı haykırmaya gelmişti. Başka bir şey için gelmemişti yani ben insanları anlamıyorum.
Barış diye toplanan insanların bulunduğu yere bomba atıyorlar.
Şebnem abla ben senin öldüğüne inanmasam dahi bu bir gerçek ve biz bunun içinde yüzmeye çalışıyoruz. Ama senin o gülüşünü sevincini anılarını unutmadık. Sen yeniden içimizde yeşeriyorsun. Türkçe’de cümlenin sonuna nokta koymak çok basittir. Fakat senin hayat noktan seni aldı, sürükledi ve aramızdan ayırdı.
Ben inanıyorum ki sen yattığın yerden hâlâ barış ve özgürlük diye haykırıyorsun. Senin için çok üzülüyoruz. Oradan bizi görüyorsundur. Çünkü barış insanın işledi mi insanların attıkları adımları daima görür.
Senin gibi birçok insan barış derken vuruldu. Ama yukarıda dediğim gibi yeniden yeşermekte. Bir çam ağacı kesiliyor işte kağıt oluyor diğerinin büyümesi zaman alıyor ama yine de büyüyor, azmediyor.
Sen güçlü ve azimlisin. Sen yeniden büyüyeceksin Şebnem abla.