Ben Adıyaman ilinin merkeze bağlı Külüm (Başpınar) köyünden 50 dönüm tarlayı ekip biçen bir çiftçiyim. Çiftçinin son yıllarda ne hale getirildiğini sizlerle paylaşmak istiyorum. 50 dönüm tarlaya 1250 kg tohum attım. Bunun 2007 yılı fiyatı 600 YTL’dir. Taban gübresi 1.5 ton: 900 YTL, 600 kg üre: 480 YTL, bahar gübresi: 1.5 ton: 900 YTL, iki kat sürmek için 200 YTL mazot parası, 140 YTL ilaç parası, biçer parası ise 363 YTL’dir.
2008 buğday fiyatı belirlenmedi. Ofis hâlâ açılmadı. Daha önceleri biçer tarlaya girdiğinde ofis açılır, fiyat belirlenirdi. Şu anda Adıyaman buğday pazarındaki aracılar buğdayın kilogramını 570-670 YKr’den alıyorlar.
50 dönüm kıraç ama tabanlı bir arazide 2008 ürünü olarak 1 ton 250 kg tohumdan 10 ton buğday aldım. 50 dönüm tarla için mazot, gübre, biçer, ilaç borcum hâlâ duruyor. 10 ton buğdayı acilen satmak zorundayım. 600 YKr’den gitse 6000 YTL para elime geçecek. Harcamalarım 3582 YTL olduğuna göre 2418 YTL elimde kalıyor.
Anne, baba ve 4 çocuklu bir aile 2418 YTL ile geçinecek. Bu parayı nereye harcayayım. Geçinebiliyorsanız alın bu parayla sizler geçinin. Tarım bakanı ve ekonomiden sorumlu devlet bakanı ve diğer yetkililere sesleniyorum. Çiftçiyi kurtardım, gelir düzeyini yükselttim diyenlere işte çiftçinin gerçek yaşam öyküsü. Ayrıca bu 50 dönüm tarlayı icarladığım için 5 kuruş destekleme alamıyorum.
Bizzat yaşadığım bu gerçek; ekonomi iyiye gidiyor, geçim standardımız yükseldi, milli gelirimiz 9000 YTL’ye çıktı diyen hükümet yetkililerine en açık cevaptır. Şimdi o yetkililere soruyorum. Eğer söylenenler doğruysa benim karşı karşıya kaldığım bu sefalet nedir. Başka hiçbir geliri olmayan ailemi 1 yılda 2418 YTL ile nasıl geçindireceğim. Bana bunun cevabını vermelerini istiyorum. Verebilirlerse....
Yusuf Yıldız
Adıyaman’dan bir çiftçi