Tombul, esmer, güleç yüzlü genç delikanlıya

Hava soğuktu. Çok geçmeden işçiler çıkacaktı fabrikalardan. Ve çıktılar; haykırdı sokağın başında duran güler yüzlü genç. Yöneldi işçiler; “Kardeşler, patronların saldırılarına karşı işyeri komitelerinde birleşelim!..” ve dağıttılar bildirileri. Çok geçmeden bitmişti bildiriler, başlamıştı sohbetler. Fabrika önünde gülüşmeler ve sohbete yeni katılanların isimleri, renk renk kelebekleri andırıyordu ocak soğuğunda ağustos gibi.
Ocak değil, ağustos sıcağını andırıyordu işçilerle buluşma ve sanki yeni başlamışlardı, cırcır böcekleri sabah şarkılarına.
Siren sesi duyulmaya başlayınca, ana-baba gününe döndü fabrika önü… Bağırıp çağıranlar arasında, polisler tarafından dur ihtarında bile bulunulmadan katledildi güler yüzlü genç.
Adı Engin Egeli; İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi öğrencisi, 16 Ocak 1992.
O devrimci olmanın zorluklarını biliyordu, fakat nasıl aşacağını da iyi biliyordu. Tabii Merter işçisinin yaşadığı sıkıntıyı da... O yüzden omzundaki yükü biliyordu. İşçilerin aydınlatılması gerektiğini ve mücadeleye çağrılmasını da, kendi iktidarları için sınıfın devrimci partisi önderliğinde davaya katılması gerektiğini de biliyordu. “Yaşamının baharındaydı…” denir ya, tam o yaşlardaydı… Tombul, esmer, güleç yüzlü bir genç delikanlı… Hep gülümsüyordu. Çocuksu çizgilerini henüz kaybetmemiş sade bir güzellik, dostluk, yoldaşlık…
Haber gelmişti görüşecektik, geldi yüzünde güller açarak. Geldi, adı Engin Egeli’ydi. Hep güler yüzlü, özverili, alçakgönüllü... Gün gelecek, bugün dün olacaktır; tarihi oluşturan sıra neferleriyle dolu büyük bir ağaç olarak adlandırılacak bugünler.
Engin; toprağa düşüşü de “görev almak üzere” çelikten disiplini, kişiliğinde sağlam bir kararlılığın yattığı yalınlıkta biriydi! En küçük bir itiraz ya da mızmızlanma göstermeden, adeta uçarak giderdi göreve.
Bağlılığıyla, duruşuyla da, mücadele ve ölüşüyle de o, tam bir parti ve devrim neferlerinden biriydi. Engin, öyle öğrenmişti. Sen kısacık ömrünü o yaşında verdin inandıkların uğruna. Şimdi sıra bizde... Gençler göreve!..
Mustafa Mayda
Mehmet Boztepe (İSTANBUL)