09 Nisan 2009 00:00

Sokaklarda yaşam mücadelesi

AFYONKARAHİSARdan yaklaşık 7 ay önce Konyaya gelen bir anne ve oğlu, kalacak yerleri olmadığı için sokaklarda yaşıyor.

Paylaş

AFYONKARAHİSARdan yaklaşık 7 ay önce Konyaya gelen bir anne ve oğlu, kalacak yerleri olmadığı için sokaklarda yaşıyor.
Oğluyla birlikte kalacak yer bulabileceği umuduyla 7 ay önce Konyaya gelen Ümmühan Karakaya ve oğlu Ümit Türkaslan, aylardır kalacak yer bulamamış. Okuma yazması olmadığı için iş başvurusu yaptığı yerlerden cevap alamayan Türkaslan, sokaklarda çakmak ve kalem satarak ekmek parası kazanmaya çalışıyor. Paraları olmadığı için barınacakları bir ev kiralayamayan anne ve oğlu, soğuk kış günlerini tren garında geçirmişler.
Annesini hiçbir zaman yalnız bırakmayacağını söyleyen Ümit Türkaslan, tek amacının ona sıcak bir yuva bulabilmek olduğunu belirtiyor. Bu yüzden gece gündüz çalıştığını ifade eden Türkaslan, annesi için yetkililerden yardım istedi. Sokaklarda aile sevgisinden yoksun büyüdüğünü söyleyen Türkaslan, Babam ben dünyaya geldikten sonra annemi terk etmiş. Hayatta en büyük isteğim okumaktı, fakat maddi imkansızlıklar yüzünden okuyamadım. Annemle beraber olumsuz hava şartlarına rağmen sokaklarda, otoparklarda, istasyonlarda hayata tutunmaya çalışıyoruz ama inanın zor dedi.
Oğlunun kalp hastası olduğunu, kendisinin de artık yaşlandığını söyleyen anne Karakaya da şunları söylüyor: Sokaklarda yürüyecek halim kalmadı. Oğlum bana bakmaya çalışıyor ama o da hasta olduğu için çok zorlanıyor. Bir gün kalbine yenik düşecek diye korkuyorum. Bu kadar çilenin ardından bir de evlat acısına dayanamam. Bizim halimizi görenler oğluma, Neden anneni huzur evine bırakmıyorsun diye soruyorlar. Ben oğlumdan ayrılmak istemiyorum. Huzur evinde tok olmaktansa oğlumun yanında aç kalmayı yeğlerim.

HAYATIN YÜKÜ OMZUNDA

HATAYda babasının rahatsızlanması nedeniyle 8 kişilik ailesine bakmak zorunda kalan 14 yaşındaki Yaşar Avcu, okulunu bırakıp işe başladığı döşeme atölyesinde haftalık 20 TL ile yaşam mücadelesi veriyor.
Narlıca beldesinde oturan 6 çocuk babası 34 yaşındaki İbrahim Avcu, inşaat işçisi olarak çalışırken 6 yıl önce boyun fıtığı oldu. Rahatsızlığı nedeniyle iş alanı daralan ve kriz nedeniyle de çalışamayan Avcu ailesine bakamayınca, imdadına en büyük oğlu Yaşar Avcu yetişti. O tarihte henüz 8 yaşında olan Yaşar, ailesinin geçimini sağlayabilmek için otomobil tamir atölyesinde çalışmaya başladı. 4 yıldan bu yana da mobilya döşeme atölyesinde işe başlayan Yaşar Avcu, ilköğretim 1inci sınıftan sonra okuyamadı. Avcu, haftada kazandığı 20 TL ile ailesinin geçimini sağlamaya çalışırken, babası İbrahim Avcu, oğlunun kendilerine bakmak zorunda kalması nedeniyle çok üzüldüğünü söyledi. Amacının kardeşlerini okutmak olduğunu belirten Yaşar Avcu, Şu anda okuma yaşındaki kardeşlerimden sadece 9 yaşındaki kız kardeşim Gülperi okula gidebiliyor. 7 yaşındaki Rabiayı gönderemiyoruz, çünkü kazandığım para ancak geçimimize yetiyor. Diğer kardeşlerim henüz okul yaşında değil. Bir kardeşim annesinin kucağında. Çok para kazanıp bütün kardeşlerimin okumasını istiyorum dedi. (HATAY)

ÖNCEKİ HABER

9 aydır haber alınamıyor

SONRAKİ HABER

KÖY-TÜR batırıldı mı?