30 Nisan 2007 00:00

1 Mayıs ilimizde işçilerle birlikte kutlanmalı

İşçi sınıfının birlik, mücadele, dayanışma günü olan 1 Mayıs yine içerik değil biçim tartışmalarına sahne oluyor.

Paylaş

İşçi sınıfının birlik, mücadele, dayanışma günü olan 1 Mayıs yine içerik değil biçim tartışmalarına sahne oluyor. Ülke genelinde estirilmeye çalışılan Taksim dalgası İstanbul’a yakın olan ilimiz Kocaeli’nde daha şiddetli hissediliyor. Daha önce de İstanbul çağrısı yapan kimi sendikalar 3-4 taksi ile (3-4 bin üyeleri olmasına karşı) İstanbul’a gitmişlerdi. Son 3-5 güne girdiğimiz şu günlerde de doğru dürüst hiçbir fabrikada 1 Mayıs’a dönük ciddi bir çalışma gözükmüyor. Mücadele diye bir derdi olmayan kimi sendika yöneticileri için Taksim bir kaçış noktası olabilmiştir. Yerelde yapılacak bir 1 Mayıs, sendikaların hepsinin birbirini gözlediği pankartlarının arkasını doldurabilmek için utanç belasına bile fabrikalardan işçi katmak zorunda oldukları 1 Mayıs’lar olabilmekte idi. İlimizde şu an bir ayı aşkın süredir devam eden destek ve dayanışma bekleyen Körfez Öğretmenevi işçilerinin grevi vardır. Yine Gebze ilçemizde Gebze Sendikalar Birliği’nin (DİSK’e bağlı sendikalar hariç) tamamının aldığı bir kararla 1 Mayıs kutlaması yapılacaktır. Geçmiş yıllarda olduğu gibi işçi katılımının en yoğun olduğu bir 1 Mayıs kutlaması olacaktır. Hal böyleyken 15 milyonluk İstanbul’a “takviye” yerine ilimizde işçilerle birlikte 1 Mayıs’ı kutlamak daha anlamlıdır.
Kocaeli gibi bir işçi kentinde 1 Mayıs’ın olmaması kabul edilebilir bir şey değildir; bundan 12 yıl önce de Kocaeli’nde ilk 1 Mayıs Emek Partisi öncülüğünde yapılmıştı, yine yapacağız deyip çalışmalara başladık. Şu an 20 fabrika 7 tersanede 1 Mayıs bildirilerimiz dağılmış durumda. Fabrika dağıtımlarında gördük ki tabandaki işçilerin bu tartışmalardan haberi ve ilgisi yok. Özellikle Gölcük Yeniköy Serbest Bölgesi’nde yeni kurulan tersanelerde son derece vahşi koşullarda ilkel çalışma yöntemleri ile çalışmak zorunda kalan işçiler bize “ne 1 Mayıs’ı, ne işçisi biz burada köleyiz köle” diyerek bir gerçeği abartısız ve çıplak bir şekilde ifade etmişlerdir. Bu durum işçileri aydınlatma çalışmasını daha da yaygınlaştırarak devam ettirilmesinin zorunluluğunu gösterirken, sınıf diye derdi olanların ne yapmaları gerektiğini, yüzlerini nereye dönmeleri gerektiğini göstermektedir. Mesele laf değil iş üretmektir.
Evrensel okuru bir metal işçisi
KOCAELİ
ÖNCEKİ HABER

Savaşıyor muyuz çalışıyor muyuz?

SONRAKİ HABER

1 Mayıs alanlarında buluşalım

Sefer Selvi Karikatürleri
Evrensel Gazetesi Birinci Sayfa