25 Nisan 2007 00:00
Artık susmayalım, birleşelim
Merhaba ben Manisa Organize Sanayi Bölgesinde çalışan bir işçiyim. Size başımdan geçen bir olayı paylaşmak istiyorum.
Merhaba ben Manisa Organize Sanayi Bölgesinde çalışan bir işçiyim. Size başımdan geçen bir olayı paylaşmak istiyorum. Mart ayının başında Döktaş Fabrikasına taşeron firma olan (Öz Ateş) adındaki firmada iş başı yaptım. İşe girerken şöyle bir imza attım, ileri bir tarihte işten çıkarıldığım takdirde hiçbir hak talep etmeyeceğim, kendi isteğimle işten ayrılıyorum.
İkincisi bütün senelik izinlerimi kullandım diye imza attım. Neden mi attım imzayı; çünkü işsizdim ve ailem vardı. O imzaları atarken insanlığımdan utandım, o an bir silahım olsaydı kendimi vuracak hale gelmiştim. Yedi kişi işe başladık, beşi lise mezunu, iki kişi ortaokul mezunu biri ben. Birer birer dağıttılar ve son olarak bizi iki kişiyi döküm atölyesine verdiler. İçeri girerken hoş geldiniz cehenneme dediler kadrolu çalışan işçiler ( bunlar aynı zamanda Türk Metal Sendikası üyesi). içerisi korku filmlerini aratmayacak şekilde makineler, hurdalar içerde bir koku, bir duman vardı. Göz gözü görmüyor ve cehennem sıcağı, kimyasal madde, doğru düzgün havalandırma yok, maske yok, gözlük yok. Sabah 8de işe başladık. Öğlen yemeğine çıktık, taşeron çalışan bir arkadaşa sordum ne kadar para alıyorsun dedim, hafta sonu mesai ücreti 17.5 YTL hafta içi 15 YTL dedi. Bu mesai ücretleri 10 saat çalışma ücreti, bu nasıl ücret siz karar verin. İkinci gün işi bıraktım ve iş aramaya başladım ve eve giderken bir işçi arkadaşla dolmuşta tanıştım, meğer o da dişi sızlıyormuş diye işten atılmış, güler misin ağlar mısın. Evet arkadaşlar, daha uyumaya ne kadar devam edeceğiz, daha ne kadar kahırla yaşayacağız. Daha ne kadar hüzün türküleri söyleyeceğiz. Gelin bir olalım tek yürek tek ses olalım insanca yaşamak için geleceğimiz için, çocuklarımız için. Sustukça daha kötüye gidiyoruz, örgütsüz toplum köle toplumdur unutmayalım. Manisadan saygılar.
OSBde çalışan bir işçi (MANİSA)