13 Temmuz 2007 00:00
JİN û JîN
Yazı başlığını görünce herkes, yazının içeriğinde nelerden bahsedileceğini az çok anlamıştır.
Yazı başlığını görünce herkes, yazının içeriğinde nelerden bahsedileceğini az çok anlamıştır. Konu kadın ve siyaset olunca, yazının içeriği de çok fazla değişmiyor maalesef. Sorunlar hep aynı, çözüm önerileri de hep rafa kaldırılıyor.
Yollarda seçim araçlarının bangır bangır müziklerle geçtiği, meydanlarda her gün bir partinin seçim bayraklarının dalgalandığı şu günlerde kadın adayların durumunun ne olduğuna bakmak gerekiyor.
Kadının siyasi yaşamdaki yeri veya yerinin olmaması, son birkaç yıldan beri kadın örgütlerinin dile getirmesi ile daha çok konuşulur hale geldi. Siyasi partiler, kadın haklarının konuşulduğu bu dönemde, kadınların da oyunu alabilmek için, kadın adaylara öncelik vereceklerini söylediler. Aday da gösterdiler. Milletvekilliği sıralamaları açıklandığında, kadınların, seçilemeyecek sıralarda yer aldığı anlaşıldı. Bu birçok ilde de böyle.
Yönetenler ya da yönetime aday olanlar, iktidarı kadınlarla paylaşmak ya da iktidarı kadına bırakmak istemiyorlar.
Türkiyedeki nüfusun yarısını oluşturan kadınlar, günümüzde mecliste yüzde 4.36 oranında temsil ediliyor. Bu oran ile dünya sıralamasına baktığımızda, 189 dünya ülkesi içerisinde 167. sırada yer alıyoruz. Yerel yönetimlerde ise kadınlar, daha az oranda temsil ediliyor. Mecliste temsilcisi bulunan partilerin kadın il başkanı oranı ise yüzde 2 oranında. AKPnin 81 il başkanı arasında hiç kadın başkan yer almıyor. Ana muhalefet partisi CHPnin 81 il başkanından sadece 3ü kadın. DYP ve MHPnin hiç kadın il başkanı yok. ANAPın sadece bir kadın il başkanı var.
Kadınların siyasi yaşamda eksik temsili önemli bir sorun ve demokratik yönetime yakışmayan bir durum.
Kadınların siyasete katılımının eksikliği hakkında genel kanı, kadınların siyasete katılmayı istemedikleri yönündedir. Fakat 2002 seçimlerinde Meclise giren siyasi partilerin listelerinin ilk üç sırasında sadece 7 kadının adı yer almıştır. Sıralamada yapılan haksızlık gösteriyor ki, kadınlar, siyasete katılmayı istiyor fakat, siyasete katılma isteğinin önünde bir sürü engelle karşılaşıyor. 2007 seçimlerinin de nasıl olacağı şimdiden belli zaten.
Birçok ülke, kadınların siyasete katılmasının önündeki engelleri, kota koyarak gidermeye çalışmakta. Kadın kotası birçok ülkenin seçim kanunlarında yer alırken, seçim kanunlarında yer almayan diğer ülkelerde ise, siyasi partilerin kendi iç tüzüğünde yer almakta.
Kota uygulaması, kadınların siyasi yaşamdaki engelleri aşması ve kadınlara pozitif ayrımcılık tanıması açısından kısmen sorunu çözebilir. Fakat asıl önemli olan, kadınların, maruz kaldıkları ayrımcılık, şiddet, düşük ücretle istihdam, eğitimsizlik, işsizlik ve birçok sorununun temeline inebilmektir. Dünyada küreselleşme gelen yoksulluğu, eşitsizliği, savaşları anlayabilmek ülkemizin sorunlarını çözebilecek ciddi politika üretecek kadın beyinlerinin siyasi yaşama katkısını sağlayabilmektir.
Berna Aktaş