Sürgünün diğer adı Kentsel Dönüşüm

Yenidoğan Çinçin Altındağ ilçesinin en eski gecekondu yerleşim alanlarından biri. Ankara’nın iki merkezinden biri olan Ulus’a yürüyerek gidilecek bir mesafede bulunuyor. Buna rağmen mahallelinin kaderi bir türlü değişmedi.
Barakayı andıran iç içe geçmiş evleriyle işsizliğin ve yoksulluğun diz boyu olduğu bu bölgeye, belediye hizmetleri de sanki hiç uğramamış gibi. Eski bir yerleşim alanı olmasına rağmen, mahalleli başkentle hiç kaynaşamadı. Sanki tecrit edilmiş bir vaziyette. İnsanlar, potansiyel suçlu muamelesi görüyor. Mahallenin ismi daha çok çıkan kavgalarla, polis baskınlarıyla gündeme geliyor. Halk arasında “Teksas” benzetmesi bile yapılıyor.
Mahallelinin bir çoğu yaklaşık yarım asırdır burada yaşıyor. Bu geçen süre içinde farklı yörelerden gelmelerine rağmen adeta iç içe geçmiş ve birbirlerinin kültürlerini benimsemiş bir görüntü sergiliyorlar. Kürt nüfusun yoğunluklu yaşadığı semtlerden biridir aynı zamanda Yenidoğan. Buna rağmen ülkede estirilen milliyetçi şoven propagandayı ve kışkırtmaları burada yaşayan halk umursamadı. Ancak kent yaşamına uyum sağlamada ya da başkentle kaynaşma konusunda da ilerleme kaydedemedi. Yenidoğan, Başkentin merkezinde olmasına rağmen hala yabancıdır. Adeta tecrit durumundadır.
Tecritten sürgüne
Yenidoğan’da kentsel dönüşüm diye evleri yıkılma tehdidi altındaki emekçilerden Hakan Kaya, serbest meslekle uğraşıyor. Hiçbir sağlık güvencesi yok. Şimdiye kadar birçok işte çalışmış. Siteler’de mobilya atölyelerinde işçilik yapmış, inşaatlarda çalışmış, çoğu zamanda evine ekmek götürmek için, eskiden daha çok alıcısı olan ama şimdi Hacı Bayram Camii gibi sadece belirli mekânlarda alıcı bulan esans satışı yapıyor. Çoğu zamanda yine işsiz kaldığını söylüyor.
Gitmeyene dava tehdidi
Yenidoğan’da Selver Somuncuoğlu Mahallesi’nin kentsel dönüşüm kapsamına alındığını söyleyen Hakan Kaya, “Burası önce Gültepe olarak bilinirdi. Kentsel dönüşüm diye iki mahalleyi birleştirdiler. Şimdi Selver Somuncuoğlu Mahallesi oldu. İnsanlar oturduğu evlerinin vergisini yıllarca devlete ödediler. Şimdi buralar hazinenin diye yıkmaya kalkıyorlar. Bizim burada dört evin tapusu var ama diğer evlerden de yıllardır vergi aldılar. Şimdi evleri yıkılacak olanlara enkaz parası olarak 2000 YTL vererek buradan gidin diyorlar. Gitmek istemeyenlerin önce evinin elektriğini kesiyorlar. Olmadı suyunu kesiyorlar. Buna rağmen gitmeyenlere Altındağ belediyesi dava açma tehdidinde bulunuyor” diye anlatıyor.
Hakan Kaya, evleri yıkılan ailelerin olduğunu, evsiz kalanların mahallenin ortasına çadır kurduklarını günlerce çadırlarda yaşadıklarını belirtiyor ve ekliyor; “50 yılı aşkındır aynı mahallede oturmak ve birçok şeyleri paylaşmak kolay değil. İnsanlar burada bir birlerine alıştılar. Zorlandıklarında bir birleriyle dayanışıyor yardımlaşıyorlar. Adeta bir akraba gibi oldular.”
Yarım asırlık serüven
Bunca yıldan sonra insanların buralardan sürülerek dağıtılmasını sudan çıkmış balığa benzeten Hakan Kaya, “Yeteri kadar zorluklar çektik iyi kötü yarım asırdır burada bir arada yaşamaya çalışıyoruz. Şimdide buradan resmen sürülüyoruz. Biz ne yapacağız, nereye gideceğiz, ev yok, para pul yok, iş yok bu insanlar ne yapsınlar biri çıkıp söylesin” diyerek adeta isyan ediyor. Mahallelilerin “potansiyel suçlu” muamelesi görmesine tepki gösteren Kaya, “Gençlerimize uyuşturucu ve hırsızlıktan başka yapacakları bir şey bırakmıyorlar. Kadınlarımız fuhuş bataklığına sürükleniyor. Gazeteniz aracılığıyla bizi yönetenler, sayın yetkililer duysunlar bizim sesimizi. Bize reva görülen nedir söylesinler” diye konuşuyor.
Hakan Kaya kentsel dönüşümün ne anlama geldiğini evlerimiz başımıza yıkılana kadar, yerimizden zorla sürülene kadar anlayamadıklarını belirterek, herkesin ev sahibi olabileceğini düşündüğünü ancak kısa sürede yanıldıklarını anladıklarını anlatıyor. Kaya belediyenin AKP’de olmasına da dikkat çekerek, “Yenidoğanlı emekçiler artık hiçbir şeyin kendilerinden yana olmayacağının farkındalar ve AKP’nin söylediğine güvenmiyor” diye ekliyor. (Ankara/EVRENSEL)
İbrahim Akkaya