15 Temmuz 2007 00:00
reklam ve korku
Fıkra bu ya, komünist partinin önde gelen isimlerinden biri ölümcül hastadır. Yaşlı ve deneyimli adam, öleceğini sezdiği anda yakın arkadaşlarından birini çağırıp şöyle demiş...
Fıkra bu ya, komünist partinin önde gelen isimlerinden biri ölümcül hastadır. Yaşlı ve deneyimli adam, öleceğini sezdiği anda yakın arkadaşlarından birini çağırıp şöyle demiş:
Bana faşist partinin liderini çağırın; gelirken üye defterini de yanında getirsin.
Neden demiş öteki.
Faşist partiye üye olacağım...
Fakat nasıl olur, siz ülkenin tanınmış komünistlerinden birisiniz?
Olur demiş yaşlı adam ve eklemiş: Az sonra öleceğim, neden bir komünist ölsün ki, ölecekse bir faşist ölsün. Bu yüzden de faşist partiye üye olmam gerekiyor.
İlhan Selçuku devrimci yelpazenin bir parçası, ilericiliğin renklerinden biri olarak değerlendirenler, Selçukun ömrünün son demlerinde okurlarını MHPyi desteklemeye çağırırken böyle bir düşünceyle hareket ettiğini düşünerek rahatlasınlar isterdim.
Gel gelelim bu çok kolay değil, çünkü ben Cumhuriyet gazetesini de, uzun yıllardır ona yön veren İlhan Selçuku da, devrimci yelpazenin iyi ya da kötü bir parçası olarak görmek bir yana; tam tersine, ülkedeki devrimci gelişmenin, özgürlük atılımlarının karşısında büyük bir engel, bulandırıcı, solda gözüken sağcı olarak görüyorum. Bunu şimdi yaptıklarından ötürü değil, düşünüşünün ve eyleminin toplamına bakarak ve uzun yıllardır söylüyorum. Kendimi övmeyi sevmem ama bu konuda yazdığım yazı için 1996da yayınlanmış Bakmak-Görmek (Öteki Yayınları) adlı kitabıma bakılmasını rica ederim.
Çelişen cümleler
Cumhuriyet gazetesi, aylar önce başlattığı TEHLİKENİN FARKINDA MISINIZ? başlıklı reklamını, seçim süreciyle de ilişkilendirerek yeniden yayına soktu. Gazetenin manşetinin üstünde, simsiyah uzun bir zemin üstünde bir çift göz ve üst köşesinde şu satırlar yer alıyor: Bu sandığın içindeki tehlikeyi görüyor musunuz? Alt kenarında da Oylarınızı laik ve demokratik Türkiye için birleştirin, Cumhuriyetinize sahip çıkın!..
Biz beğenelim ya da beğenmeyelim, Cumhuriyet gazete olarak köklü bir yayındır. Bu kadar uzman kadrolarla yayın yapan bir gazetenin böylesine kötü bir tasarım yapmasını ve kendi lehlerine olacağını düşündükleri bir sözü böylesine kötü, gazetenin ve yayın yönetmeninin istediği anlamdan uzaklaşacak gibi kurmuş olmalarını inanın ki anlamakta zorlanıyorum.
Hani iki lafı bir araya getiremez derler ya, tam da bunu yapmışlar.
Tasarımcı şunu mu demek istiyor: Bu sandığın/ülkenin çoğunluğu karanlık, bu zifiri zindanda aydınlık, sadece şu bir çift göz kadar küçücüktür. Tasarımcı yoksa şunu mu demek istiyor: Bu sandığın içinde büyük bir tehlike var. Yaklaşmayın! Bu, seçimleri boykot demektir ki aşağıda oy talep eden satırlarla çelişmektedir.
Tasarımcı ve sloganı bulanlar, bu tasarımı ve sloganı kabul edenler, bu iki cümleciğin birbiriyle bu denli çelişmesini nasıl sağlamıştır?
