02 Temmuz 2007 00:00
Eskişehir bu aralar çok sıcak
Sıcak, çok sıcak bir bozkır kenti
Üniversite kapanmış; gençler, öğrenciler evlerine dönmüşler
Ellerine Türk bayraklarını kapıp Tandoğana, Çağlayana koşan yarı aydın akademisyenler çoktan Bodruma, Çeşmeye gitmişler bile
Sıcak, çok sıcak bir bozkır kenti
Üniversite kapanmış; gençler, öğrenciler evlerine dönmüşler
Ellerine Türk bayraklarını kapıp Tandoğana, Çağlayana koşan yarı aydın akademisyenler çoktan Bodruma, Çeşmeye gitmişler bile
Sıcak bir gün, durulması, katlanılması zor bir sıcak
Ticaret ve Sanayi Odaları, Maliye bakanları, yumurtacı Unakıtanı yeniden seçtirme telaşındalar. Sol biziz diye gezinenler, halk 2 Temmuzda Sivas Katliamını yeniden hatırlayacak korkusuyla panik halindeler
Üstelik bir de hava çok sıcak
Muhtıranın üstünden henüz iki ay geçti, dün yine bütün ulusal kanallardan Eğridir Komando Birliğinden yeni emirler yayınlandı. Koca koca partileriyle, minibüsleriyle, afişleri, bildirileriyle seçime giriyor ve en çok da her yere astıkları bayraklarıyla savaşa çağırıyorlar bizi; hem de kirli bir savaşa
Kent sessiz, kentte asfalt erimekte...
Bu kentte daha dün bir emekli binbaşı yakalandı, yatağının altındaki kanvas dürbünlüğü, tüfeği, susturuculu tabancası, kalaşnikofu ve onlarca bombasıyla... Bu kentte, 12 yaşında bir çocuğun vücuduna 13 kurşun sıkanları beraat ettirdiler; bu kentte yaşayanların gözlerinin içine bakarak... Bu kentin namuslu insanları, hâlâ çarşıdan pazardan Paşabahçeye ait cam bardakları alırken vicdan azabı çekmekteler, işten atılan onca Paşabahçe işçisi ne yer ne içer diye
Sıcak, üstelik bu yılın bu ayında çok sıcak bir kent Eskişehir.
Bozkır kenti; Türklerin, Tatarların, Bulgar göçmeni muhacirlerin, Alevi Türkmenlerin, az olsa da Kürtlerin kenti. Artık kentin yarısını oluşturan Rumlar-Ermeniler yok. Onlar gideli çok olmuş. Şimdi biçimsiz yapılmış, kötü Büyükerşen heykelleri var. Bu kentte ayrıca Bozüyükten başlayıp ta Polatlıya kadar dizi dizi, boy boy fabrikalar var. Eti, Sarar, Arçelik, Toprak, Eczacıbaşı, Sabancı velhasıl kelam kimi ararsan onun fabrikası var bu kentte. Ve fabrikalarında binlerce işçi, üstelik bu sıcakta da çalışan.
Bir seçim bürosunun açılışına katıldım dün. Bu sıcak bozkır kenti Eskişehirde, Takkalı Mahallesindeki bir seçim bürosu burası. Takkalı Mahallesi yoksulların, Kürtlerin, Alevilerin, işçilerin yaşadığı, o nedenle de belediye nimetlerinden daha az yararlanan bir mahalle. Mahallenin tam ortasında, her birinin önünde asmalarının altında bahçeleriyle beraber birbirine karşılıklı üç güzel mahalle kahvesi var; diğer ikisi çoktan başka iki partinin seçim bürosu olmuşlar bile. Biz, Emek Partisinin bugün açılışı yapılacak olan bürosuna gidiyoruz.
Hava çok sıcak, henüz güneş batmadı. Ara sıra esen rüzgâr bile ateş gibi esmekte.
Bizler ise bir araç konvoyunun tam başındayız. Arabada Emek Partisinin İl Başkanı ve DTP İl Başkanı ile diz dize oturuyoruz...
Camlar açık, hava sıcaklığına açık camlar bile yeterli gelmiyor.
