Emekçi kadınlar haklarını istiyor

Hayatın birçok alanında ötelenen ve ikincil insan konumuna yerleştirilmeye çalışılan kadınlar, iş yaşamında da sorunlarla boğuşuyorlar. Yaşam şartlarının ağırlaşması nedeniyle evlerine katkı sağlamak isteyen kadınlar ya tarla işlerine gidiyor ya da evlerinde yapabilecekleri işlerle aile bütçelerine katkı sağlamaya çalışıyorlar. Ancak kadınlar hem ev işlerini yapıyor hem de bu işleri yaparak günlerini çalışarak ve sosyal yaşamdan uzak geçiriyorlar. Bazıları ise emeklerinin karşılığını dahi alamıyor.
Paralarını alamıyorlar
Osmaniye’de görüştüğümüz ve farklı işler yapan kadınların işleri farklı olsa da sorunları birbirine çok yakın. Portakal bahçelerinde çalışan ve elcilik yapan Emine Doğan, 15 bin YTL’lik iş yapmalarına rağmen kendisi ile beraber 40 kadın işçinin paralarının verilmediğini söyledi. Kendilerine çek ve senet verildiğini söyleyen Doğan, bu çek ve senetlerin ileri tarihlerde verildiğini ve ihtiyaçlarını karşılamadığını söyledi. Evlerine yiyecek dahi alamadıklarını dile getiren Doğan, “Biz gece üçte kalkıyor ve işe gidiyoruz. Her gün sekiz yüz kasa yapma zorunluluğumuz var. Eğer yapmazsak o gün yevmiyemizi alamıyoruz. Sekiz yüz kasa yapmak için akşam 7-8’e kadar çalışmak zorunda kalıyoruz ve karşılığını alamıyoruz” diyerek verdikleri emeğin karşılığını alamadıklarını dile getirdi.
Günde 1.5 YTL için
Birde evlerinde yaptıkları işle katkı sağlamaya çalışan kadınlar var. Kilosu 3 YTL’den temizlenen cevizler tatlı imalatında kullanılıyor. Bu işi yapan kadınların bazıları iş bulamadıkları için bazıları ise hem ev işlerini yaptıklarını hem de para kazandıklarını ifade ediyorlar. Tabii kazandıklarına para denebilirse. Kilosu 50 YKr’ye temizlenen cevizlerden bir kadın akşama kadar hiç kalkmazsa ancak üç kilo temizleyebiliyor. Ayrıca bir kişinin temizlediği başka biri tarafından tekrar kontrol ediliyor. Zahmeti çok getirisi az olduğu için yaşlısı, genci evdeki bütün kadınlar bu işi yapmak zorunda kalıyor.
‘İşçiler birlik olmalı’
Yazın fıstığa kışın ise portakal işlerine giden Emine Turan fıstık işinden günlük 14, portakaldan ise 16 YTL kazandıklarını söylüyor. Çalıştıkları tarlanın uzaklığına göre sabah kalkış saatlerinin değiştiğini belirten Turan, “Bazen tarlalar çok uzak oluyor. Gece 2’de 3’te kalmak zorunda kaldıklarını aktararak, “Kışın dışarıda köpeklerin bile olmadığı zaman biz işe gidiyoruz” diyor.
Yağmur altında bile çalıştırıldıklarını anlatan Turan buna işçilerin iş bulamama korkusundan dolayı karşı koyamadığını ifade ederek, “İnsanların işe ve aşa ihtiyaçları var. Bu yüzden karşı koyamıyorlar. Bunu bilen patronlar da ne alırsak kâr diyerek işçileri eziyor. Ama işçilerin hep birlik olması gerekli. Ancak birlik ve beraberlik olursa bize karşı yapılan haksızlıklara karşı koyar ve hakkımız alabiliriz” diye konuştu. (Osmaniye/EVRENSEL)
Cumali Akkaş/Ökkeş Nergis