28 Mart 2008 00:00

GERÇEK

Çalışma Bakanı Faruk Çelik; Emek Platformu’nu oluşturan sendikaların ve emek örgütlerinin yöneticileriyle “ortak basın açıklaması” yapıyor; “Şu şu konuları görüştük önemli ölçüde uzlaştık” diyor.

Paylaş

Çalışma Bakanı Faruk Çelik; Emek Platformu’nu oluşturan sendikaların ve emek örgütlerinin yöneticileriyle “ortak basın açıklaması” yapıyor; “Şu şu konuları görüştük önemli ölçüde uzlaştık” diyor. Bakanın bu açıklamalarını aynı fotoğraf karesinde olmaktan duydukları mutluluğu gizleyemeyen emek örgütü yöneticileri izliyorlar. “Bakanın söyledikleri doğru değildir” demiyorlar. Ama oluşturdukları “mutlu aile” tablosu “evet” dediklerini gösteriyor. Sonradan bir bölüm emek örgütü temsilcisi, basına yazı gönderiyorlar; “şöyle oldu”, “böyle olmadı”, “anlaşma olmadı” diyorlar. Ya da; TÜSİAD’ı, TOBB’u, TESK’i, TZOB’u; egemen güç odakları arasındaki çatışmanın sertleşmesi karşısında “sağduyu çağrısı” için kollarını sıvıyorlar. Bakıyorsunuz ki; Türk-İş’in, Kamu-Sen’in Hak-İş’in başkanları, en büyük patronlarla el ele birilik ve gövde gösterisi yapıyorlar. Üstelik yüzlerinde Emek Platformu’nun mücadele kararlarını açıklarken takındıkları ifadeden çok daha kararlı ve mutlu bir ifade var.
Sanki sendikacılarımız her işi bitirmiş; sermaye odakları arasındaki kavgada hakemlik onlara kalmış. Hem de patron örgütlerinin temsilcileriyle el ele kol kola!
Ülke böyle bir kaosa sürüklenirken Emek Platformu, emek örgütleri olanları kaygısız, bir seyirci gibi mi izlemeli?
Elbette hayır! Ama patronlarla aynı gemiye binerek değil. Ülkeyi bu hale getirenlerin en başında patronlar olduğunu; onların çıkarları uğruna ülkenin ekonomik ve siyasi tehlikelere sürüklendiğini ilan ederek; emekçilerin, tüm halkın çıkarlarını, karşı tarafın kendi arasında sürüklendiği çatışmalardan da yararlanarak savunan, ülkede gerçek bir barışın kurulması için taleplerin öne çıkarak, işçi sınıfının, halkın, bağımsız ve demokratik bir Türkiye talebini yineleyerek ve halkın iktidara gelmesinin önünü açacak talepler öne sürerek yapabilir; Emek Platformu’nda yer alan emek örgütlerine, sendikalara yakışan bir müdahale böyle olur. Patronların açtığı bayrağın altına birlik ve bütünlük gösterisi yapmak emekçilerin, onların örgütlerinin başındaki yöneticilerin işi değildir. Onlar ülkenin kaderine el koymak için adım atacak imkanları genişletmek üzere sürece müdahale etmelidirler. Ama öyle olmuyor; tersine süreç konfederasyonun en üst temsilcileri, patronlar aynı çağrının altına imza atıyor aynı kürsüde, patronlarla birlik tabloları oluşturuyorlar. Üstelik de daha emekçilerin sıcak gündeminin konusu olan Sosyal Güvenlik ve Genel Sağlık Sigortası konusunda karşı karşıya geldikleri ve onlara karşı dolaysız bir mücadele içinde olunması gereken günlerde; sendikacılar patronlarla, Çalışma Bakanı’yla ele kol kola tabloları sunuyorlar. Elbette bakanın arkasında verilen pozla; patronlarla el ele kol kola oluşturulan tablolar emekçiler arasında “Bunlar mı bizim hakkımızı savunacak; üstelik de patronlarla böyle yakın; bakanla böyle kanka görüntüsü vererek mi?” sorusu giderek büyüyecektir. İşyerlerinden, hizmet kurumlarından gelen haberlerde bu tartışma birkaç gündür daha yüksek sesle yapılıyor. Hele, bu konfederasyonların SSGSS konusunda “anlaşıldı” havasına girmeleri ve önceden kararlaştırılan eylemleri (dün Meclis’e yürüyeceklerdi) bile platformun kararı olmadan iptal etmiş olmaları bu tabloyla birleşince; bakana yakın durmak için birbirini itip kakanların, patronlarla birlik bütünlük gösterisi yapanların, ne yazık ki bunları sadece bir amaç taşımadan yaptıklarını söylemek çok güçtür.
Türk-İş’in 20. Genel Kurulu öncesi ortaya atılan; “AKP’nin Türk-İş’i arka bahçesi yapma” girişimi konusundaki endişeler, yönetimin AKP’ye yakın sendikacıların gelmesiyle artmıştı. Emek Platformu’nun yeniden toparlama girişimi, “Eğer Türk-İş kendisine yakışan tutumu alırsa bütün bu şom ağızları kapatır” düşüncesini uyandırdı. Ama, bu tutum sadece bir hafta sürdü ve Türk-İş’in yönetimi; SSGSS konusunda hükümetle, konuyu Emek Platformu’na bile getirmeden, uzlaştığını gösteren bir çizgiye girdi. Ve eğer bu çizgide ısrar ederse; Türk-İş’in üst yönetiminin kendini kolayca kurtaramayacağı bir teslimiyet çizgisine sürükleneceği, dolayısıyla Türk-İş’le yığınlar arasında güven ilişkisinin yeniden kurulması oldukça güç, hatta EP’in de büyük bir prestij kaybına uğraması kaçınılmaz olacaktır.
Patronlarla, sermaye hükümetleri ve onların bakanlarıyla yakın olmak; onlarla içli dışlı görünmek hiçbir gerçek emek örgütü yöneticisi için, hiçbir dönemde ve hiçbir ülkede hoş karşılanacak bir şey değildir, olmamıştır. Ama bugün böyle tablolar oluşturmak açıkça işbirlikçi sendikacılık işaretidir.
İ. Sabri Durmaz
ÖNCEKİ HABER

Çamurdan mis gibi tandır ekmeğine…

SONRAKİ HABER

Emekçiler uzlaşmayı kabul etmedi

Sefer Selvi Karikatürleri
Evrensel Gazetesi Birinci Sayfa
Evrensel Ege Sayfaları
EVRENSEL EGE

Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...