02 Mayıs 2007 00:00

BAŞYAZI

Dün 1 Mayıs’tı. Dünya ve Türkiye’nin pek çok merkezinde 1 Mayıs coşku ve heyecanla kutlandı.

Paylaş

Dün 1 Mayıs’tı. Dünya ve Türkiye’nin pek çok merkezinde 1 Mayıs coşku ve heyecanla kutlandı.
Hükümetin müdahale etmediği alanlarda herhangi ciddi bir sorun da çıkmadı. Ancak 1 Mayıs’ı İstanbul-Taksim’de kutlamak isteyen sendika ve emek örgütlerinin istekleri, İstanbul Valiliği’nce (İçişleri Bakanı ve hükümet de valilikle aynı tutumu benimsemişti) reddedilmişti.
Nitekim dün, Taksim’e çıkmak için Dolmabahçe’de toplanmak isteyen işçilerin, emekçilerin toplanmasını önlemek için birlerce polis seferber edilmişti. Üstelik engelleme çabaları, Gebze’den başlayarak İstanbul’un iki yakasındaki başlıca yol ve semtlerden alana gitmek için çıkan otobüslerin engellenmesi, köprülerdeki trafiğin tümüyle felç edilmesine kadar varmıştı.
Valiliğin aldığı abuk sabuk önlemler, 1 Mayıs’a katılmayanlara karşı bir zulme dönüşürken 1 Mayıs’a katılanlara da copla, panzerle, biber gazıyla saldırmak olmuştur. Bu önlemlerin sonucudur ki dün, bütün gün İstanbul’un çeşitli yerlerinde yüzlerce kişi gözaltına alınırken (900 gözaltı olduğu belirtiliyor) pek çok alanda çatışmalar çıkmış, pek çok kişi yaralanmış; İstanbul, adeta polis işgaline uğramış bir kent görünümü kazanmıştır.
İstanbul Valisi, ortaya çıkan rezaletten kendisini sıyırmak için “İşte biz, Taksim’i; böyle İstanbul’un trafiği felç olur, çatışmalar çıkar diye 1 Mayıs’a açmıyoruz” gibi çocukları bile kandıramayacak gerekçelere sığınıyor.
İstanbul’da yüzbinlerin katıldığı 1 Mayıs’lar olmuştur ve hükümetler müdahale etmediklerinde de bu gösteriler, sınıf disiplini içinde gerçekleşmiştir.
Alınan önlemlerin asayiş, güvenlik ya da kabul edilebilir başka bir nedene bağlı akılcı bir açıklaması yoktur. Olanlar; bir türlü iktidar olamayan, bu konuda hep tedirgin olan AKP Hükümeti’nin, 1 Mayıs’ta İstanbul’u terörize ederek “Cumhurbaşkanını seçemesem de askere ses çıkaramasam da bakın hâlâ güç bende!” demek istemesidir.
Tabii güç gösterisi için 1 Mayıs’ı seçmesi; bu tek işçi bayramını yasaklarla, terörle ezmeyi seçmesi de manidardır. Çünkü böyle bir seçim, ancak emek düşmanlığını kendisi için bir marifet sayanlara has bir seçimdir. AKP Hükümeti, dört buçuk yıllık devri iktidarında; İş Yasası’ndan sosyal güvenliğe, sağlıktan özelleştirmeye kadar pek çok alanda emek düşmanlığında bir sınır tanımadığını göstermiştir. Şimdi de, tam da muhtıra yemiş bir hükümet durumuna düştüğü günlerde, emek düşmanlığında sınır tanımayan bir tutumla İstanbul’u terörize etme pahasına, Taksim’de 1 Mayıs’ı engellemeye çalışarak emek düşmanlığında kendisiyle yarışmanın zor olduğunu gösterdi.
Evet bu hükümet, “işçiye diktatör” olduğunu gösterdi. 1 Mayıs’ta İstanbul’da takınılan tavrın kısa ifadesi budur.
ÖNCEKİ HABER

İZLENİM

SONRAKİ HABER

Dünyada 1 Mayıs coşkusu

Sefer Selvi Karikatürleri
Evrensel Gazetesi Birinci Sayfa
Evrensel Ege Sayfaları
EVRENSEL EGE

Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...