28 Mart 2008 00:00
ARASIRA
Hesaplaşmalar arttıkça tarafların yaptıkları hamleler de sürüyor. Bu hamlelerin en çok ses getirenlerinden Ergenekon operasyonu kapsamında, yeni yeni iddialar da ardı sıra servise sunuluyor
Hesaplaşmalar arttıkça tarafların yaptıkları hamleler de sürüyor. Bu hamlelerin en çok ses getirenlerinden Ergenekon operasyonu kapsamında, yeni yeni iddialar da ardı sıra servise sunuluyor. Toplumda, İtalyadakine benzer bir temiz eller operasyonu yapıldığı havasının estirilmeye çalışıldığı ama bırakın esmeyi, yaprak bile kıpırdatılamayışı; gerçek anlamda bir temizlik yapıldığı noktasındaki inandırıcılığın eksikliğinden kaynaklanmaktadır. Geniş emekçi yığınları, çetelerin üzerine gidildiği, çetesiz bir sistem yaratılmaya çalışıldığı fikrine sahip değildir. Böyle bir fikre sahip olmanın olanağı da bulunmamaktadır.
Hükümet yanlısı medya organlarında her gün yeni bir iddia ortaya atılmaktadır. Bunların gerisinin geleceğinden de şüphe duyulmamalıdır. Ama geçmişte yaşananlar hatırlandığında, sürdürülen operasyon ve ortaya atılan iddialardaki çifte standart, temizlikten çok hesaplaşma kanıtlarını artırmaktadır.
Sürdürülen soruşturmaların gizliliğinden dolayı hangi iddiaların gerçekte dosyalarda yer aldığını bile bilememekteyiz. Ama her gün birçok yeni iddia basına sızdırılmaktadır. Bu iddiaların doğruluğu yanlışlığı hakkında elimizde bir kanıt olmadığından, çok fazla bir şey söyleme olanağımız da bulunmamaktadır. Ama havada uçuşan belge ve bilgi bolluğu arasında yaratılan toz duman içerisinden biraz sıyrılıp, geçmişteki örnekleriyle birlikte tartışabildiğimizde, sürdürülenin gerçek anlamda çetelerin, derin devletin üzerine gidiş olup olmadığı konusunda verilere ulaşabiliriz.
Sıkça tekrarlanan ve manşetlere taşınan bir iddiadan başlayalım. İP binalarında yapılan aramada Yargıtayın krokisinin ele geçirildiği söylenmektedir. Doğrudur yanlıştır bilemeyiz. Yargıtay krokisinin ele geçirilmesinden yola çıkarak da bir dizi teori üretilmektedir. Ama varlığı ve doğruluğu bile tartışılan bir kroki üzerinden bu denli tartışma yürütülürken, uzak olmayan bir geçmişte ele geçen bir başka krokiden kimse bahsetmemektedir.
Şemdinlide JİTEMci çetelerin Umut Kitabevini bombalarken halk tarafından suçüstü yakalandığı sırada arabalarının bagajında da bir kroki ele geçmişti. Üstelik bu kroki, iddia falan da değildi. Bütün televizyon kanallarında, gazetelerin fotoğraflarında sergilenmiş olan bir kroki idi. O krokide de renkli kalemlerle işaretlenmiş yerler vardı. İşaretlenmiş yerlerin bir kısmı sırasıyla bombalanmış, bir kısmına sıra gelmeden çete suçüstü yakalanmıştı. Yargıtay krokisi etrafında fırtına estirenlerin Şemdinlideki kroki hakkında süt dökmüş kedi misali sessiz kalmaları, gerçek niyetleri konusunda fikir edinmemizi kolaylaştırmıyor mu?
Yine sürdürülen Ergenekon Operasyonu kapsamında sık sık Ümraniyedeki gecekonduda ele geçen el bombalarından bahsedilmekte. Menşei, kaynakları, kullanıldıkları yerlerin güya izleri sürülmekte. Ama Şemdinlideki Reno marka aracın bagajından da el bombaları çıkmıştı. Bir tanesi iki dakika önce Umut Kitabevine atılmıştı. İçeride insanlar ölmüştü. Bu bombaların izleri niçin sürülmedi? Bölgede son altı ay içerisinde bombalan elliden fazla yere atılan bombalarla bu bombaların ilgisinin olup olmadığı neden takip edilmedi?
Cumhuriyet gazetesinin başyazarı, 83 yaşındaki İlhan Selçukun sabaha karşı yapılan bir operasyonla gözaltına alınışına gerekçe olarak, teknik takip sonucu yapılan telefon dinlemelerindeki bazı konuşmaların kanıt olduğu iddia edilmekte. Bu telefon görüşmelerinde söylenenlerden ötürü emekli general Veli Küçükle bağlantısı kurulmaya çalışılmakta. Ama aynı Veli Küçükün, Susurluk tartışmaları sırasında da bir dizi telefon görüşmesi yaptığı ortaya çıkmamış mıydı? Katliam sanığı, kontra tetikçisi Abdullah Çatlı ile yüzlerce kez konuştuğu belgelenmemiş miydi? Niye o zaman kimse Sen bu aranan katliamcı ile ne konuştun bu kadar diye sormamıştı. O yere göğe sığdırılamayan teknik takipte teknik bir arıza mı çıkmıştı? Zaman yine de geç değildir. Veli Küçük hazır ellerinin altındayken, bu soruları da sorsunlar bakalım.
Kim ki karşı tarafı suçlamak, kendisine doğru yapılan hamleleri savuşturmak amacıyla yargı hakkında bir şey söylese, ötekiler ayağa kalkmakta; Yargıya müdahale edemezsiniz diye bağırmaktadır. Peki Şemdinlide suçüstü yakalanan askerlerin yargılanmasına başlanmadan Genelkurmay Başkanının; Tanırım, iyi çocuktur demesi ve ardından sanıkların serbest bırakılmasına giden süreç hakkında niye kimse yargıya müdahale var diye alçak sesle bile olsa tepki göstermemiştir?
AKP ve arkasındakiler açılan parti kapatma davası hakkında Bu demokrasiye karşı işlenen bir ayıptır diyerek son sürat Anayasa değişikliği için adım atmaktadır. Peki daha dün DTP hakkında kapatma davası açıldığında bu demokrasi savunucuları neden seslerini çıkarmamışlardır?
AKP, parti kapatma davası için Bize karşı yapılan bir operasyon demektedir. Ötekiler, Ergenekon için Bize karşı başlatılan bir operasyon demektedirler. Herkes bu operasyonları tartışmaktadır. Ama eski Emniyet Müdürü, İçişleri Bakanı, Milletvekili Mehmet Ağarın, Susurluk tartışmalarında izler biraz ilerleyince Devlet için bin operasyon yaptık demesi ve herkesin susması unutulmaktadır. Bu bin operasyon neden tartışılmamaktadır? Hazır Ağarın dokunulmazlığı da bulunmazken, bu operasyonların neler olduğu niçin sorulmamaktadır?
Örnekler çoğaltılabilir. Gerçekten çeteler temizlenmek isteniyorsa, ortada temizliğe yetecek kadar kanıt bulunmaktadır. Ama açıktır ki, kendileri de bir biçimde bu kirli ilişkilerin içinde olan, çetelerle temas içerisinde olanların yapacağı bir iş değildir bu. Temizliği kimin yapabileceğini Susurluk sonrası sokaklara dökülen milyonlarca emekçinin haykırışları, yürüyüşleri göstermişti. Yeter ki bu yürüyüşler başka kanallara akıtılmasın.
Semih Hiçyılmaz