05 Nisan 2007 00:00

HAYATIN İÇİNDEN

Yıllar akıp gidiyor. Bir bakıyorsun en tepelerde bir yerlerdesin. Devlet gücü arkanda.

Paylaş

Yıllar akıp gidiyor.
Bir bakıyorsun en tepelerde bir yerlerdesin.
Devlet gücü arkanda.
Dediğin dedik, çaldığın düdük. Etrafın iş bitiricilerle sarılmış. "Aslansın, büyyyyüksün" diyen malı götürüyor.
Sen şiştikçe şişiyorsun. Gece yatağına uzanıp kendinle baş başa kaldığında, durumuna sen bile inanamıyorsun. Önce bu tepeye kendi hikmetinle çıktığına inandırıyorsun kendini. Tüm maiyetin senin mutluluğuna adamış varlıklarını. Geçtiğin yollar Kızıldeniz gibi açılıveriyor önünde. Tanrının hediyesi belliyorsun tüm olup biteni.
Halk, gittikçe küçülüyor gözünde. Zor geliyor, ağır geliyor onları dinlemek. Bacak kadar boyunla şişiyor, şişiyorsun ya da heybetli kalıbın taşıyamıyor o cılız ruhunu.
Satıyorsun ananın ak sütü gibi helal sandığın yoksulun malını. Satıyor, yıkıyor, atıyorsun. Yandaşının cebine girecek üç beş kuruş için yok pahasına devrediyorsun ülke zenginliklerini.
Çevrendekiler semiriyor sınırsızca. Dünyanın milyar dolarını cebine indiriveriyor en yakınındakiler.
Gerçek dostların, gerçek yurtseverler çırpınıyorlar bu sırada seni durdurmak için. Ama o kadar tepelerdesin ki vız geliyor çığlıklar, sloganlar kulaklarına. Uyarılar bir kulağından girip diğer kulağından çıkıyor, eleğe dönmüş beynine uğramadan.
Beş yıldızlı otellerden, ona buna sövüyorsun. Beşinci sınıf esprilerine gülen, evrimin şempanze aşamasındaki yalakalarını gördükçe kendini komik, hatta sempatik sanıyorsun.
Ve işte o zaman geliyor.
İniveriyorsun tepedeki yerinden tepetaklak, tüm öncekiler gibi. Yollar tıkanıveriyor birden. Seni gördükçe el çırpan, takla atan, amuda kalan zevat yok oluyor birden. Uzaktan gören yolunu değiştiriyor. Şimdi zengin sofralarında meze olmaya bile razısın. Bir yerlerde konuşmak, dinlenmek için şimdi sen yalvarıyorsun.
Sonra birden anlıyorsun ki sen değil, altındaki koltukmuş selam durulan.
Sonra birden anlıyorsun ki aslında senin kendi malınmış sattığın vatan.
Kazançlar bölüşülüp paylaşım bitince sayende...
Anlıyorsun ki son kalan beyninle,
meğer kuburmuş, sonun için tasarlanan.
Arif Nacaroğlu

ÖNCEKİ HABER

Dizilerde oynamaya izin

SONRAKİ HABER

Kaya parçalarında geçmişin izleri