Açık camlardan ellerimizi çıkarmış kimimiz yumruk, kimimiz zafer işareti yapmaktayız. Kornalara basıyoruz, inliyor caddeler, sıra sıra arabalardayız, bir düğün alayı gürültüsüyle DTP, SDP, Emek Partisi bayraklarıyla geçiyoruz kentin sokaklarından. Sağdaki bakkalın önündeki genç, az önce zafer işareti yaparak selamladı bizi. Kırmızı ışıkta yanımızda duran bir araba, Ahmet Hocayı sordu bize. Mahalleye geliyoruz, konvoyumuzun peşinden koşan yoksul çocuklarla
Artık sıcak etkilemiyor mu, yoksa akşamüstü serinliği mi bilmiyorum; ama öğle sıcağının sıkıcı etkisi çoktan kendini rahatlamaya bırakmış durumda.
Seçim bürosunu başka partilerden çok isteyen olmuş ama sahibi vermemiş. Büro sahibi demokrat, yurtsever ve inatçı biri; mal sahibinden çok büronun gönüllüsü gibi. SDPli, DTPli gençler omuz omuza halaya durmuşlar; üç partinin flamaları ve pankartlarının altında, üç partinin il başkanları mahallenin halkıyla sohbette Olağanüstü umut verici bir tablo.
Artık gün battı
İşten dönmüş, evinde akşam yemeğini yeni yemiş işçiler, televizyonlarda haber dinlemek yerine seçim bürosuna gelip, çay içip nasıl varız diyebileceklerinin hesaplarını yapmakta. Bitmeyen davul zurna, bitmeyen omuz omuza gençlerimizin halayları.
Çaylar, çaylar, çaylar
Eskişehir asgari ücrete, sendikasız-sigortasız çalışmaya, şehit cenazelerinin yarattığı ırkçı dalgaya, aile hekimliğine, anti-bilimsel akademik yapılanmaya, ulusal baskıya, cinsel sömürüye; yoksulluğun, düşmanlığın, kıskançlığın inadına, artık kesin olarak parlamentoda yer alacak olan 30-35 temsilcisine benim kentimde de gücünüz var deme heyecanıyla direnmekte. Olanca gücüyle direnmekte. Ne kadar güçlü göreceğiz, yakında bütün Eskişehir görecek.
Havalar daha çoooook ısınacak, bu yaz sıcak geçecek.
* Yeni Sinemacılardan
Emekçilerin oylarına talibim
Emek Partisi İkinci Sıra Milletvekili Adayı Ayşe Börü, milletvekili adaylığı teklif edildiğinde, düşünmeden kabul ettiğini hatırlatarak EMEPten aday olmak benim için büyük bir onur. 2 yıl Akal İplik Fabrikasında çalıştım. Daha sonra 5 yıl terzilik yaptım. Sürekli olarak iğne ile kuyu kazdım. Sadece kadın olduğum için aday olmadım. Emekçi kimliğimle aday oldum. Eskişehirde tüm emekçilerin olduğu gibi kadın işçilerin de sorunlarını yakından biliyorum. Kadınlar sürekli olarak ek işgücü görüldüğü için sürekli işten çıkarılma tehlikesi ile karşı karşıya kalıyorlar. Tüm bunların önüne geçmek için emekçilerin oylarına talibim diye konuşuyor.
Komşularımızla ayrılmayalım
Fevzi Çakmak Mahallesinde esnaflık yapan EMEP 3. Sıra Milletvekili Adayı Sevcan Tekin, EMEP Kadın Kolları Başkanı Aslı Keskin ile birlikte mahallesindeki kadınlarla bir araya geldi. EMEP Milletvekili Adayı Sevcan Tekin konuşmasında, Yıllardır birbirimize komşu olduğumuz halde kimimiz sağcı, kimimiz solcu diye kendimizi adlandırıyorduk. Oysa mahalledeki sorunlar hepimizin sorunu. Hepimiz aynı toprak yoldan geçiyoruz. Kışın çamur yazın toz içinde kalıyoruz. Hepimizin çocukları işsiz olarak geziyor. Kısacası sorunlarımız aynı. O halde bizi bu duruma getiren partiler yerine, hepimiz aynı parti çatısı altında buluşmalıyız diye konuştu.
Önder Çakar *