Korkunun en pis hali
Ancak söz konusu gazetenin bu reklamı, bütün bunların ötesinde başka bir özelliğiyle daha ilgilenmeyi hak ediyor.
Korku!..
Bu kavram, sadece insanlığı cehennem imgeleriyle hizaya getirmeyi amaçlayan dinin temel dayanaklarından biri değil, aynı zamanda burjuva demokrasisinin de ana oluşturucularından biridir. Ancak Cumhuriyet gazetesinin bu reklamı, korku kavramının en kihtç (düşük, pis, fena) hallerinden biridir.
Haberlerinde, yayın yönetmeninin yazılarında, Türkiyenin faşist partisini övüyor, kayırıyor; birinci sayfasının manşet üstüne de bu reklamı koyuyor.
Sandıkta bir tehlike var!
Ne tehlikesi?
Dinci parti tehlikesi!
Buna karşı, şunu destekleyerek Cumhuriyetine sahip çık!
Karanlık bir zeminde temel vurgusu Tehlike olan bir reklam.
Şunu elbette kabul etmeliyiz; AKP Türkiye için korkunçtur. Çünkü Amerikan emperyalizminin emrinde, din alıp din satarak halk kandırmakta; ama gerçekte ülkeyi satmaktadır. Bunu dinciliğin o bildik karanlığına, ağır çürümüşlüğüne sarınarak yapmaktadır.
Ama ötekiler de faşist işte.
İlhan Selçuk, kendisine işkence eden faşistleri bağışlayarak Cumhuriyeti kurtarmayı öneriyor. Bu onun için uygun bir yol; MHPli çetelerin iktidarıyla savunulacak Cumhuriyet, Selçuk için uygun bir Cumhuriyet olabilir. Ama bu, bu ülkede işkenceye karşı savaşım verenler, çetelerin yargılanmasını isteyenler, kurumsallaşmış yolsuzluklardan kurtulmak isteyenler için uygun gözükmüyor. Bu, Kahramanmaraşta, Çorumda, Sivas Alibabada katledilen yüzlerce Alevi, ilerici için, bu MHP ve uzantısı TİT tarafından öldürülen Ümit Yaşar Doğanay, Cavit Orhan Tütengil, Ümit Kaftancıoğlu gibi saygın bilim adamlarının sevenleri başta olmak üzere, MHP eliyle hunharca öldürülmüş binlerce devrimcinin, sendikacının, işçi önderinin, öğrencinin sevenleri için, bu 77de 1 Mayıs meydanında yaşamını yitiren yiğit işçiler ve işçi kuşakları için uygun bir yol ve Cumhuriyet değildir.
Selçukun Cumhuriyeti faşisttir!..
Ey Cumhuriyet okuyucusu, dincinin bu dünyada yaratacağı karanlıktan korkun! Bu korkuyu içinizde duyarak, faşistleri ve şovenistleri destekleyin. Buna, korkuya kapılanların yaydıkları korku denir.
Korkunun karşısında tek bir seçenek vardır: Cesaret.
Cesaretse bu ülkede doğruyu insanca, hakça olanların deney birikimlerinde büyümektedir. Çünkü cesaret kabadayılıktan, gözü karalıktan farklı olarak, öğrenilen ve büyütülendir.
Acente demokrasi
Cumhuriyetin reklamına karşı, reklam yayınlayan Radikal gazetesi ise orijinal demokrasi dedi.
Oldu İsmet Berkan Bey, Aydın Doğanın medya grubu, aldığı kredilerle orantılı olarak AKPyi desteklesin, siz de orijinal demokrasi bizde deyin.
Aydın Doğan, demokrasiyi eğer yan sanayi olarak kullanmak isteğinden vazgeçmiş olsaydı, lakırdınızın üstünde konuşmak olanaklı olurdu. Ama şimdi, o eski argoyla size Acente demekten kendimi alamıyorum. Acente İsmetin Acente demokrasisi.
Tevfik Taş