18 Haziran 2008 00:00
Yandaşlara yardım paketi
Ben Batıkent Ergazi Mahallesi Akçakent Sitesinde oturan, 2 çocuk annesi bir bayanım. Ev hanımı mıyım, iş hanımı mıyım bilemiyorum.
Ben Batıkent Ergazi Mahallesi Akçakent Sitesinde oturan, 2 çocuk annesi bir bayanım. Ev hanımı mıyım, iş hanımı mıyım bilemiyorum. Çünkü birkaç kez işe girdim. türlü bahanelerle işten çıkarıldım. Amacım sadece bu zorlu yaşam mücadelesinde 2 çocuğumu okutabilmek. Büyük kızım Adanada üniversite 2. sınıfta, küçük kızım üniversite sınavına hazırlanıyor.
Kebapçı ustası olan eşimin yanında mutfakta çalışıyordum. Bir hafta önce işten çıkarılmıştım. Kira günü gelmişti ve Adanadaki kızım para bekliyordu. Balkonda oturmuş gazetelerde iş ilanlarına bakıyordum, bir yandan da elimdeki paranın yarısıyla alışveriş yapayım, birazını da kızıma göndereyim diye düşünüyordum.
Balkonun atında yolda kocaman bir kamyon durdu (22.05.2008). Üzerinde Büyükşehir Belediyesi Temizlik Malzemesi ve Gıda Yardım Aracı yazıyordu. Karşı siteden birkaç kişinin ziline bastılar. Ellerinde kimlikleriyle geldiler. 5er koli yardım aldılar. Daha sonra altında en az 20 bin YTLlik arabası olan biri geldi. 5 koliyi arabasına yerleştirdi. Abartısız 10a yakın yine son model arabalı kişiler geldi. Yardım kolilerini arabalarına yüklediler.
Onlara verdiklerine göre bana da verirler dedim ve aşağı indim. Dağıtanlara sordum, neye göre veriyorsunuz diye. Geliri düşük olanlara dediler. Apartmandan bir hanım sinirlendi ve bağırdı: Onların hepsi müteahhit, hepsinin durumu iyi. Anladım, bu ak sakallı dede kendi menfaatlerine, çıkarlarına çalışanlara verdikleri bir rüşvet. İşte içimdeki kızgınlığı ve düzene karşı kinimi böyle anlattım. Benim gibi çokları var. En yumuşak yastık vicdanmış. Melih Gökçek! Vicdanın rahatsa yastığın yumuşaktır. Yardımlarını verdiğin kişiler seni her zaman başta tutarlar.
Muazzez Altundaşer(Batıkent/ANKARA)