09 Temmuz 2008 00:00

İnsanlık ayıbı

Hınca hınç insan dolu 1 Mayıs’ta emekçilere cehennem edilen Taksim alanı, parmaklar tetikte.

Paylaş

Hınca hınç insan dolu 1 Mayıs’ta emekçilere cehennem edilen Taksim alanı, parmaklar tetikte.
Tabanca tetiklerinde, bakışları topukta futbolcu topuklarında olan insanlar topuklar gol atacak.
Parmaklar tetiğe basacaklar sevinç çığlıkları zılgıtlar niyetine.
Büyük korku içindeler çocuklarını pencere kenarı ve balkonlardan uzak tutmaya çalışan ana babalar, sıkı sıkıya kapalı kapılar, pencereden çocuk katili maganda kurşunları girmesin diye içeri.
Almanya ile yarı finalde hele gitti geldi yüreğim ağzıma, mekik dokudu sanki döşüm ile dudaklarım arasında.
Serseri kurşunlara gebe İstanbul semaları kanatlarına asılmış can alıcı melekleri ile bebe ve çocuk canlarını daha önceki maçlarda olduğu gibi burada ama daha büyük daha korkunçtu fırtına.
Beklenen olmadı, bebe ve çocuklar ölmedi, parmaklar tetiğe asılı bakışlar topuklara takılı kaldı. Doksanıncı dakika avantajını Almanların kullanması ile büyük bir duygu karmaşası yaşadım, içimde yenilginin hüznü önlenen katliamın sevinci ile derin bir of çektim. Dağları delen bir of, bir çocuğun saçının bir telini bin galibiyete değiştirmedim. Böyle tersine giden bir dönemde ille de gazetemi alıp kanepeye uzanacaktım ki acı başka yerden geldi. Bu kez ölüm başka yerden vurdu, acı acı çalan telefon sesi ile açtım. Cemal’indi telefonun öte ucundaki ses.
-Nihat’tan haberin var mı?, dedi
-Hangi Nihat? Ne haberi?..
-Nihat Şahin?..
-Ne olmuş ki?
-Kaza yapmışlar eşi Ayşegül, Fırat, abisi ölmüş, yengesi ve iki yeğeni ağır yaralı.
Kaza sonucu yaşanan ölümler takdiri ilahi diyenlerden değilim, cinayet sayanım, bu ölümleri faili belli cinayet trafik kazalarını en çok da. Tekellerin yedek parça ve akaryakıt cennetine dönüştürülmüş ülkemizde 1950’lerde uçları mühürlenen demiryolları ile birlikte aynı yol, aynı güzergahta taşınır can ve mal. Bu yüzden dolup taşar yollar, yorgun uykusuz ve birçoğu da eğitimsiz olan sürücülerin insafında.
Derken bir taş daha düştü başıma, bir ok daha değdi döşüme, ikiye üçe katladı. İçimdeki acı kabarıp kudurdu, öfkem küpüne zarar keskin sirke gibi.
Kredi kartını almışlar Binali’nin, cebinden cüzdanındaki paraları çalmışlar kaza yerine ilk gelenler, her kimlerse eğer kaza ile aynı saat içerisinde 5 bin YTL para çekilmiş Binali’nin hesabından.
Maganda vahşeti insanlık suçu idi, trafik cinayetleri de öyle.
Bu olayı neye sayacaktım peki, suçuna, ayıbına, cinayetine, vahşetine neyine sayacaktım insanlığın. En ağır sözcükler bile kuş tüyü sayılırdı bunun yanında. İnsanlığın sonu mu geliyor ne kapitalizmin kara deliğinde.
Sait Efe (Alibeyköy/İSTANBUL)
ÖNCEKİ HABER

Biz olmak

SONRAKİ HABER

Diyarbakır Cezaevi Katliamı davası yeniden görüldü

Sefer Selvi Karikatürleri
Evrensel Gazetesi Birinci Sayfa
Evrensel Ege Sayfaları
EVRENSEL EGE

Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...