16 Haziran 2007 00:00
6 yılda 7 evladını kaybetti
İskenderunda yaşayan 70 yaşındaki Fatma Göksungur, 3 oğlunu çatışmalarda, eşini de hastalık nedeniyle yitirdi. Geriye kalan 4 çocuğu da baskılar nedeniyle Avrupaya gitmek zorunda kaldığı için yapayalnız kaldı Göksungur
İskenderunda yaşayan 70 yaşındaki Fatma Göksungur, 3 oğlunu çatışmalarda, eşini de hastalık nedeniyle yitirdi. Geriye kalan 4 çocuğu da baskılar nedeniyle Avrupaya gitmek zorunda kaldığı için yapayalnız kaldı Göksungur.
Maraşın Pazarcık ilçesi Cennetpınar köyünden 25 yıl önce İskenderuna göç eden Göksungur ailesi 6 yıl içinde dağıldı. Fatma ve İsmail Göksungurun 2si kız 5 erkek toplam 7 çocuğu vardı. Ortanca oğul Nasır Göksungur, 1989 yılında PKKye katıldı ve 1992 yılında ölüm haberi geldi. Lise öğrencisi olan en küçük erkek çocuk Bektaş Göksungur 1992 yılında PKKye katıldı ve 1994 yılında Suriyede yaşamını yitirdiği haberi ulaştı. Evli ve 4 çocuk babası en büyük oğul Hasan Göksungur da bu haberi aldıktan bir yıl sonra Avrupadan PKKye katıldı. Hasanın da gitmesinin ardından peş peşe gelen haberlere dayanamayan baba İsmail Göksungur aynı yıl hayatını kaybetti. Ve en büyük oğul Hasanın da 1996 yılında Suriyede hayatını kaybettiği haberi ulaştı.
Geri kalanlar göç etti
Ailede geriye kalan 2si kız 2si erkek 4 çocuk, baskılara dayanamayarak bir daha geri dönmeyecek şekilde birer birer Avrupaya gitmek zorunda kaldı. Geriye ise, 3 çocuğunu mezara, 4 çocuğunu ise göremeyeceği uzak ülkelere göndermiş olan ve sağlığı bozulan 70 yaşındaki Fatma Göksungur kaldı.
Bugün Fatma Göksungur, misafirlerini bile, Hani Nasır, Nasırı getirmeden gelmeyin diye karşılıyor. Nasırın 1992 yılında 12 arkadaşı ile birlikte kimyasal silahlar ile öldürüldükten sonra panzerlerin arkasına bağlanarak yerde sürüklenmesini unutamıyor: Bu acıyı bu yürek nasıl unutur. O benim nazlı çocuğumdu. Ama panzerlerin arkasına bağlayıp yerde sürüklediler. Aradan 2 yıl geçmeden en küçük oğlum Bektaşın ölüm haberini aldım. Hasanın da 2 yıl sonra haberini aldım. Her 3ü ciğerim, yavrumdu. 3 kez beni de çocuklarımla öldürdüler. 2 oğlumun mezarını da göremedim. 4 çocuğum ve 4 torunum sürgünde, onlar yanımda olsalardı belki onlarla teselli olurdum. Mezar taşları bile olmayan 2 oğlum, panzer arkasında sürüklenen Nasırım nasıl aklımdan çıkar? Onlarla yatıp onlarla kalkıyorum diyor gözyaşlarının arasında... (Hatay/DİHA)
Ferhat Aslan