16 Mayıs 2007 00:00
karizmayı dağıtanlar
İnsanız, aklımız dalıyor, bazen ağzımızdan çıkanlara kendimiz bile şaşıyoruz. Öyle zamanlar oluyor ki, yaptığımız şeyin gülünçlüğü en çok bizi güldürüyor.
İnsanız, aklımız dalıyor, bazen ağzımızdan çıkanlara kendimiz bile şaşıyoruz. Öyle zamanlar oluyor ki, yaptığımız şeyin gülünçlüğü en çok bizi güldürüyor. Bu küçük gaflarımız buhar olup havaya karışmıyor, birileri tarafından kayıt altına alınıyor, bir yerlerde birikiyor. Çeşitli insanların küçük gaflarını, yani dağılan karizmalarını ve bitiş anlarını internetten derledik...
Arkadaşlarla yemek yiyecektik. Lokantaya gittiğimde henüz kimse yoktu. Bir süre sonra kalabalık bir grup halinde geldiler. Öpme faslında o sırada sipariş almak üzere bekleyen garsonu da öpmüştüm! Tabii kahkaha tufanı kopmuştu. İşte o an benim bittiğim andı.
***
Gece otobüsle İstanbuldan İzmire gidiyordum. Yanımda oturan da benim gibi iri kıyım olunca komple vücut teması oldu. Gecenin ilerleyen saatlerinde, ikimiz de uyumuşken, yanımdaki yolcu birden sıçradı. Karımdan alışık olduğum için, Geçti bitanem. Ben yanındayım, yok bir şey! deyiverdim. Adam gözlerini aralayıp dehşetle bana bakmıştı. İşte o an benim bittiğim andı.
***
Üniversite yıllarım. Kulak rahatsızlığımdan dolayı hastaneye gitmiştim. Doktor muayene esnasında rahat olmam için benimle sohbete başladı:
- Ögrenci misin?
- Evet.
- Hangi üniversite?
- Uludağ.
- Ben de oradan mezun oldum. Hangi bölümde okuyorsun?
- İşletme. Siz hangi bölümden mezun oldunuz?
- Sence?
İşte o an benim bittiğim andı.
***
Sabah ofiste telefonla konuşuyordum. Telefonu omuzumla başımın arasına sıkıştırmıştım. Elimin birinde cep telefonu, diğerinde poğaça vardı. Cep telefonumu şarj etmek isterken şarj aletinin ucunu birden poğaçaya soktum! Gören oldu mu diye kafamı çevirince de müdürle göz göze geldim. Sırıtıyordu. İşte o an benim bittiğim andı.
***
Lise 1. sınıftaydım. Kimya dersinde Isınan maddeler genleşir konusunu anlatan hocamız, Örneğin pirinç deyince atladım: Haklısınız hocam yaa! 2 bardak pirinci ısıtınca koca bir tencere pirinç pilavı oluyor. Hoca, Oğlum bu yemeklik pirinç değil, metal olan pirinç deyince bütün sınıf gülmekten yerlere yatmıştı. İşte o an benim bittiğim andı.
***
Eve gitmek üzere Bakirköy dolmuşu bekliyordum. Sigaramın kalmadığı aklıma gelince önünde durduğum tekel bayiine girecekken minibüs geldi. Apar topar bindim. Şoföre parayı uzatıp, Bir Monte Carlo dedim! Adam birkaç saniye yüzüme bakıp, Abi bu Bakirköye gider diye cevap verdi! İşte o an benim bittiğim andı.
EVRENSEL EGE
Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...
