İşçiler AKP’yi unutmuyorlar

Cevahir Deri ve Dünya Deri işçileri, Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın Türk-İş kongresinde; “Özel sektörde örgütlenin” sözünün ardından sendikalı oldular, ilk olarak işten atıldılar. Aylarca süren direnişleri boyunca birçok saldırıya da maruz kaldılar. Tuzla’da bir açılışa katılan Başbakan ile görüşmek istediklerinde ise polis tarafından tartaklandılar. Direnişlerinin ardından aylarca iş bulamayan işçiler, o günü hâlâ unutamıyor. İşçiler, yaklaşan seçimlerde kapılarına gelecek AKP’lilere o günleri hatırlatacaklarını söylüyorlar.
Dünya Deri işçisi Abdullah Aktoprak, direnişin ardından deride iş bulamadığı için inşaatlarda çalışmış. Sigortası yapılmadığı için hastalanan çocuğunu borç bularak tedavi ettirebilmiş. Kiralarını ve faturalarını geç ödemiş. Bir ay sonra Rusya’ya çalışmaya gidecek olan Aktoprak, “Patron hiçbir şeyini kaybetmedi. Biz hakkımızı istediğimiz için terörist ilan edildik. Fişlendik, işe alınmadık” diye konuştu. Direnişte oldukları dönem televizyonlarda Başbakan’ın konuşmalar yaptığını ve her şeyin iyiye gittiğini anlattığını söyleyen Aktoprak, “Benim için öyle olmadı” dedi.
Kapılar kapalı
AKP döneminde durumunun hiç düzelmediğini anlatan Aktoprak, sadece patronların durumunun düzeldiğini, işçilerin fakirleşmeye devam ettiğini dile getirdi. Direnişleri süresince farklı kesimlerden destek aldıklarını anlatan Aktoprak, sadece AKP’den destek alamadıklarını dile getirdi. CHP milletvekillerinin kendilerini ziyarete geldiğini ve destek sözü verdiklerini belirten Aktoprak, onların da kendileri için bir şey yapmadığını dile getirdi. Arkadaşları içinde AKP’ye oy verenler olduğunu belirten Aktoprak, gerçekleri gördüklerini, bu seçimlerde AKP’lilere kapılarının kapalı olduğunu ifade etti. Enflasyon düştü diyenlere seslenen Aktoprak, “Evime ekmek götüremediğim için Rusya’ya gidiyorum. Bizim enflasyonumuz düşmedi” diye konuştu.
İşten atılma korkusu
Cevahir işçilerinin büyük bölümü de Dünya Deri işçileriyle aynı kaderi paylaştı. Aylarca iş bulamayan işçilerin büyük bir kısmı, deri dışında başka işler yapmaya başladı. Şu an deride çalışan ve işten atılma korkusuyla isminin yazılmasını istemeyen direnişçi işçi, o dönem yaşadıklarını ayrıntılarıyla anlatıyor. 6 ay süren direnişleri boyunca birçok zorluğa katlandıklarını açıklayan işçi, tek dertlerinin emeklerinin karşılığını almak olduğunu ifade ediyor.
Başbakan’a yaklaşamadılar
AKP’nin sadece göz boyadığını söyleyen işçi, bunu, Başbakan Tuzla’daki bir açılışa katıldığı zaman anladıklarını dile getirdi. Aileleri ve sendikacılarla birlikte Başbakan’a sorunlarını anlatmak için açılışın olduğu Kafkale Spor Salonu önüne gittiklerini anlatan işçi, “Etrafımızı çevik kuvvet sardı. İlçe başkanı geldi, bizi görüştüreceğini söyledi. Üç arkadaş seçtik görüşmeleri için. Başbakan gelmek üzereyken çocuklarımızın yanında tartaklanarak oradan uzaklaştırıldık. Temsilci arkadaşlarımızı ise Başbakan’ın yanına bile yaklaştırmamışlar” dedi.
AKP’ye oy veren arkadaşlarının da bulunduğunu belirten işçi, onların da AKP’nin gerçek yüzünü gördüklerini ifade etti. Seçimde yine işçilerden oy isteneceğine dikkat çeken işçi, Cevahir işçilerinin bu olayı hiçbir zaman unutmadığını ve AKP’ye oy vermeyeceklerini dile getirdi.

---

Suçları sendikalı olmaktı

Cevahir patronu, işçilerin sendikalı olduğunu duyar duymaz 28 kişiyi işten attı. Dünya Deri patronu ise deri sezonunun bitmesini bekledikten sonra 34 işçiyi işten attı ve fabrikayı kapattı. Üretimi ise diğer fabrikasında sürdürdü. Özellikle Cevahir işçileri, 6 aydan fazla süren direnişleri boyunca birçok kez saldırıya uğradılar. Cevahir patronunun tuttuğu silahlı adamlar, defalarca işçilere saldırdı. Saldırıların ardından saldırganlar hakkında işlem yapılmazken jandarma, direnişçi işçileri her defasında gözaltına aldı. Fabrikada kaçak işçi çalıştırılırken, işten atılan işçilerin fabrika önünde beklemeleri engellendi. Deri-İş yöneticileri hakkında haksız davalar açıldı. İşçilerin açtığı tüm davalar ise sonuçsuz kaldı.
İşçiler, direniş süresince maddi zorluklar çektikleri gibi direnişin ardından da deri sanayiinde iş bulamadılar. Hangi fabrikaya gittilerse patronlar tarafından geri çevrilen işçilerin çoğu aylarca işsiz gezdi.
(İstanbul/EVRENSEL)
Ercan Karakaya